Kungur znajduje się w południowo-wschodniej części terytorium Perm. Zabytki tego miasta mogą zaskoczyć nawet najbardziej wyrafinowanego podróżnika. W końcu istnieje ogromna liczba obiektów, zarówno naturalnych, jak i stworzonych przez człowieka, które warto zobaczyć. Co więcej, dojazd do Kungur jest dość prosty, ponieważ przez miasto przecinają się dwie autostrady - Perm - Jekaterynburg i Perm - Solikamsk, kolej transsyberyjska, a także kolej.
Historia Kungura
Miasto zostało założone w 1648 roku, a miejscem jest rzeka Kungurka. W 1662 r. osada została zniszczona w wyniku buntu Seit, a w 1663 r. car Aleksiej Michajłowicz nakazał ją odbudować, ale już w nowym miejscu, a mianowicie u zbiegu dwóch rzek – Sylvy i Ireni.
Dogodne położenie przyczyniło się do tego, że miasto stało się centrum handlowym i administracyjnym regionu, a po pewnym czasieczas - centrum prowincji Perm. W XIX wieku Kungur było dużym miastem kupieckim, nieoficjalnie nazywane „herbacianą stolicą Imperium Rosyjskiego”. W tym okresie mieszkało tu wielu kupców, za których pieniądze zbudowano te zabytki Kungur, które dziś prezentowane są oczom mieszkańców i gości miasta. Są to kościoły, osiedla, szkoły, uczelnie, pensjonaty i wiele więcej.
Kościoły Kungur
Od czasu założenia Kungur zawsze uważano go za centrum prawosławnej kultury regionu Kama. Zachował ten status do dnia dzisiejszego. Obecnie 4 cerkwie (Nikolskaja, Preobrażenskaja, Tichwińska i Wszystkich Świętych) mają na swoim terytorium Kungur. Zabytki tego kierunku zainteresują zarówno osobistości religijne, jak i koneserów architektury.
Kościół Tichwiński został zbudowany w XVIII wieku na koszt wojewody Yu. A. Matyunina. Świątynia jest kamienną budowlą barokową z pięcioma kopułami i podwójną wysokością. Szetwerik i belkowanie architrawów zdobi gzyms z fryzem „chrząszcz”. Pod koniec XIX wieku kościół odbudowano dzięki darowiznom A. S. Gubkina, rosyjskiego handlarza herbatą. Pod koniec XX wieku cerkiew Tichwińska została zamieniona na kino Oktyabr, ale dziś cerkiew funkcjonuje, a prawosławni chrześcijanie mieszkający w Kungur mogą się w nim modlić.
Zabytki miasta obejmują również Kościół Przemienienia Pańskiego. Jest to jedyne sanktuarium na terenie regionu, które wieńczy „ochrzczony”pięć kopuł. Świątynia ta została zbudowana w latach 1768-1782 kosztem I. M. Chlebnikowa, który zginął w 1774 roku broniąc miasta przed wojskami Pugaczowa. W tej chwili świątynia jest w pełni sprawna.
Podwórka do siedzenia w mieście
Miasto handlu i kupców - to status, którym Kungur był obdarzony przez długi czas. Potwierdzają to zabytki, które można dziś zobaczyć na jego terenie. Mówimy o gostiny podwórkach miasta. Na Placu Katedralnym stoi budynek wzniesiony w latach 1865-1876. Przedstawiony jest w formie zamkniętego wieloboku, który na całym obwodzie wypełniony jest pasażami handlowymi. W architekturze budynku można prześledzić styl klasycyzmu z domieszką eklektyzmu. Na zewnątrz Gostiny Dvor znajduje się zadaszona galeria, a wewnątrz znajduje się plac zabaw, po którym często chodzą ludzie, którzy z tego czy innego powodu przybyli do Kungur.
Do zabytków miasta należy również Mały Gostiny Dvor, który został zbudowany w latach 1872-1874 w stylu eklektycznym z elementami stylu staroruskiego i motywami orientalnymi. Obecnie w budynku mieści się Muzeum Historii Kupców.
Stare instytucje edukacyjne miasta
Oglądając zabytki Kungur (terytorium Perm), nie można pominąć jego instytucji edukacyjnych, które powstały w różnych okresach. Tak więc w 1878 r. kupiec A. S. Gubkin zbudował elżbietańską szkołę robótek ręcznych. Kupiec zbudował zakład ku pamięci zmarłej bardzo wcześnie córki Elżbiety. Szkoła byłaprzeznaczony jest do edukacji i wychowania sierot. Od 1926 roku w budynku mieści się szkoła nauczycielska, a obecnie jest to uczelnia technologii przemysłowej, zarządzania i projektowania.
W 1877 roku w mieście pojawiła się szkoła techniczna, której budynek został wyposażony we wszystkie ówczesne nowości i udogodnienia - holenderskie piece, system wentylacji itp. Szkoła studiowała fizykę, matematykę, technikę, chemii, rysunku, a także wykonywał różne wyroby, w tym obrabiarki, wiertarki i wiele innych. Obecnie znajduje się tutaj szkoła transportu samochodowego, ale jest ona również interesująca dla turystów, ponieważ jej budynek znajduje się na ich liście zabytków Kungur. Zdjęcie tej instytucji edukacyjnej można zobaczyć poniżej. Ponadto goście miasta powinni odwiedzić czteroletnie i prawdziwe szkoły.
Posiadłości i rezydencje Kungur
Przez kilkaset lat w mieście Kungur mieszkało wielu kupców. Atrakcje z tego powodu obejmują teraz ogromną różnorodność posiadłości i rezydencji, które kiedyś zostały wzniesione przez tę lub inną osobę.
Tak więc w 1927 r. S. I. Gubkin zorganizował dwór, na terenie którego znajdował się drewniany dom, budynek gospodarczy, stodoła, stajnie i łaźnia. Po śmierci ojca jego syn A. S. Gubkin w latach 1860-70 wzniósł nowy kamienny dom na miejscu starego domu, który można oglądać do dziś.
Na szczególną uwagę zasługuje majątek kupca E. Ya Dubinin, budowa rezydencji, na terenie którejrozpoczęła się w 1883 roku. Budynek został wykonany w stylu ceglanego eklektyzmu. Pośrodku domu wzniesiono antresolę z frontonem, uzupełnioną o balkon. W pobliżu znajduje się kościół Tichvin.
Oprócz tych już wymienionych, rezydencje V. A. Shcherbakov, M. I. Gribushin, G. K. Kuznetsov, A. P. Chuloshnikov, N. I. Kvalev i wielu innych kupców, którzy wcześniej mieszkali na terenie miasta Kungur. Tego typu zabytki szczególnie zainteresują miłośników historii i koneserów architektury.
Naturalne piękno Kungur
Jednak liczne, stworzone przez człowieka zabytki Kungur to nie jedyna bogata rzecz w mieście. Na jego terenie iw okolicy znajduje się wiele uroków przyrody - rzeki, jeziora, wzgórza. Na największą uwagę zasługuje jednak jaskinia lodowa Kungur, która jest pierwszą w Rosji wyposażoną do zwiedzania przez turystów. Ta atrakcja przyrodnicza znajduje się w północno-wschodniej części miasta, w Lodowej Górze, która znajduje się między rzekami Iren i Shakva.
W tej chwili zbadane jest 5,7 km jaskini, ale trasa wycieczki to tylko 1,5 km. Pod ziemią znajduje się 60 jezior wypełnionych krystalicznie czystą wodą. Co roku jaskinię odwiedza około 100 000 osób. Niewykluczone, że już niedługo obiekt zostanie wpisany na listę dziedzictwa UNESCO, gdyż ta kwestia jest już dyskutowana.
