Prato we Włoszech to jedno z najbardziej znanych miast w prowincji Toskania. Swoją popularność wśród turystów tłumaczą nie tylko ciekawe zabytki, ale także możliwość zrobienia udanych zakupów poprzez zakup markowych ubrań z napisem Made in Italy w niskiej cenie.
Historia miasta
Miasto zostało założone przez plemiona etruskie w 1000 rpne. e., ale po raz pierwszy wspomniano w starożytnych rękopisach dopiero w X wieku. Od XIII wieku Prato (Włochy) stało się już jednym z najważniejszych ośrodków politycznych kraju, posiadającym samorząd lokalny. Jednak w wersecie 14 została przyłączona do miasta Florencja i stała się jego zwykłym przedmieściem, tracąc wszystkie swoje dawne zalety.
Już w średniowieczu w mieście powstawały zakłady przetwórstwa wełny, dlatego nazywano je centrum włoskiego imperium wełnianego. Później, podczas rewolucji przemysłowej, staje się znany jako miasto z kwitnącym przemysłem tekstylnym, którego historię opowiada ekspozycja w miejscowym Muzeum Włókiennictwa.
V 14 v. Prato było otoczone murem fortecy, który wciąż jestzachowany i otacza „Stare Miasto”. W 16 ul. Prato ucierpiał w czasie wojny i został zdewastowany przez najemników G. Medici. Swoją dawną władzę mógł odzyskać dopiero w XIX wieku.
Zabytki i miejsca historyczne
Praktycznie wszystkie zachowane zabytki historyczne znajdują się w centrum miasta i odzwierciedlają jego życie, które istniało w średniowieczu i później.
Główne atrakcje Prato (Włochy):
- najstarsze place San Marco i del Comune (XIII w.);
- Pałac Pretorów to jeden z najpiękniejszych budynków w kraju;
- zamki (imperialne, szwabskie) - również zbudowane w XIII wieku;
- Bazylika Najświętszej Marii Panny, położona w pobliżu więzienia miejskiego;
- Katedra i kościół św. Franciszka itp. (centrum mapy poniżej).
Rycele miejskie, bazylika
Centralny plac Prato (Włochy) nosi nazwę Santa Maria delle Carceri (piazza Santa Maria delle Carceri), mieści się na nim miejskie więzienie i Bazylika Matki Bożej. Według legendy historia budowy kościoła rozpoczęła się od namalowanego na kamiennym murze więzienia rysunku Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Według legendy w 1484 r. jeden z małych mieszkańców miasta ujrzał ożywioną Matkę Boską, zstępującą z rysunku. Ponadto w tym okresie miały miejsce inne cudowne wróżby, a wierzący miasta zaczęli czcić obraz na murze.
Zgodnie z decyzją władz na tym miejscu rozpoczęto budowę bazyliki, a jej budowę powierzono słynnemu architektowi J. DaSangallo, który był bardzo czczony przez Lorenzo de' Medici. Budynek powstał w latach 1486-1497. w duchu Brunelleschiego i miał krzyż grecki w kształcie podstawy. Wnętrza wewnątrz świątyni wykonane są w stylu renesansowym, witraże wykonano według szkiców D. Ghirlandaio w 1491 roku. Jednak projekt zewnętrzny bazyliki został zawieszony w 1506 roku.
Cesarski zamek
Kolejną atrakcją miasta Prato we Włoszech (zdjęcie poniżej) jest Zamek Cesarski, zbudowany dekretem cesarza Fryderyka II. Budynek ten reprezentuje architekturę Szwabii i został zbudowany przez sycylijskiego mistrza R. da Lentiniego w latach 1237-1248. Zamek-twierdza ma kształt kwadratu, w jego narożach znajdują się duże kwadratowe baszty z blankami w formie jaskółczego ogona (gibelinów), mniejsze znajdują się pośrodku każdego muru.
Ściany wykonane są z białego wapienia. Baszty po stronie wschodniej i południowej mają kształt pięcioboku, wyższe po stronie północnej i zachodniej służyły wcześniej jako posterunki strażnicze. Według historyków wysokie wieże były pozostałością starożytnej fortecy Alberti.
Palazzo Pretorio
Pałac Pretorów, znajdujący się na Piazza del Comune, jest uważany przez mieszkańców i turystów za najpiękniejszy budynek publiczny we Włoszech. Wcześniej na tym terenie znajdowały się 3 domy, które w XIII-XIV wieku. zostały połączone w jeden kompleks, w którym ulokowano magistrat, więzienie i samorząd. Widać to na ścianach, skomponowanych z materiałów o różnych kolorach i fakturach. Najstarsza część topo prawej i składa się z wieży 13 st.
Na początku XX wieku. przeprowadzono prace konserwatorskie i otwarto muzeum miejskie w Pałacu Pretorów. Wystawiane są tu obrazy i rzeźby od średniowiecza do XIX wieku.
Kościół Św. Franciszka
Chiesa di San Francesco znajduje się na placu Prato o tej samej nazwie (Włochy), który znajduje się na południowy zachód od katedry (Piazza del Duomo). Kościół został wzniesiony przez franciszkanów w pobliżu klasztoru w latach 1281-1331. z cegły. W tym czasie był to pierwszy murowany (nie kamienny) budynek w mieście.
Kościół ma oryginalną fasadę pokrytą pasami białego wapienia i zielonej serpentyny. U dołu portal przedstawiający Matkę Boską Niepokalaną. Na szczycie budowla posiada trójkątny tympanon, który został ukończony w XV wieku. i ozdobiony płaskorzeźbą „Stygmaty św. Franciszka” (autor A. dela Robbia). Dzwonnica została wzniesiona w latach 1799-1801. zaprojektowany przez A. Benini.
Wnętrze kościoła św. Franciszka ma nawę z trzema kaplicami w stylu gotyckim, który na początku XX wieku został przebudowany w stylu neogotyckim. Zachowane zabytki to nagrobek J. Ingirimiego (lata 60. XIV w.), ołtarz główny z drewnianym krucyfiksem z XIV wieku. Za nim kolejny nagrobek – ks. Datini pokryte białą marmurową płytą (początek XV wieku).
Katedra
Budynek katedry Duomo di Prato znajduje się na Placu Katedralnym w mieście Prato (Włochy) i nosi nazwę św. Stephen jest uważany za najstarszy budynek sakralny w mieście, ponieważ został zbudowany w X wieku. Według ekspertów kościół parafialny istnieje na tym terenie od V wieku
Katedra była wielokrotnie przebudowywana w X-XV wieku, zmieniała się jej konstrukcja, wzniesiono dzwonnicę (XII w.), dobudowano górną część katedry - dzwonnicę w 1356 roku. Wzrost napływu pątników, którzy przyjeżdżali z całego kraju, aby obejrzeć tutejszą relikwię – pas Matki Boskiej (znajduje się tu od 1141 r.), kościół musiał zostać rozbudowany. Dobudowano do niego transept, prawdopodobnie wykonany przez G. Pisano. Później wyburzono domy przed fasadą i założono duży plac, na którym okoliczni mieszkańcy gromadzili się w święta.
Muzeum Sztuki Nowoczesnej
Najnowocześniejszym zabytkiem Prato jest Centrum Sztuki Współczesnej, otwarte w 1988 roku, zbudowane za pieniądze przemysłowca E. Piezzo. Na jego cześć nosi również nazwę Centro per l'Arte Contemporanea Luigi Pecci. Został przebudowany w 2016 roku przez architekta z Rotterdamu, Maurice'a Niota, który nadał mu kształt przypominający kosmiczny talerz.
Powierzchnia ekspozycji to 4 tysiące metrów kwadratowych. m., celem jego wystaw jest pokazanie śmiałych współczesnych poszukiwań artystów od lat 60. XX wieku. Jest także gospodarzem pokazów multimedialnych, wykładów i spektakli.
Zakupy w Prato
Historycznie, to miasto od wieków było uważane za obszar lokalizacjiprodukcja przemysłu tekstylnego. Jednak w XX wieku Włoskie fabryki zbankrutowały i zostały wykupione przez Chińczyków, chociaż styliści i pracownicy finansowi to nadal Włosi.
Wielu turystów i przedsiębiorców w ostatnich latach przyjeżdża do Prato (Włochy) po ubrania. Fabryki znajdują się tutaj na dużym terytorium, gdzie Chińczycy szyją ubrania tańsze w porównaniu do innych miast w kraju. Ze względu na lokalizację wszystkie wytwarzane tutaj produkty są uważane za Made in Italy i są najwyższej jakości.
