Starożytne zamki świata wydają się cofać odwiedzających o kilka stuleci. To sprawia, że chce się wyobrazić siebie jako piękną markizę lub dzielnego wicehrabiego, a nawet dzielnego rycerza, gotowego do walki w turnieju o wygląd i uśmiech damy serca… Słowo „zamek” po francusku ma wiele znaczeń. To surowa feudalna forteca gdzieś na klifie i ładna posiadłość otoczona ogrodem i budynkami gospodarczymi oraz pompatyczny pałac z fontannami, stawami i parkami. Dlatego Queribus w Pirenejach, Trianon w Wersalu i Rambouillet pod Paryżem to „château”. Każdy z tych obiektów spełniał swoje własne funkcje i teraz wszystkie są unikalnymi zabytkami Francji. Wiele z nich to dziś muzea. A niektóre nadal służą do uroczystych przyjęć pierwszych osób innych państw. W tym artykule porozmawiamy o interesującym zamku Chenonceau (Francja). Jest to jeden z trzech obowiązkowych miejsc w Dolinie Loary dla turystów.
Lokalizacja
Starożytne zamki we Francji - aż nadto. Każdy region ma swoją własną charakterystykę w budowieobronne cytadele i luksusowe pałace. Są jednak dwie prowincje, w których gęstość „château” na kilometr kwadratowy jest poza wykresami. To Ile-de-France z Paryżem i jego przedmieściami oraz Dolina Loary. Ten ostatni region słynie z doskonałych win i koziego sera. Ale jeszcze więcej - z ich zamkami. Z tego powodu UNESCO wpisało Dolinę Loary – od Sully po Châlons – na Listę Światowego Dziedzictwa. Wycieczki we Francji nie mogą ignorować tego regionu. Większość tutejszych zamków należy do renesansu. To elegancka mieszanka wiejskiej rezydencji i fortecy nie do zdobycia. Budynki wyróżnia przepych, piękno, ale otoczone są fosą, a czasem potężnymi murami. Mieszkali tu arystokraci i królowie, dlatego luksus (i uzasadnione obawy o ich bezpieczeństwo) jest całkiem zrozumiały.
Zabytki Francji i Doliny Loary
W tym kraju jest około trzystu zamków, które zasługują na uwagę. Nawet jeśli niektóre z nich są ruinami, ich bogata historia czyni je bardzo interesującymi. Najbardziej rozpoznawalny jest Château Cheverny. Znamy ją od dzieciństwa – w końcu to on stał się dla Disneya prototypem kreskówkowej siedziby księżniczek. W Dolinie Loary zamki Europy budowano w różnych okresach. Breze, zbudowana w XI wieku jako twierdza, była na przemian cytadelą, wiejską rezydencją, pałacem, aw końcu w XIX wieku domkiem myśliwskim. Obowiązkowy program wycieczek do zamków Loary obejmuje wizytę w Chamborne. Uważa się, że jego plan architektoniczny został stworzony przez Leonarda da Vinci:tytan renesansu służył wówczas królowi Franciszkowi I i mieszkał w pobliskim Amboise. Ale wiadomo na pewno, że artysta wykonał tutaj swoją słynną Giocondę.
Ekspozycja zamku Chenonceau
Zamek, który nas interesuje, słynie z kolekcji średniowiecznych gobelinów, dywanów i antycznych mebli. Mieszkali tu małżonkowie i matki monarchów Francji, a także ich niekoronowani faworyci. Dlatego Chenonceau jest często nazywane „Zamkiem Pięknych Dam”. Diane Poitiers, Louise Dupin i Katarzyna Medycejska wpleciły swoje losy w mury tych wspaniałych dzieł architektury. W wielu zamkach (w tym w Dolinie Loary) znajdują się muzea we Francji. Nie zapominaj, że słynny Luwr nie został zbudowany jako galeria sztuki, ale najpierw jako twierdza feudalna. Aby się o tym przekonać, wystarczy zejść do podziemi muzeum. Imponująca jest grubość murów średniowiecznego Luwru. Wtedy była to rezydencja króla, opuszczona ze względu na genialny Wersal. W Chenonceau znajduje się również muzeum - nie tylko gobelinów, ale także figur woskowych. Znajduje się tu również mała galeria sztuki.
Château de Chenonceau i jego sąsiedzi
Chateau Chenonceau ma ponad siedemset lat. Ale pomimo tak szacownego wieku, nigdy nie była to budowla prawdziwie obronna. Dzicy Normanowie, którzy dręczyli te ziemie na przełomie tysiącleci, zostali zapomniani do 1243 roku. Wioski, które niegdyś skrywały się na wzgórzach, zaczęły osuwać się ku szosom. Dlatego Chenonceau, popularnie nazywane „Zamkiem dam”, zajmuje dogodne miejsce tuż przyrzeka Cher, dopływ Loary. Jeśli interesuje Cię okres wczesnego średniowiecza, to zapraszamy do pobliskiego Château Langeais - najstarszego w tych miejscach. Starożytne zamki świata nie są tu rzadkością. To Amboise, który jest typowym przykładem architektury renesansowej, której budowę zaczęto jednak budować już w XI wieku. Nie mniej starożytny Chinon jest jednym z zamków królewskich X wieku. Ale typowy zamek w Dolinie Loary to olśniewający "palazzo" w stylu włoskiego renesansu. Są to Blois (Catherine de Medici zmarła w tym zamku), Villandry, Chambord, Azay-le-Rideau.
Historia zamku feudalnego
Pierwsza wzmianka o twierdzy pochodzi z 1243 roku. Następnie wieś Chenonceau należała do rodziny de Mark. Na obrzeżach osady zbudowano niewielki zamek. Według ówczesnych kanonów architektonicznych otoczony był murami z otworami strzelniczymi i fosą, do której kierowane były wody Szeru. Do zamku przylegał młyn. Aby dostać się do wnętrza zamku, trzeba było przejść przez most zwodzony. Podczas wojny stuletniej właściciel zamku Jean de Marc popełnił niedopuszczalny błąd: pozwolił Brytyjczykom postawić garnizon. Za tę opozycję Karol VI nakazał rozbiórkę umocnień obronnych i zniszczenie wieży feudalnej. Popadając w niełaskę (i doświadczając z tego powodu trudności finansowych), rodzina de Mark sprzedała zamek Chenonceau kwatermistrzowi finansowemu Normandii, Thomasowi Boye. Ten człowiek był fanem renesansu. Dlatego zrównał z ziemią to, czego król francuski nie zdążył zniszczyć, a w 1512 roku rozpoczął wspaniałą budowę. Został ukończony dopiero w 1521 roku. Ciesz się w pełni swoimPara Boye nie miała czasu na ustatkowanie się: Tomasz zmarł w 1524 r., a jego żona Katarzyna zmarła w 1526 r.
Historia Zamku Królewskiego
Syn Boyera, Antoine, przejął władzę. Ale król Franciszek I pod pretekstem ukarania go za nadużycia finansowe dokonał aneksji zamku. Wywłaszczenie miało miejsce w 1533 roku. Tak więc zamek Chenonceau stał się królewską rezydencją wiejską. Franciszka odwiedziłem tu ze względu na polowanie. Ale sprowadził też do zamku swoich bliskich współpracowników: żonę Eleonorę Habsburgów, syna Henryka, synową Katarzynę Medyceuszy. Przyjeżdżały tu także faworytki - księżna d'Etampes Anna de Pisleux - ukochana Franciszka oraz Diana de Saint-Valier de Poitiers, konkubina jego syna Henryka. W zamku odbywały się wieczory literackie, bale i festyny.
Dlaczego Chenonceau nazywa się „Zamkiem Pani”
Kiedy Henryk wstąpił na tron w 1547 roku, Diane de Poitiers błagała go o to miłe miejsce. A monarcha, wbrew prawu zabraniającemu alienacji dóbr królewskich, przekazał zamek Chenonceau swojemu faworytowi. Diana zabrała się do pracy przy rekonstrukcji. Zamówiła park i ogród wokół zamku, a także kamienny most nad Cher. Po śmierci Henryka faworyta została wydalona przez jego legalną żonę Katarzynę Medyceuszy. Ta aktywna pani zrobiła również wiele dla zamku: zasadziła drugi ogród i odnowiła posiadłość na zlecenie architekta Primaticcio z Włoch. W 1580 roku tuż na kamiennym moście wzniesiono dwukondygnacyjny budynek. Katarzyna przekazała majątek swojej synowej, Ludwice de Vaudemont. Ale nowy właściciel zamku owdowiała rok później. Ubrała się w żałobęmonarchów był biały) i do końca życia nie opuszczał zamku. Jej sypialnia i meble zostały zachowane. Mieszkańcy wioski z szacunkiem nazywali ją „Białą Damą”.
Dalsze metamorfozy Chenonceau
Zamki Europy były często przekształcane z fortec obronnych w pałace, następnie w więzienia, a następnie w majątki i muzea. Ten sam los spotkał Chenonceau. „Biała Dama” przekazała zamek Franciszce de Merkur, żonie księcia Vendôme. Potem posiadłość zaczęła stopniowo popadać w ruinę. Jedno skrzydło zamku przekazano klasztorowi franciszkanów (zbudowali nowy most zwodzony). W 1733 r. ziemie te kupił bankier Claude Dupin. Jego żona przekształciła Chenonceau w salon, w którym gościła wybitne osobistości tamtej epoki. Dzięki jej demokratycznym poglądom zamek nie uległ zniszczeniu podczas rewolucji 1789 roku. Madame Pelouze została nową kochanką, która chciała przywrócić Chenonceau do pierwotnego wyglądu. W 1888 r. zamek nabyła rodzina Meunier. Jej potomkowie są teraz właścicielami Chenonceau.
Co zobaczyć w zamku
Oczywiście przede wszystkim sam zamek. Zachowało się tam oryginalne wnętrze sali Pięciu Królowych. Każdy właściciel, po parze Boye, wniósł coś własnego do projektu zamku. Warto odwiedzić ogrody Diany i Katarzyny z klombami i labiryntami, ozdobionymi rzeźbami i fontannami. Sala główna znajduje się w skrzydle na moście. A w piwnicach ogromne kuchnie z kompletem naczyń z tamtych czasów. Nie zapominaj, że na terenie zamku znajdują się ciekawe muzea Francji: średniowiecznegobeliny, meble, dywany i figury woskowe. Również tutaj jest kolekcja obrazów.
