Jedną z okazałych budowli, które Rosja zawdzięcza carowi Piotrowi Wielkiemu, jest kanał Stara Ładoga. Kiedyś odgrywał ogromną rolę w rozwoju państwa, zapewniając nieprzerwany handel z Europą i poza nią. Przez dwieście lat po kanale pływały statki towarowe. Dziś jest to miejsce, w którym mieszkańcy regionu Leningradu lubią wypoczywać i łowić ryby. Wiele z nich ma daczy w SNT „19 km kanału Staraya Ładoga”.
Odniesienie geograficzne
Który Rosjanin nie zna legendarnego jeziora Ładoga? W końcu stał się pomostem ratunkowym dla tysięcy Leningraderów podczas blokady. To wzdłuż wybrzeża tego jeziora rozciąga się kanał Staraja Ładoga. Shlisselburg i Nowa Ładoga to miasta, w których znajdują się jego końcowe bramy. Kanał łączy dwie rzeki - Newę i Wołchow. Jego długość wynosi 117 kilometrów. Równolegle do Kanału Staraja Ładoga biegnie Kanał Nowoładożski.
Tło konstrukcyjne
Jak wiecie, w 1703 r. cesarz Rosji Piotr jako pierwszy rozpoczął budowę miasta w delcie Newy, któremu w przyszłości przypisano rolę stolicy. Pomysł był świetny, ale wykonaniebyło to poważnie utrudnione przez specyfikę obszaru wybranego pod zabudowę. Otaczały go liczne bagna i płytkie rzeki, więc dostawy materiałów można było realizować tylko zimą, gdy zbiorniki pokrywał gęsty lód. Jeśli chodzi o jezioro Ładoga, wyróżniało się ono gwałtownym „usposobieniem” i zniszczyło ponad sto statków wraz z ludźmi i cennym ładunkiem. Ponadto statki, które pływały wzdłuż drogi wodnej Wyszniewołocka od Wołgi do Bałtyku, po prostu nie zostały zaprojektowane do pływania po jeziorze z powodu niskiego zanurzenia. Burze szalejące na Ładodze niewiele różniły się od tych na morzu i obracały takie statki jak wióry.
A przyszła stolica musiała zostać zbudowana. I do tego między innymi konieczne było nawiązanie kontaktów handlowych z Europą. Piotr Wielki uznał za optymalne rozwiązanie stworzenie kanału omijającego jezioro i łączącego Bałtyk z krajami Europy Północnej. Początkowo nazywano go Kanałem Cesarza Piotra Wielkiego, następnie Pietrowskim, Ładoga, a dziś znany jest jako Kanał Starej Ładogi. Jego historia rozpoczęła się w 1718 roku dekretem Piotra I o rozpoczęciu budowy.
Budowa kanału pod Petrą
Sześć miesięcy po wspomnianym dekrecie Rosja rozpoczęła trzeci co do wielkości projekt budowlany epoki Piotra Wielkiego (pierwsze i drugie to Petersburg i Kronsztad).
Zgodnie z projektem Kanał Starej Ładogi miał mieć 25 km szerokości i 111 km długości, wywodzący się z okolic Nowej Ładogi i „kończący” w Shlisselburgu. Pierwotnie planowano jej bramynie wyposażaj.
Budowa zapowiadała się trudna i bardzo kosztowna. Suweren wprowadził nawet specjalny podatek „kanałowy” w całej Rosji, wynoszący 70 kopiejek od każdego chłopskiego gospodarstwa domowego i 5 kopiejek od każdego rubla zarobionego przez kupców.
Piotr Ja osobiście brałem udział w realizacji jego pomysłu. Jest właścicielem pierwszych szkiców kanału. Ponadto król osobiście przewiózł ziemię na taczkach do przyszłej tamy w pierwszym dniu budowy.
Od 1719 do 1723 r. pracami kierował generał dywizji Skorniakow-Pisarev, który przyciągnął do budowy ogromną liczbę ludzi: poddanych, cywilów i żołnierzy (łącznie 60 tysięcy osób). Wielu z nich zginęło, nie mogąc wytrzymać surowego klimatu i trudnych warunków pracy. To, podobnie jak wojna północna, spowolniło prace, które Peter planował ukończyć w ciągu dwóch lat.
W 1773 r., po przybyciu na miejsce i ocenie sytuacji, władca był skrajnie niezadowolony z tempa prac. Skornyakov-Pisarev i jego asystenci - niemieccy rzemieślnicy - zostali aresztowani, a Piotr wyznaczył innego generała porucznika, Burkharta-Christophera von Minicha, na kierownika budowy.
Sprawy potoczyły się szybciej - Kanał Staraya Ładoga rósł w zawrotnym tempie. Minich zaangażował wojsko w roboty ziemne, co przyspieszyło proces; a także zasugerował dodanie do projektu śluz, które miały chronić kanał przed wahaniami wody w jeziorze Ładoga.
Wojna perska wprowadziła własne poprawki do planów Petera, w wyniku których większość żołnierzy biorących udział w budowie została przeniesiona, ale nie zmieniło to zasadniczo sytuacji.
KW październiku 1724 oddano do użytku część kanału łączącego Nową Ładogę ze wsią Dubno. Piotrowi Wielkiemu udało się nawet przejechać ten odcinek, a ta wizyta nad kanałem była jego ostatnią.
Budowa pod Katarzyną Pierwszą
Zmarły Piotr na tronie został zastąpiony przez Katarzynę Pierwszą. Pod jej rządami budowa została na jakiś czas zamrożona, ale Minich, który kibicował projektowi nie mniej niż zmarły władca, zapewnił, że prace zostały wznowione. Od 1728 r. budowa kanału Stara Ładoga trwała w przyspieszonym tempie.
Był ostatni odcinek, ale okazał się najtrudniejszy z powodu skalistego podłoża. Ukończenie krótkiego odcinka łączącego rzeki Kobona i Newę zajęło 2 lata.
Kanał został ukończony w październiku 1730 r.
Otwarcie kanału Staraja Ładoga
Tak się złożyło, że to nie jego następczyni i żona Katarzyna Wielka otworzyła pomysł Piotra Wielkiego, ale ich siostrzenica Anna Ioannovna, która zastąpiła Katarzynę na „poczcie”.
Uroczysta ceremonia otwarcia odbyła się 19 marca 1730 r. W jej trakcie cesarzowa Anna osobiście zniszczyła ostatnią ścianę (nadproże) na terenie miasta Shlisselburg za pomocą łopaty.
Statki zaczęły pływać wzdłuż kanału, który stał się największą budowlą hydrauliczną w Starym Świecie.
Pierwsze lata działalności
Początkowo transport wodny towarów odbywał się trakcją konną. Droga wzdłuż Kanału Staraya Ładoga była stale zapełniana końmi (lub rzadziej barkami), które ciągnęły statki za pomocą sznurka.
Konserwacjaproces został przeprowadzony przez wojsko, a także ochotników cywilnych.
Uruchomienie nowego obiektu bardzo szybko zmieniło okoliczne tereny. Potężny impuls rozwojowy otrzymał handel, rybołówstwo, rolnictwo i rzemiosło. Populacja stale rosła, powstawały miasta, wsie i miasta.
Znaczenie transportowe kanału Staroladoga (wtedy jeszcze Pietrowski) trudno przecenić. Ponadto nadano mu status wojskowego obiektu strategicznego.
Zniszczenie i odrodzenie
Przez dziesięć lat budynek Piotra Wielkiego działał bez przerwy. Ale brak odpowiedniej kontroli, pielęgnacji i konserwacji odegrał negatywną rolę. Kanał zaczął się zapadać. Śluzy popadły w ruinę, zbocza zawaliły się, wody zabrakło, było mocno zaśmiecone.
Minich został obwiniony za ten opłakany stan rzeczy. Decyzją sądu generał porucznik został zesłany na zesłanie na Syberię.
Aby poprawić sytuację w latach 1759-1762, A. P. Hannibal próbował (jest czarnym człowiekiem Piotra Wielkiego), ale bezskutecznie. I dopiero po powrocie z wygnania na mocy dekretu Katarzyny II Minichowi udało się uratować kanał przed całkowitym zniszczeniem. Dokonał przydziału środków ze skarbca na udrożnienie kanału i remont struktur, które popadły w ruinę.
Ekaterina, zainteresowana sukcesem operacji, osobiście obejrzała kanał i z jej inicjatywy otrzymał nowe wejście. Nieco później w Shlisselburgu pojawiło się kolejne wejście. Wszystko to zwiększyło przepustowość arterii wodnej, a statki zaczęły nią jeszcze aktywniej poruszać. Opróczładunek, tutaj również zaczął wykonywać transport pasażerski na specjalnych łodziach - treshkot. Nawigacja trwała od stu do dwustu dni w roku.
Wygląd „następcy”
Państwo rosyjskie rozwijało się, skala handlu rosła, a Kanałowi Stara Ładoga trudno było wypełnić swoje „obowiązki”. Dlatego na początku XIX wieku postanowiono wybudować kolejny kanał.
Budowa tego ostatniego rozpoczęła się w 1861 roku i zakończyła w 1865 roku. Początkowo kanał nosił imię Aleksandra II, który zainicjował ten projekt, a następnie stał się znany jako Nowoładożski.
To właśnie ta konstrukcja, z mocniejszymi i nowocześniejszymi zamkami, która miała szerokość 50-60 metrów, przyjęła główny „cios”. A kanał Staroladoga (alias Pietrowski), którym żegluga została zatrzymana po suszy w 1826 r., okazał się być na uboczu. „Przeprowadzono” nią tratwy, barki z sianem, a także puste statki powracające z Petersburga.
Kiedy na początku XX wieku położono linię kolejową równolegle do kanałów, gwałtownie spadło zapotrzebowanie na obie arterie wodne.
Kanał Staraya Ładoga dzisiaj
Czym jest dziś kanał Staraja Ładoga? Jego zdjęcia są przygnębiające… Jest prawie suche i zarośnięte trzciną i trawą. Wspaniały projekt Piotra Wielkiego ma dość żałosny wygląd - w większości obszarów jego szerokość nie przekracza metra. Najlepiej prezentuje się odcinek kanału biegnący przez teren Shlisselburga - nie ma tam zbyt wielu zarośli, a nawet w niektórych miejscachmożna pływać na małej łodzi. Dno zbiornika pokryte jest grubą warstwą mułu i praktycznie nie płynie tam prąd.
Jednak hydrokonstrukcja nadal jest modnym hasłem w regionie. Tak więc na przykład w mediach często można znaleźć informacje o wypadku na kanale Staraja Ładoga, kiedy niefortunni kierowcy wylatują z autostrady i wpadają bezpośrednio do wody. Niestety, wiele z tych incydentów kończy się śmiercią.
Ale nie tylko przy tak żałosnych okazjach, miejscowi pamiętają kanał. Po pierwsze, na jego wybrzeżu istnieje ogrodnicze partnerstwo non-profit, które nazywa się „19 km Kanału Stara Ładoga”; a po drugie, możesz tu łowić ryby!
Stowarzyszenie Ogrodnicze
Wiele lat temu ogrodnicy-amatorzy wybrali ziemię w pobliżu kanału. Państwo przydzieliło tu ludziom działki, a oni z przyjemnością je zasiedlili, budując domy i uprawiając owoce i warzywa. Jednym z takich obiektów jest SNT „19 km Kanału Staraya Ładoga”. Położony jest w malowniczej okolicy, ze wszystkich stron otoczony lasami, gdzie latem jest pełen grzybów, a zimą można jeździć na nartach. Na działkach ogrodników rosną również brzozy, sosny i świerki.
Działka w SNT „19 km Kanału Stara Ładoga”, której opinie są w większości pozytywne, to marzenie wielu mieszkańców miast, którzy chcą mieć możliwość okresowego relaksu od zgiełku metropolia na łonie natury.
Asf altowa droga prowadzi do partnerstwa, przy samym obiekcie znajduje się przepompownia, wodę do nawadniania można pobierać ze studni.
Kanał Staraya Ładoga: wędkarstwo i jego cechy
Dzisiaj, kiedy żegluga po Kanale Staraya Ładoga została całkowicie zatrzymana, nie stracił on na wartości wędkarskiej. Oczywiście nie jest to możliwe we wszystkich obszarach (niektóre są bardzo suche, a do innych nie można się zbliżyć ze względu na partnerstwo ogrodów lub zarośla trzcinowe), ale w niektórych miejscach są one dość „chlebowe”.
Najlepszym sposobem łowienia ryb w kanale jest łódź motorowa. Ale w okolicach Nowej Ładogi jest wiele miejsc, w których wygodnie jest zarzucić wędkę spławikową lub spinningową z brzegu. Karp, okoń, lin, krąp, płoć, batalion, jaź, leszcz, rotan, sandacz, szczupak i kilka innych gatunków ryb można znaleźć w Starej Ładodze. Są tu takie zmiażdżone miejsca, które pozwalają wejść do wody i „polować” na zdobycz niemal gołymi rękami. Rybacy będą zadowoleni z połowu ujścia niestopowych dopływów kanału.
Wędkowanie jest możliwe o każdej porze roku. Wybierając odpowiedni sprzęt i przynętę, możesz liczyć na sukces.
Staraya Ładoga jest obiektem chronionym przez UNESCO
Nie wszyscy wiedzą, że kanał Staraja Ładoga, który w zeszłym roku obchodził 285-lecie swojego istnienia, jest objęty patronatem UNESCO. Organizacja wpisała to miejsce na Listę Światowego Dziedzictwa ze względu na jego wartość historyczną.
Niestety nie wpłynęło to jeszcze na losy kanału. Jak wspomniano powyżej, powoli umiera. Z roku na rok na brzegach jest coraz mniej wody, a coraz więcej śmieci. A nawet w planach państwa nie ma rekonstrukcji Staraya Ładoga na dużą skalę. Jeśli odbudują i będą, to tylko tedziałki położone na terenie Shlisselburg i Nowaja Ładoga.
Cud stworzony przez człowieka
Nie ma na świecie tak wielu wytworów ludzkich rąk, które oszałamiałyby wyobraźnię. Jednym z nich jest Kanał Pietrowski (aka Staroladoga). Niezwykle trudno współczesnym, zepsutym postępem technicznym, wyobrazić sobie, jak ludzie na początku XVIII wieku, bez specjalnych maszyn i innego sprzętu, potrafili zbudować takiego kolosa. Dziś wydaje się to prawdziwą fantazją. Ale w rzeczywistości nie było magii. Tyle, że tysiące budowniczych poświęciło swoje życie w imię urzeczywistnienia marzenia Piotra Wielkiego i dokonało prawie niemożliwego.
Sam kanał zawdzięcza swoje istnienie tym ofiarom oraz miastu, dla którego wszystko się zaczęło i które miało stać się genialną stolicą Imperium Rosyjskiego.
