Kolumna Vandome w Paryżu. Zdjęcie, opis

2024 Autor: Harold Hamphrey | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:20

Kolumna Vendôme w stolicy Francji, Paryżu, została otwarta w sierpniu 1810 roku. Zaprojektowany jako Austerlitskaya. Później nazwana „Kolumną Zwycięstw”. Historia brzmi: Napoleon I Bonaparte pierwotnie zamierzał uwiecznić swoje włoskie zwycięstwa w niezwykły sposób. Zagroził przetransportowaniem konstrukcji z Rzymu, symbolizującej zwycięstwo Trajana nad Dakami. Jak potoczyły się losy zabytków kraju, w którym rewolucje zawsze były czymś powszechnym?

Na miejscu Pałacu Księcia Vendôme

Oceniając koszty transportu, cesarz najwyraźniej doszedł do wniosku: gra nie jest warta świeczki - i poszedł w drugą stronę. 1 stycznia 1806 r. wydano dekret o rozpoczęciu budowy nowego znaku pamiątkowego (architekci J. B. Leper i J. Gonduin) o wysokości 44 metrów i szerokości 3,67 metra u podstawy.

Kolumna Vendôme ma ciekawą historię. Znajduje się na placu założonym tam, gdzie kiedyś stał pałac księcia Vendôme (Cesar de Vendôme jest nieślubnym synem Henryka IV Wielkiego). Jeden zPięć paryskich przestrzeni poświęconych Ludwikowi XIV zostało wcześniej ozdobionych posągiem Króla Słońce na jadącym koniu, który został zniszczony w ogniu rewolucyjnych bitew XVIII wieku.

Przyszły inne czasy, przynieśli inne symbole. Przypomnijmy, że prostokątny, a potem ośmiokątny zespół architektoniczny epoki klasycyzmu niejednokrotnie zmieniał nazwę: Place de la Conquest, Louis the Great, Peak (gdzie Robespierre wystawiał swoje trofea), International. Teraz to Place Vendôme.

Tylko likwidacja

W latach gorącej deklaracji jedności międzynarodowej rewolucyjny rząd robotniczy postanowił położyć kres gloryfikacji tyrana i podżegacza wojennego Napoleona. Kolumna Vendôme (zdjęcie powyżej) przeżywała swoje ostatnie godziny. Został uroczyście zniszczony 16 maja (niedługo wcześniej, 5 maja, minęło 50 lat od śmierci Napoleona). Ludziom dano do zrozumienia, że Komuna Paryska nie zamierza wracać do starego społeczeństwa.

Potrzeba było pewnej politycznej odwagi, by podjąć decydujący krok w kierunku rozbiórki: jedna trzecia kraju została zajęta przez wrogą armię, kult bonapartyzmu pozostał silny (zwłaszcza wśród chłopów), burżuazja uważała wojny napoleońskie za zastaw francuskiej potęgi.

Autorem trudnego dekretu został artysta Gustave Courbet, komisarz ds. kultury. Początkowo proponował przeniesienie posągu w opuszczone miejsce, ale nie uzyskał poparcia. Prasa aprobowała i szeroko nagłaśniała akt publicznego obalenia. Wszystko poszło do tego, że symbol „brutalnej siły i fałszywej chwały” dobiegł końca. I przyszło.

Czy powinienem wysadzić wszystko na ziemię?

Wkrótce upadł rewolucyjny reżim. Courbet został oskarżony o zniszczenie narodowej świątyni, jaką była kolumna Vendôme. Komisarz uniknął egzekucji, ale sąd nakazał osobie kultury pokrycie kosztów (zapłata za wandalizm). Gustav uciekł do Szwajcarii. Jego majątek został zajęty i sprzedany. W 1875 roku pomnik ponownie wzbił się w niebo. Wiadomo, że malarz spłacił dług. Zmarł w biedzie.

Zauważ, że niszczenie pomników, odzwierciedlających wydarzenia z przeszłości, wiele osób postrzega negatywnie. Uważają, że kamienie milowe w rozwoju krajów i kontynentów nie powinny być niszczone. Takie podejście pozwala różnym pokoleniom Ziemian dokładniej komponować obraz rozwoju świata. Mogą mieć rację.

Tak, Kolumna Vendôme ma dramatyczną historię. Warto bardziej szczegółowo go przestudiować. Tak więc filar (brązowa lufa) został odlany z 1200 austriackich i rosyjskich armat zdobytych podczas bitwy pod Austerlitz (znanej jako „bitwa trzech cesarzy” – francuski Napoleon, austriacki Franciszek II, Rosjanin Aleksander I).

Zrzuć swoją figurę! Rząd się zmienił

Triumfalny pień został zainstalowany na piedestale pozostałym po pomniku Króla Słońca. Pomysł opierał się na rzymskiej kolumnie Trajana. 76 płaskorzeźb poszybowało w niebo. Lekko wystające z powierzchni obrazu na samolocie pokazywały zwycięstwa Austerlitz.

Wewnętrzne schody prowadziły na platformę, na której obnosił się posąg Napoleona. Bonaparte został przedstawiony w todze cesarza rzymskiego. Jego głowę ozdobiono wieńcem laurowym (autorzy rzeźbiarze -Antoniego Chaudeta). Cztery lata później (1814) alianci zdobyli Paryż.

Powrócili Burbonowie wysłali obraz do pieca do wytapiania, podnosząc symbol zwycięstwa - białą flagę z liliami. W trakcie topienia „pojawił się” król z brązu Henryk IV. W 1818 r. posąg został zainstalowany na Nowym Moście.

Rasa ludzka powstanie

W 1830 roku nadeszła rewolucja lipcowa. Kolumna Vendôme w Paryżu po raz kolejny została przekształcona. Z rozkazu króla Ludwika Filipa I Napoleon został ponownie zainstalowany na platformie na niebie. Ale już bez wieńca i togi, ale w trójkątnym kapeluszu i znanym światu oficerskim mundurze (rzeźbiarz - Georges-Pierre Sure).

Następne "skołko" miało miejsce w 1863 roku. Z rozkazu Napoleona III oryginał został przeniesiony na teren kompleksu wybudowanego za Ludwika XIV na pobyt zasłużonych weteranów armii (Dom Inwalidów). Kopia została podniesiona do niezapomnianego „góry”.

Jak mówiono w Rosji, potomek Bonapartes wydawał się patrzeć w wodę. Nadszedł ten sam rok 1871, a pod Marsylią brązowy tyran stoczył ostatnią i decydującą bitwę. Przecięta u podstawy i przemieszczona kolumna Place Vendôme spadła na ziemię.

Symbol tyranii nie ustępował przez długi czas. Pękły liny, pękły wciągarki. W końcu pień przechylił się i spadł. Ludzie pospiesznie rozebrali cud na pamiątki. Losy figurki Zwycięstwa są smutne. Przylegała do pomnika Napoleona I, przetrwała obalenie w 1814 roku. Potem zniknęła.

Żarty i poważne

Po 4 latach znowu kolumna Vendômeodrodzić się na swoim miejscu. Stoi tam do dziś, w otoczeniu jasnych i surowych budynków. Zachował się również dom księcia Vendôme. Zabytki architektury sprawiają, że bogaty w wydarzenia historyczne obszar francuskiej stolicy jest jeszcze bardziej wyrazisty.

Napoleon I ponownie pojawia się światu w postaci rzymskiego cesarza, jak pierwotnie zamierzano. Niektórzy podróżnicy żartują: skoro kolumna jest odlana z armat pruskich i rosyjskich, to państwa mają prawo domagać się swojej części brązu. Już poważnie turyści zauważają, że burzliwy przebieg wydarzeń rewolucyjnych nie przyćmił aktywnego obywatelstwa francuskiego.

Za każdym razem po obaleniu tablicy pamiątkowej dowódca, który zmarł w 1821 r., ponownie znajdował się na swoim „słusznym miejscu”. Kolumna Vendôme w Paryżu jest jak Feniks powstający z popiołów. Może w Rosji warto byłoby zastosować tę praktykę? Nie ma sensu „nieodwołalnie” wymazywać przeszłość za każdym razem.