Plac Trójcy w Petersburgu (zdjęcie poniżej) jest najstarszym w mieście. Pojawiła się na City Island w 1703 roku. Z biegiem czasu City Island otrzymało inną nazwę - Petersburg lub strona Piotrogrodzka, a plac przez długi czas pozostawał centrum administracyjnym. Były tam budynki rządowe, port i urząd celny, targ spożywczy, Gostiny Dvor i tawerna. Od tego czasu wygląd placu i jego układ bardzo się zmienił.
Historia Placu Trójcy
Wygląd placu związany jest z budową Katedry Trójcy Świętej. Świątynia została zbudowana w latach 1703-1710 dla upamiętnienia zwycięstwa nad Szwedami i została nazwana imieniem Trójcy Świętej, a Plac Trójcy w Petersburgu został nazwany imieniem katedry.
Od ponad 20 lat odbywają się tu uroczystości, ogłaszano dekrety królewskie, odbywały się przeglądy, parady, egzekucje i inne wydarzenia. Z rozkazu Piotra I na placu wzniesionobudynki, w których mieścił się synod i senat, w południowej części wyspy wybudowano port i urząd celny. Obok nich znajdował się Targ Żarłoczny. W północnej części wzniesiono Gostiny Dvor i karczmę.
W 1710 roku na Targu Spożywczym Glutton wybuchł wielki pożar, który rozprzestrzenił się na statki w porcie. Wiele budynków zostało zniszczonych przez pożar, później rynek i cła przeniesiono w inne miejsce. Drugi pożar wybuchł w 1718 r., uszkodził gmach Senatu i salę, w której Piotr I przyjmował polskich ambasadorów. Chociaż Plac Troicki w Petersburgu był miejscem, w którym znajdowały się urzędy państwowe, historia pokazuje, że zaczął tracić na znaczeniu, ponieważ centrum miasta zostało przeniesione na Wyspę Wasiljewska.
Most Trójcy
W 1803 r. konieczne stało się zbudowanie mostu pływającego między stroną petersburską a lewym brzegiem Newy. Został nazwany Petersburgiem na cześć stulecia miasta. Gdy popadał w ruinę, w latach 1824-1827 zbudowano przeprawę pontonową. Nowy most został nazwany Suworowskim. Jednak wraz z zabudową Placu Troickiego w Petersburgu przejście nie odpowiadało już architektonicznemu stylowi budynków. Dlatego pod koniec XIX wieku postanowiono go przekształcić. W 1897 r. rozpoczęto budowę Mostu Trójcy według projektu francuskiego architekta Eiffla. Postęp prac kontrolowali rosyjscy urbaniści.
Podczas uroczystego otwarcia mostu, które odbyło się w maju 1903 r. i zbiegło się z 200. rocznicą powstania miasta,Cesarz Mikołaj II. Most Trójcy Świętej stał się jedną z pierwszych ruchomych konstrukcji po Newie. Jego długość wynosi 582 metry, a szerokość między kręconymi balustradami to 23,4 m, waga przekracza 11 ton. Most jest utrzymany w stylu secesyjnym i jest konstrukcją pięciołukową. Przęsła ozdobiono ażurowymi balustradami, a eleganckie latarnie zainstalowane wzdłuż mostu podkreśliły jego proporcjonalność.
Kaplica Życiodajnej Trójcy
Plac Trójcy Świętej w Petersburgu był znany ze swoich zabytków, z których jednym był Sobór Trójcy Świętej. Stał się pierwszym kościołem w mieście, zbudowanym dekretem Piotra I. Do czasu wzniesienia Katedry Piotra i Pawła kościół był jednym z głównych symboli stolicy i miejscem kultu dworu królewskiego.
Katedra wiele razy cierpiała z powodu płomieni pożarów, ale zawsze była odnawiana. Po rewolucji październikowej Plac Trójcy stał się znany jako Plac Rewolucji. Zgodnie z nową ideologią na placu o tej nazwie nie było miejsca dla katedry, dlatego w 1933 roku została ona zburzona, a zamiast niej wybudowano dwa budynki mieszkalne i wytyczono plac.
Postanowiono odrestaurować katedrę z okazji 300-lecia Petersburga. Projekt nie został jednak zrealizowany ze względu na to, że wyburzenie budynków mieszkalnych w celu budowy kościoła było niemożliwe. Dlatego zamiast zniszczonej świątyni postanowili wybudować kaplicę pod wezwaniem Trójcy Życiodajnej. Jego poświęcenie odbyło się w maju 2003 roku. Teraz kaplica jest aktywna.
Dom Więźniów Politycznych i Kamień Sołowiecki
Plac Troicki w Petersburgujest interesujące dla turystów. Oprócz innych zabytków uwagę zwraca Dom Więźniów Politycznych. Został wybudowany w 1933 roku jako dom komunalny dla byłych ofiar carskich represji ze strony różnych partii politycznych. Projekt został opracowany z inicjatywy Towarzystwa Więźniów Politycznych przez leningradzkich architektów i jest uważany za pomnik konstruktywizmu. Sześciopiętrowy budynek ma monumentalny wygląd i wychodzi na nabrzeże Pietrowski. Elewację zdobią balkony przechodzące w tarasy oraz listwy przeszklenia.
W budynku znajdowały się 144 mieszkania z łazienkami i ciepłą wodą, ale bez kuchni. Zamiast tego otworzyli wspólną jadalnię. Na pierwszych dwóch piętrach znajdował się sklep, przedszkole, punkt sanitarny, pralnia, biblioteka. Towarzystwo Więźniów Politycznych zostało zlikwidowane w 1935 roku, jego przedstawiciele ponownie znaleźli się w obozach, a dom został przeprojektowany i oddany do osiedlenia zwykłym obywatelom.
Pomimo zabytków, w które Plac Trójcy Świętej w Petersburgu jest bogaty, jego opis byłby niepełny bez wzmianki o kamieniu Sołowieckim. To pomnik ofiar stalinowskich represji. Kamień został przywieziony z obozu Sołowieckiego w 1990 roku i zainstalowany w pobliżu Domu Więźniów Politycznych. Historyczna nazwa Placu Trójcy została przywrócona w 1991 roku.
