Ostankino to osiedle położone w północno-wschodniej części Moskwy, niedaleko słynnego centrum telewizyjnego. W dawnych czasach odbywało się tu wiele uroczystych imprez i świąt.
Dziś Ostankino to dwór, który można zobaczyć w wielu serialach i filmach.
Historia
Ostankino zostało po raz pierwszy wymienione w dokumentach z 1558 roku. W tamtych czasach na terenie obecnego majątku znajdowała się wieś należąca do Aleksieja Satina. Nazywało się Ostankino. Nieco później właścicielem tej osady został dozorca pieczęci państwowej, urzędnik Wasilij Szczelkanow. W Ostankinie na jego polecenie wzniesiono dom bojarski, wybudowano kościół, zasadzono zagajnik i wykopano staw. Jednak w Czasie Kłopotów większość budynków została zrównana z ziemią.
Renowacja budynków rozpoczęła się w XVII wieku. W tym czasie książę Czerkaski zaczął posiadać ziemie Ostankino. Z jego rozkazu na miejscu zniszczonego drewnianego kościoła wzniesiono murowany kościół, na terenie posiadłości posadzono cedrowy gaj i urządzono tereny łowieckie. Książęta Czerkascy posiadali te ziemie przez prawie sto lat, aż Varvara AlekseevnaCherkasskaya (jedyna córka właściciela majątku) nie została żoną hrabiego Piotra Borisowicza Szeremietiewa. Ostankino było posagiem panny młodej.
Pod Szeremietiewem na osiedlu pojawiły się alejki i ogród, zaczęto budować pawilony rozrywkowe. Na zlecenie nowego właściciela w szklarniach zaczęto sadzić rośliny ozdobne i rolnicze.
Okres kwitnienia
Nowy etap w tworzeniu historii Ostankino rozpoczął się za hrabiego Nikołaja Pietrowicza Szeremietiewa. Był prawdziwym koneserem i koneserem sztuki, jednym z najbardziej wykształconych ludzi tamtego okresu i pasjonatem teatru. Ostankino to dwór, w którym Szeremietiew mógł spełnić swoje marzenie. Hrabia stworzył na terenie posiadłości zespół teatralno-pałacowy. Prace budowlane prowadzono przez sześć lat od 1792 r. Następnie majątek Ostankino uzyskał swój ostateczny wygląd.
Pałac Szeremietjewskich został zbudowany według projektów wybitnych architektów XVIII wieku. Wśród nich są V. Brenn, F. Camporesi i I. Starov. W budowie brał również udział architekt twierdzy I. Argunow.
Drewno zostało użyte do budowy budynku. Następnie pałac został otynkowany pod kamieniem. Powstały ostatecznie zespół architektoniczny osiedla zaczął składać się z teatru i małego podwórka. Ozdobą terenu był staw, a także krajobraz i regularne ogrody.
Budynek do występów
Najlepsze europejskie teatry tamtych lat stały się wzorami do projektowania pałacu wybudowanego przez hrabiego Szeremietiewa. Wizualnysala w kształcie podkowy została udekorowana w odcieniach różu i błękitu. Układ tego pomieszczenia zapewniał doskonałą słyszalność i widoczność ze wszystkich jej zakątków. Hala przeznaczona jest dla dwustu pięćdziesięciu widzów. Scena, na której grali aktorzy, była jedną z największych w Rosji. Miał dwadzieścia dwa metry głębokości i siedemnaście metrów szerokości. Scenę obsługiwały dolne, a także dwupoziomowe górne maszynownie. Ostatni z nich częściowo zachował się do dnia dzisiejszego.
Aby dostać się do sali teatralnej, trzeba było przejść przez prawy lub lewy przedsionek. Lewą stroną widzowie weszli do foyer kramów, które znajdowało się w zachodnim skrzydle budynku. Znajdował się tu również pawilon włoski. Jego projekt w zielonkawo-niebieskiej tonacji przypominał teren parkowy. Przez prawy przedsionek zwiedzający wchodzili do górnego foyer, którego sale znajdowały się bezpośrednio jedna po drugiej. Na samym końcu znajdowała się galeria sztuki. Ciekawy jest teatr Ostankino. Można go szybko przekształcić w salę balową.
Teatr w majątku hrabiego Szeremietiewa został uroczyście otwarty 22.07.1795 r. Gabaryty sceniczne umożliwiły wystawienie oper kompozytorów rosyjskich i zachodnioeuropejskich, w których dokonano szybkiej zmiany scenografii i było wiele odcinków masowych.
Na otwarciu teatru pokazali dramat liryczny „Pojmanie Izmaela”. Jednocześnie większość zaproszonych gości była bezpośrednimi uczestnikami tego wydarzenia.
Kompleks architektoniczny
Ostankino to dwór, którego budowę podzielono na kilka etapów. Po wybudowaniu głównego drewnianego budynku teatru dobudowano do niego kilka kolejnych konstrukcji. Zbudowano foyer na antresoli, symetrycznie rozlokowano pawilony egipskie i włoskie oraz galerie. Wszystkie te struktury na planie przedstawiały kompleks w kształcie litery U. Jednocześnie główna oś majątku Szeremietiewa pod Moskwą była zorientowana w kierunku Kremla. Ciekawą decyzję podjęto przy dekorowaniu podwórka i budynków gospodarczych. Razem przypominały przestrzeń sceniczną.
Osiedle Sheremetev w Ostankino wyróżnia się klasyczną prostotą. Jednocześnie ta ostatnia łączy się z dużą ilością złoceń i luster użytych do aranżacji wnętrza lokalu. Cenne dzieła sztuki zdobiły sale pałacu.
Układ
Szeremetiew zbudował majątek dla swojej ukochanej, służącej aktorce Praskovya Kovaleva-Zhemczugovej, z którą potajemnie się ożenił. Niedaleko osiedla pojawił się Ogród Przyjemności. Podczas jej planowania połączono różnego rodzaju elementy strefy parkowej. Razem stworzyli ciekawą kompozycję. Wokół ogrodu wzniesiono wał. Za nim, po wschodniej stronie mieściły się chaty służby, a od zachodu cieplarnia i podwórko dla koni.
Obszar na północy został zamieniony w Ogród Nadwyżek. Wytyczono w nim ścieżki spacerowe, posadzono drzewa i wykopano staw. W pobliżu przepływającej nieopodal rzeki Kamenki dokonano także nobilitacji terenu. Tutaj wykopali całośćkaskada stawu. W tamtych czasach Ostankino było dworem, w którym gromadziło się świeckie społeczeństwo stolicy. Odbywały się tu różne imprezy i święta, a także pokazywano spektakle.
Nowe życie osiedla
W XIX wieku. Szeremietiewowie przenieśli się do Petersburga. Od tego czasu zaczęli odwiedzać swoją posiadłość tylko sporadycznie. Jednak mimo nieobecności gospodarzy w święta nadal organizowali festyny, podczas których w Ogrodzie Przyjemności gromadzili się przedstawiciele stołecznych środowisk świeckich. Zwykli ludzie na brzegu stawu urządzali pikniki. Nieco później zarządcy majątku pod Moskwą rodziny Szeremietiewów zaczęli wynajmować budynki osiedlowe na domki letniskowe. W tym samym czasie pałac można było oglądać za specjalnym pozwoleniem, a następnie został całkowicie przekształcony w prywatne muzeum.
Los majątku po rewolucji październikowej
Posiadłość Ostankino (patrz zdjęcie poniżej) została znacjonalizowana po nastaniu władzy sowieckiej.
W 1918 roku został przekształcony w muzeum państwowe. Od 1938 r. majątek Szeremietiewów został przemianowany na Pałac-Muzeum Twórczości Poddańców. Osiedle otrzymało nową nazwę w 1992 roku. Stało się Moskiewskim Muzeum Majątku Ostankino.
Ostankino dzisiaj
Obecnie Muzeum Majątku Ostankino znajduje się na liście obiektów szczególnie chronionych w Rosji. Całe terytorium dawnego majątku hrabiego Szeremietiewa można podzielić na trzy części. Są to Ogród Przyjemności, Pałac i Park.
W muzeum-posiadłości zwiedzający Ostankinomogą zapoznać się z bogatą kolekcją ikon antycznej Rosji, a także rzeźbami drewnianymi wykonanymi od końca XV do początku XX wieku. Ciekawa ekspozycja grafiki i malarstwa oraz kolekcja mebli z XIV-XIX wieku.
Zbieranie było ulubioną rozrywką najszlachetniejszych ludzi. Szeremietiewowie też to lubili. Ich zbiory prezentowane są w pierwszej sali muzeum. Po obejrzeniu zgromadzonych tu unikatowych przedmiotów, zwiedzających zapraszamy do galerii. Na ścianach tego pokoju wiszą różne rysunki, projekty i rysunki pomiarowe z XVIII wieku. Wszystkie związane są z pracami projektowymi i budowlanymi prowadzonymi podczas budowy pałacu na majątku Ostankino. Następnie zwiedzający przenoszą się do Pawilonu Włoskiego, który jest najbardziej luksusowo urządzony w posiadłości. Zawiera korytarz prowadzący do biura hrabiego Szeremietiewa. Jednak goście nie mogą do niego wejść. Pawilon Włoski połączony jest z Galerią Grawer przez Galerię Prochodnaja. Sala ta jest integralną częścią dolnego foyer teatru. Ostatni pawilon, do którego mogą wejść zwiedzający, to pawilon egipski. Znajduje się on z dala od pałacu i jest połączony z nim jedynie niewielką galerią chodnikową.
Praca w muzeum
Twój punkt końcowy na trasie to osiedle Ostankino? Jak się do niego dostać? Ze stacji metra VDNKh musisz przesiąść się do tramwaju nr 11 lub 17 i dojechać do ostatniego przystanku. Możesz chodzić. Ze stacji metra w kierunku centrum telewizyjnego podróż zajmie około piętnastu minut. Muzeum zostanie otwarte dla zwiedzających 15 maja. Zakończeniesezon wycieczkowy - 30 września. Osiedle Ostankino, które jest otwarte od 11:00 do 19:00, nie przyjmuje gości podczas deszczu lub dużej wilgotności. Dni wolne - poniedziałek i wtorek.
