Yoshkar-Ola: atrakcje, zdjęcia i recenzje turystów

2024 Autor: Harold Hamphrey | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:20

"Czerwone Miasto" - tak tłumaczy się nazwę stolicy Mari El z Mari. Wszyscy, którym zdarzyło się tu niedawno odwiedzić, nie ukrywają zdziwienia i wrażeń, jakie wywarł na nich Yoshkar-Ola. Zabytki tutaj są naprawdę niezwykłe, wiele z nich pojawiło się całkiem niedawno.

Z przeszłości

Historia Joszkara-Oli rozpoczęła się w tym odległym czasie, kiedy ziemia Mari została przyłączona do Rosji po klęsce chanatu kazańskiego przez wojska Iwana Groźnego w połowie XVI wieku. Miasto Cariew nad rzeką Kokszagą, czyli Carewokokszajsk, zostało po raz pierwszy wzmiankowane w kronikach w 1584 roku, chociaż według archeologów ludność zamieszkiwała te ziemie już w epoce mezolitu.

Miasto zaczęło się od fortecy zbudowanej w celu ochrony ziem i pełniącej wyłącznie funkcje wojskowe. Władał fortecą namiestnika, w którego rękach koncentrowała się nie tylko władza wojskowa, ale także administracyjna, fiskalna i sądownicza. Stopniowo zaczęli się pojawiaćkupcy, rzemieślnicy, chłopi, którzy zwykle osiedlali się nie w samym mieście, ale zajmowali ziemię wokół niego. Tak powstała osada, osady i wsie.

Nasz czas

Nowoczesny Yoshkar-Ola powstał w latach 1941-1990 i jest budowany do dziś. Jego wygląd zmienił się zwłaszcza w ciągu ostatnich 10 lat, po zatwierdzeniu programu rozwoju miasta „Stolica”.

Odnowione miasto z bogatą przeszłością i głównym ośrodkiem kultury ugrofińskiej – tak ukazuje się nam współczesny Yoshkar-Ola. Zabytki, które trzeba zobaczyć, to zabytki kultury, historii i architektury, odzwierciedlające różne okresy rozwoju regionu. Wśród nich są starożytne dwory, kościoły, zabytkowe budowle, place, a także liczne kompozycje rzeźbiarskie. Teatry i muzea odgrywają ważną rolę w życiu kulturalnym stolicy Mari El.

Teatry

Urozmaicone życie teatralne Yoshkara-Oli jest reprezentowane przez wszystkie klasyczne rodzaje sztuki teatralnej.

W 1968 roku, w wyniku przekształcenia Zjednoczonego Teatru Dramatycznego. Powstał Teatr Muzyczny i Dramatyczny im. W 1994 roku została przemianowana. Tak powstał Teatr Opery i Baletu Mari im. Erika Sapaev, nazwana na cześć sowieckiego kompozytora Mari, autorki pierwszej opery narodowej. Opierał się na absolwentach szkół choreograficznych i konserwatoriów w Moskwie, Leningradzie, Kazaniu, Permie, Gorkim. Tak rozpoczęła się formacja młodego teatru i narodowegoszkolny występ. Na jej scenie wystawiono około 50 klasycznych i współczesnych dzieł sztuki baletowej, operowej i operetkowej, a także przedstawienia dziecięce.

Dzisiaj w repertuarze znajdują się opery narodowe „Aldiar” E. Arkhipovej, „Akpatyr” E. Sapaeva, balet „Legenda lasu” kompozytora A. Luppova. Dumą teatru są spektakle choreograficzne: balet Dziadek do orzechów i Jezioro łabędzie Czajkowskiego, Romeo i Julia Prokofiewa, Don Kichot Minkusa. Od 11 lat teatr jest gospodarzem międzynarodowego festiwalu „Zimowe Wieczory” z udziałem tancerzy operowych i baletowych z Rosji, Włoch, Japonii i Ameryki. W 2002 roku zaczął się tu organizować jedyny na świecie festiwal poświęcony wielkiej baletnicy Galinie Ulanowej. Teatr z powodzeniem koncertuje nie tylko w Rosji, ale także za granicą. Są to Chiny, Zjednoczone Emiraty Arabskie, Niemcy, Korea Południowa, Ameryka Środkowa, Tajwan, Liban i inne kraje. Dziś teatr zajmuje nowy budynek, wybudowany nie tak dawno specjalnie dla niego. Pod względem wyposażenia jest uważany za najlepszy w regionie Wołgi.

Mari Narodowy Teatr Dramatyczny. Szketan, najstarszy w republice, swoją historię rozpoczął amatorską produkcją w listopadzie 1919 roku. Od 1929 roku jest profesjonalną instytucją kulturalną, która później stała się jedną z najlepszych w Rosji. Teatr aktywnie uczestniczy w światowym życiu teatralnym, zachowując przy tym swoją tożsamość narodową. Spośród nagród otrzymał „Złotą Palmę” – nagrodę Stowarzyszenia Teatrów Europy.

W stolicy Mari El znajduje się Akademicki Rosyjski Teatr Dramatyczny im. G. Konstantinowa, który powstał w 1919 roku. Do jego rozwoju przyczyniło się wielu reżyserów. Najważniejszą rolę pełni naczelny reżyser Grigorij Konstantinow, który piastował to stanowisko od 1964 do 1994 roku. Z jego inicjatywy w 1993 roku powstało Międzynarodowe Stowarzyszenie Teatrów Rosyjskich z siedzibą w Joszkar-Oła. We wrześniu 1994 roku teatr został nazwany imieniem Konstantinowa. Spektakle oparte na dziełach klasyków i współczesnych wystawiane są na scenie Rosyjskiego Teatru Dramatycznego. Wśród najlepszych są Otello Szekspira, Car Fiodor Ioanovich A. K.

W 1991 roku w Joszkar-Oli, na bazie Rosyjskiego Teatru Dramatycznego im. Konstantinowa, otwarto Mari Teatr Młodego Widza. Obecnie ma w swoim repertuarze 35 przedstawień opartych na dziełach klasyki narodowej, rosyjskiej, zagranicznej i współczesnej dramaturgii. Przez cały czas na jej scenie wystawiano ponad 80 spektakli dla dzieci i dorosłych w języku mari i rosyjskim. Zespół teatralny stale koncertuje w Rosji i za granicą.

Muzea

Historia, kultura, tradycje i życie ludu Mari znajdują odzwierciedlenie w różnego rodzaju zbiorach muzeów w Yoshkar-Ola.

Muzeum Historii Miasta Yoshkar-Ola posiada w swoich zbiorach obiekty archeologiczne, heraldyczne, etnograficzne, dzieła drobne i użytkowesztuka, fotografia. Mieści się w dwupiętrowym domu z czerwonej cegły wybudowanym w 1911 roku w centrum miasta. Dom ten, obecnie uznany za zabytek historyczno-architektoniczny o znaczeniu republikańskim, należał do znanego miejscowego kupca drzewnego Chulkowa. Dawna posiadłość kupiecka składa się z budynku głównego, oficyny i kamiennych bram, ozdobionych elementami secesyjnymi. Stała ekspozycja przedstawia historię Joszkara-Oli od 1584 do 1917 roku. Zwiedzający dowiedzą się o powstaniu miasta-twierdza Carewa, o jego budowie, o jego rozwoju, życiu i tradycjach mieszczan oraz losach sławnych ludzie. W każdym sezonie odbywają się tu wystawy tematyczne. Obecnie Muzeum Historii Miasta Yoshkar-Ola zaprasza na wystawę fotograficzną „Miasto i czas”. Na wyjątkowych zdjęciach można zobaczyć, jak wyglądał Yoshkar-Ola w różnych latach ubiegłego wieku. Wystawy czasowe odzwierciedlają życie współczesnego miasta, przedstawiają biznesy, historię ulic, kreatywność mieszkańców i akcje charytatywne.

Muzeum Ludowej Sztuki Stosowanej zostało otwarte dla zwiedzających w 1999 roku w budynku uznanym za kulturową wartość Republiki Mari El.

Ten rzeźbiony drewniany dom został zbudowany na początku XX wieku. Przed rewolucją należał do wykonawcy rady ziemstwa Lochanow. Muzeum przybliża rzemiosło ludowe, historię i życie ludu Mari. Łącznie zgromadzono około 250 eksponatów, w tym przedmioty etnograficzne, przykłady sztuk pięknych i rzemiosła artystycznego. Tutaj możesz zobaczyćstroje ludowe z haftami, wiklinowe meble, rzeźbione chochle, instrumenty muzyczne wykonane przez ludowych rzemieślników. Muzeum Sztuki Ludowej i Stosowanej organizuje coroczne festiwale i wystawy.

W 1961 roku, z okazji rocznicy pierwszego kompozytora Mari, który stał się twórcą profesjonalnej muzyki narodowej, otwarto Muzeum Pamięci I. S. Klyuchnikova-Palantai. Mieści się w drewnianym domu, w którym w ostatnich latach mieszkał kompozytor. Ekspozycja zlokalizowana jest w trzech salach, które odtwarzają domowe środowisko przedstawicieli prowincjonalnej inteligencji z początku XX wieku. Zachowały się tutaj autentyczne przedmioty gospodarstwa domowego, meble, rękopisy i inne rzeczy członków rodziny Palantai. W muzeum odbywają się wystawy, wieczory muzyczne, wykłady, spotkania z kompozytorami.

Muzea i wystawy sztuki

Muzeum Sztuk Pięknych Republiki Mari El, które powstało w 1989 roku, działa w kilku kierunkach. Mieści się w budynku zaprojektowanym przez architekta V. Babenko w 1980 roku. Oprócz dzieł sztuk plastycznych Marii i sztuk użytkowych prezentowane jest tu rosyjskie malarstwo, rzeźba, grafika, a także pojedyncze dzieła zachodnioeuropejskich malarzy i grafików. W muzeum odbywają się wykłady publiczne, na których można zapoznać się z historią sztuki, światową kulturą artystyczną, historią twórczości ludu Mari. Jej fundusze zawierają ponad 7 tysięcy jednostek magazynowych. W muzeum prezentowane są obrazy rosyjskich artystów XIX wieku(Sierow, Szyszkin, Makowski, Jegorow). Uwagę zwracają dzieła współczesnej ugrofińskiej sztuki plastycznej z gatunku etnosymbolizmu i etnofuturyzmu. Są to obrazy artystów Mari - A. Iwanowa, S. Evdokimova, V. Bogolyubova, I. Efimova. Wraz ze stałą ekspozycją muzeum oferuje wystawy tematyczne, które są regularnie aktualizowane.

Narodowa Galeria Sztuki to główny obszar wystawienniczy stolicy. Został założony w 2007 roku jako oddział Muzeum Sztuk Pięknych. Galeria znajduje się na głównym placu Yoshkar-Ola. Posiada najnowocześniejsze wyposażenie: klimatyzację, monitoring wizyjny i systemy przeciwpożarowe, oświetlenie specjalne, alarmy antywłamaniowe, mobilny sprzęt ekspozycyjny. Galeria prowadzi aktywną działalność wystawienniczą.

Zwiedzający zapoznają się z twórczością Mari i rosyjskich artystów, mistrzów sztuk pięknych republik nadwołżańskich, a także ze zbiorami rosyjskich muzeów. Odbywają się tu światowej klasy wystawy. Przez lata funkcjonowania galerii mieszkańcy Mari El mieli okazję zobaczyć prace Edgara Degasa, Salvadora Dali, Ilji Głazunowa, Nikasa Safronowa, Benoita de Stetto. Na miejscu wystawiono kolekcje największych rosyjskich muzeów: Galerii Trietiakowskiej, Muzeum Broni Zlatoust, Muzeum Bursztynu (Kaliningrad). Największy sukces odniosły następujące wystawy:

• "Powrót. Z Europy do Rosji” Benoit de Stetto.
• "Oblicza czasu" - o kulturze regionu Mari.
• Wystawa indywidualnaartysta Nikas Safronov.
• Wystawa fotograficzna „Kolekcja prywatna” E. Rozhdestvenskaya.
• "Złoto Bałtyku" - ze środków Muzeum Bursztynu w Kaliningradzie.

Po otwarciu w galerii wirtualnego oddziału Państwowego Muzeum Rosyjskiego mieszkańcy Joszkar-Oli mogą zapoznać się z arcydziełami sztuki z największego muzeum w północnej stolicy w swoim kraju.

Zabytki historii i architektury

Obiekty o wartości historycznej, architektonicznej i kulturowej znajdują się zazwyczaj w historycznej dzielnicy miasta. Niestety w Joszkar-Oli zachowało się niewiele przedrewolucyjnych budynków. Wśród nich są domy kupieckie:

• Dom Czulkowa (koniec XIX wieku), w którym mieści się Muzeum Historii Yoshkar-Ola.
• Dwór kupca Pchelina (XVIII w.).
• Dom Karelina (połowa XVIII wieku).
• Bulygin House (połowa XIX wieku).
• Dom Naumova z ozdobnymi rzeźbami i drewnianą zabudową (XIX-XX w.). To jeden z najpiękniejszych budynków na starym mieście.

Świątynie

Niestety prawie wszystkie XVIII-wieczne kościoły zostały całkowicie lub częściowo zniszczone w okresie sowieckim. Dziś w mieście znajdują się świątynie, które zostały zrekonstruowane lub przebudowane. Wśród nich:

• Kościół Trójcy Świętej był pierwszą kamienną budowlą i jedną z najstarszych w mieście (1736). Fundusze na budowę zapewnili kupiec Wiszniakow i chłop Osokin. Był to tradycyjny dwupiętrowy budynek, składający się z dużej czwórki z refektarzem. Chetverik był zwieńczony pięcioma kopułami, na dole znajdowała sięOddzielnie stała kaplica Nikolskiego, wielopoziomowa dzwonnica. W latach 30. kościół został zamknięty, zniszczona została dzwonnica i górna kondygnacja. Odrestaurowanie według nowego projektu rozpoczęto w 1995 roku, a ukończono dopiero w 2008 roku. Nowy budynek zachował formy charakterystyczne dla architektury sakralnej XVIII wieku. Stał się jednym z najpiękniejszych budynków w mieście. Świątynia jest połączona łukiem z dzwonnicą, a jej dziwaczny dach wieńczy pięć złoconych kopuł.
• Katedra Wniebowstąpienia została zbudowana na koszt kupca Pchelina w 1756 roku. Był to ośmiokąt na czworoboku z galeriami obejściowymi, dużym refektarzem i osobną dzwonnicą na kilku kondygnacjach. Kościół zamknięty w 1937 r. został częściowo zniszczony i odbudowany, następnie umieszczono w nim browar. W 1992 roku świątynia została zwrócona wierzącym i odrestaurowana. Od 1993 roku katedra posiada status katedry.
• Katedra Zmartwychwstania Chrystusa z moskiewskim barokowym wystrojem została wybudowana w 1759 roku. Była to czwórka jednolita z dwoma ósemkami zmniejszającymi się w szerokości. Czterokondygnacyjna dzwonnica powstała na przełomie XVIII i XIX wieku. Refektarz i dwie nawy (Fedora Stratilata i Pokrovsky) zostały zbudowane pod koniec XIX wieku. W 1928 r. kościół zamknięto, zniszczono górny ośmiobok i dzwonnicę. Dopiero w 1944 r. budynek zwrócono wierzącym, ale w 1961 r. katedrę ponownie zamknięto i doszczętnie zniszczono. Dopiero w 2008 roku rozpoczęła się budowa nowej świątyni, która trwała do 2010 roku. Odnowiona Katedra Zmartwychwstania Pańskiego, zbudowana w XVIII-wiecznym stylu barokowym, została konsekrowana w 2010 rokurok.

• Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny powstał w 2005 roku jako cerkiew prawosławna. Budynek, utrzymany w stylu zbliżonym do nowobizantyjskiego, został wybudowany w latach 2005-2006.
• Kościół Ikony Matki Bożej Tichwińskiej został zbudowany w 1774 r. (według niego w latach 90. przebudowano w nim św. cmentarz.

Zabytki

W Yoshkar-Ola znajduje się wiele różnych pomników, na tle których lubią być fotografowani goście oraz sami mieszkańcy miasta. Wśród najbardziej znanych:

• Rzeźba Drzewo Życia, znajdująca się w Parku Kultury i Wypoczynku, odzwierciedla narodowy smak regionu Mari. Pomnik, którego autorem jest artysta Andrey Kovalchuk, został zainstalowany w 2008 roku. W centrum kompozycji znajduje się drzewo, symbolizujące życie i ciągłość pokoleń, a wokół niego trzej muzycy z brązu należący do różnych pokoleń, trzymający w rękach instrumenty narodowe. Starzec gra na flecie, mężczyzna na harfie, chłopak na bębnie. Trzymetrowy pomnik zajmuje dobre miejsce w parku, gdzie jest dobrze widoczny z każdego miejsca.
• Pomnik Oboleńskiego-Nogotkowa - założyciela miasta, pierwszego gubernatora - stoi na placu o tej samej nazwie naprzeciw gmachu rządowego. Pomnik o wysokości sześciu metrów jest uważany za symbol Joszkar-Ola i jedna z jej głównych atrakcji. Książę Obolensky-Nogotkov jest przedstawiony na koniu iz bronią w rękach. Pomnik powstał według szkiców rzeźbiarza A. Kowalczuka w 2007 roku.

• Na placu w pobliżu dworca kolejowego wzniesiono pomnik z brązu słynnego sowieckiego aktora i poety Mari. Yivan Kyrla jest przedstawiony na wózku, jak w filmie „Bilet do życia”, gdzie grał rolę Mustafy, przywódcy bezdomnych dzieci.
• Kopia Cara Cannon została wykonana w 2007 roku. Jest to połówkowa kopia słynnego oryginału, który odlał w brązie A. Chokhov w 1586 roku. Działo Mari, które razem z kulami waży 12 ton, zostało wyprodukowane w fabryce Zvenigovsky imienia. Butyakowa. Według mistrzów potrafi strzelać. Z tego powodu w jej lufie wspawany jest rdzeń.

Niezwykłe zabytki

Wiele osób jest zaskoczonych współczesnym Yoshkar-Olą. Widoki tutaj są niesamowite, a nawet dziwne.

Jednym z nich jest pomnik młota, który został zainstalowany w 2008 roku w alejce naprzeciwko biurowca firmy budowlanej. Czterometrowy metalowy młot ważący dwie i pół tony wbija gwóźdź w ziemię. Autor pomysłu – prezes tej firmy budowlanej – postanowił w ten sposób uwiecznić pracę robotników i oddać im hołd. Nieco później, obok młota, ukazał się pomnik robotnikowi w przebraniu budowniczego z cegłą w ręku.

Przed wejściemW tym samym budynku, niedaleko pomnika młota, znajdują się jeszcze dwa oryginalne zabytki – niebieski słoń o wysokości około 1,5 mi ogromne krzesło.

W centrum miasta w pobliżu głównego budynku uniwersytetu znajduje się dość dziwna rzeźba z brązu. To pomnik kota Yoshkin, który został zainstalowany w 2011 roku. Autorami kompozycji są A. Shirnin i S. Yandubaev, rzeźba została odlana w Kazaniu na koszt moskiewskiego biznesmena. W 2013 roku niedaleko kota Yoshki, wylegującego się na ławce, pojawił się pomnik kota Yoshki, którego instalacja zbiegła się w czasie z otwarciem kawiarni o tej samej nazwie.

Nowa architektura stolicy

W ciągu ostatnich kilku lat oblicze miasta zmieniło się diametralnie. Tu trwa budowa, której skala jest po prostu niesamowita. Na naszych oczach powstawały budowle w różnych europejskich stylach architektonicznych. Nowe ulice i place z niesamowitymi budynkami wydają się bajeczne, zabawne i trochę jak sceneria.

Niezwykłe atrakcje, bez wątpienia, obejmują nabrzeże Brugii, którego nazwa pochodzi od miasta w Belgii. Kiedy docierasz na tę ulicę, mimowolnie myślisz, że jesteś w europejskim mieście Brugia. Wał jest całkowicie zabudowany budynkami w stylu flamandzkim, typowym dla średniowiecznej Flandrii. Szczególnie pięknie jest tu w nocy, gdy włączone jest podświetlenie.

Goście zauważają, że Yoshkar-Ola zaprezentował wielką niespodziankę, zmieniając nudne sowieckie centrum autonomii w ciekawe miasto, do którego chce się wrócić. Wiele osób mówi, że architektura jest kontrowersyjna, ale prawie wszyscy zgadzają się, że jest niezwykła, zapadająca w pamięć, pozytywna.

Wieża Zwiastowania z kurantami jest szczególnym zaskoczeniem dla turystów. Jest to zmniejszona kopia Wieży Spaskiej w Moskwie. Wielu gości po prostu wpada w odrętwienie, gdy nagle rozlegają się dzwonki, dokładnie tak samo jak w stolicy Rosji.

Pomimo tego, że Yoshkar-Ola jest zwarty, jego zabytki są różnorodne i liczne. Każdy, kto odwiedził to wspaniałe miasto ze wspaniałymi tradycjami, będzie miał coś do zapamiętania i opowiedzenia o tym swoim znajomym.