„Borodino Field” – Państwowe Wojskowe Muzeum Historyczne-Rezerwat Borodino

2024 Autor: Harold Hamphrey | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:20

Pole Borodino to nie tylko część terytorium, ale także przypomnienie dla wszystkich o chwale militarnej rosyjskich żołnierzy, którzy bronili swojej Ojczyzny nie tylko w XIX, ale także w XX wieku. Co przedstawia wiele lat po wielkich zwycięstwach naszych rodaków? Pole Borodino, którego zdjęcie po prostu nie może oddać wielkości tego historycznego miejsca, każdy Rosjanin powinien odwiedzić przynajmniej raz w życiu.

Informacje ogólne

Wielu młodych ludzi, którzy lubią chwalebną historię naszego państwa, bardzo dobrze zna pole Borodino. Nawet wielu obcokrajowców wie, gdzie znajduje się miejsce bitwy niezwyciężonej dotąd armii francuskiej Napoleona i armii rosyjskiej. Wynika to z wielkiego znaczenia tej krwawej bitwy, która miała miejsce podczas Wojny Ojczyźnianej w 1812 roku. W dużej mierze zmieniła ona bieg historii nie tylko dla Imperium Rosyjskiego, ale także dla Europy.

Pole Borodino to duży obszar, rozłożonyna zachód od miasta Mozhaisk. Znajduje się na terenie osady wiejskiej. Ma odpowiednią nazwę - Borodino. Ta osada należy do okręgu Mozhaysky w obwodzie moskiewskim. Został zbudowany w pobliżu wsi Borodino. To właśnie to miejsce miało stać się pomnikiem chwały i nieugiętego ducha rosyjskich żołnierzy.

Muzeum-rezerwat, tzw. "Pole Borodino", jest pomnikiem dwóch wojen ojczyźnianych. Znany jest w wielu krajach świata. Jest uważane za najstarsze muzeum powstałe na polach bitew. Terytorium rezerwatu wynosi 110 metrów kwadratowych. km. Posiada ponad 200 miejsc pamięci, obelisków i pomników. Do najbardziej znanych należą stanowiska dowodzenia Napoleona i M. I. Kutuzowa, kompleks pamięci, pomniki w miejscach stacjonowania wojsk rosyjskich.

Chwalebna historia wojsk rosyjskich

Na terenie dzisiejszej osady 26 sierpnia (7 września według nowego stylu) 1812 r. rozegrała się wspaniała bitwa między armią francuską Napoleona a wojskami rosyjskimi. Ale nie tylko ta bitwa pod Borodino jest powodem do dumy dla okolicznych mieszkańców. W latach 1941-1942. na tym terenie znajdowała się zaawansowana linia obrony Moskwy.

Mapa pola Borodino jest pełna różnych znaków oznaczających pewne niezapomniane miejsca. Główne wydarzenia bitwy francusko-rosyjskiej rozegrały się między dwiema starymi drogami smoleńskimi. Na tym terenie znajdowały się najważniejsze obiekty wojskowe:

• spłukiwania Bagrationa (Siemionowa);

• Reduta Szewardińskiego;

• BateriaRayevsky.

Wyniki bitwy

Według historyków w bitwie pod Borodino wzięło udział 120 000 rosyjskich żołnierzy i 135 000 Francuzów. Rosjanie dysponowali 624 działami, a ich przeciwnicy 587. Bitwa rozpoczęła się od zdobycia przez Francuzów wsi Borodino, gdzie znajdowały się przed nimi wojska rosyjskie. Główne wydarzenia bitwy rozpoczęły się o godzinie 5 rano na lewej flance armii rosyjskiej. W tym miejscu, w pobliżu wąwozu Semenovsky, znajdowały się spłuczki Bagrationova. Odbyło się tu wiele godzin zaciekłych walk. Kolory wielokrotnie zmieniały właściciela. Ziemia była całkowicie pokryta trupami żołnierzy i koni. W tej bitwie śmiertelnie ranny został głównodowodzący 2. Armii Zachodniej, PI Bagration. Po tym Francuzi byli w stanie uchwycić kolory.

Bitwa o baterię Raevsky'ego, która znajdowała się w centrum rosyjskich pozycji, była równie zacięta. Podczas krwawej bitwy, w której po obu stronach zginęły tysiące żołnierzy, żołnierze rosyjscy wykazali się niewzruszoną wolą zwycięstwa. Pomimo tego, że Francuzi zdołali zdobyć fortyfikacje rosyjskie w centrum i na lewej flance, Napoleon załamał się z taką determinacją wroga do walki na śmierć i życie i wycofał się na swoje pierwotne pozycje.

Bitwa pod Borodino uważana jest za najkrwawszą w historii bitew jednodniowych. Zabił 45 000 Rosjan i około 40 000 Francuzów. Jednocześnie po obu stronach były straty nie tylko żołnierzy, ale i oficerów. W tej bitwie zginęło 23 rosyjskich i 49 francuskich generałów, co znacznie osłabiło wcześniej niezwyciężoną armię Napoleona.

ZnaczenieBitwa pod Borodino

Bitwa pod Borodino jest jedną z najkrwawszych w historii armii rosyjskiej. Zostało to z wielką dokładnością opisane w powieści L. Tołstoja Wojna i pokój. Rezultatem tej bitwy była ucieczka Napoleona. Nie tylko opuścił zdobytą Moskwę, ale także stracił wielotysięczną armię i Francję.

Fundacja muzeum

W 1837 roku rosyjski cesarz Mikołaj I nabył część majątku we wsi Borodino w imieniu swojego syna Aleksandra. Ważnym krokiem w zachowaniu pamięci o bohaterach armii rosyjskiej było otwarcie 26 sierpnia 1839 r. pomnika żołnierzy rosyjskich, który znajduje się na baterii Raevsky, a następnie pochówek prochów Bagrationa P. I. poświęcony jednej z największych bitew w dziejach Rosji powstało na tym terenie Imperium. Ogólny oględziny pola można dokonać z wysokiego kopca, który znajduje się poza wsią Gorki. To na nim w dniu bitwy znajdował się punkt obserwacyjny MI Kutuzowa. Według starej legendy na początku bitwy nad naczelnym wodzem przeleciał orzeł, przepowiadając zwycięstwo Rosjan. To właśnie ten ptak został wzniesiony na obelisku znajdującym się na tym kopcu.

W 1912 roku, z okazji 100. rocznicy bitwy, na miejscu bitwy wzniesiono 33 pomniki różnych dywizji, pułków, korpusów, kompanii i baterii. Wszystkie zlokalizowane są na różnej wielkości kopcach, nad brzegami strumieni i na zboczach wąwozów. Większość pomników została zbudowana dzięki datkom oficerów i żołnierzy, którzy służyli w jednostkach wojskowych, które odziedziczyły nazwy jednostek walczących pod Borodino.

Zabytki Borodino

Odwiedzający pole Borodino mają możliwość zobaczenia na raz ponad 50 pięknych pomników, zarówno wybitnych dowódców wojskowych, jak i zwykłych żołnierzy rosyjskich. Wszystkie one sprawiają, że jesteśmy dumni z naszych przodków, zaszczepiają w każdym człowieku poczucie patriotyzmu. Główne zabytki pola Borodino:

• Obelisk feldmarszałka Michaiła Kutuzowa, stworzony przez słynnego architekta Woroncowa-Wieliaminowa.

• Bagration spłukuje.

• Poległym żołnierzom francuskim.

• Bateria Raevsky'ego.

• Do rosyjskich żołnierzy.

• Kopiec Utickiego (Góra Sady).

• 7. Dywizja Piechoty.

• Pułk Smoków Nezhin.

• Polowa artyleria konna.

• 2. Dywizja Kirasjerów.

• Pułk Wołyński.

• Grób generała Bagrationa.

• Pułk litewski.

• Reduta Szewardińskiego.

• Generał 3. Dywizji Piechoty Konovnitsyn P. P.

• „Wysokość Roubeau”.

• 24 Dywizja Piechoty.

• Milicje moskiewskie i smoleńskie.

• Do fińskiego pułku.

• 3 Korpusy Kawalerii i 1 Bateria Konna.

• 12. Dywizja Piechoty.

• 2. bateria kawalerii brygady artylerii kapitan Raal F. F.

Przy autostradzie, która łączy wieś Borodino z muzeum, na cokole stoi czołg T-34. Pomnik poświęcony żołnierzom 5. Armii, którzy bronili Moskwy w 1941 roku. Bunkier obszaru umocnionego Mozhaisk, zbudowany w 1941 r., oznaczony jest tablicą pamiątkową.

Powszechne groby

Oprócz zabytków iobeliski, na terenie rezerwatu znajduje się kilka masowych grobów, w których pochowani są rosyjscy i francuscy żołnierze, którzy zginęli w roku bitwy pod Borodino. W pobliżu pomnika dywizji Bachmetewa znajdują się miejsca pochówku rosyjskich oficerów, którzy oddali życie w tej bitwie. Na terenie rezerwatu-muzeum znajduje się zbiorowy grób żołnierzy poległych w lesie Utitsky. W 1962 r. postawiono na nim tablicę pamiątkową. W tym samym czasie w miejscu, w którym znajdowały się rozbłyski Bagrationa, odkryto szczątki żołnierzy obu armii. Po uroczystym ponownym pochówku otwarto Grób Nieznanego Żołnierza. W 1912 r. w miejscu, gdzie znajdowało się stanowisko dowodzenia Napoleona, postawiono jedyny pomnik poległych Francuzów. Nosi napis: „Poległym z wielkiej armii”.

Również na polu znajdują się pochówki żołnierzy radzieckich z lat 1941-1942, które znajdują się niemal obok innych tablic pamiątkowych zainstalowanych na cześć bohaterów Wojny Ojczyźnianej z 1812 roku. Na przykład w pobliżu stacji Borodino to masowy grób żołnierzy 5 Armii Radzieckiej.

Muzeum Historii Wojska

Pole Borodino, w centrum którego znajduje się Muzeum Historii Wojskowości, każdego dnia przyciąga setki turystów. Główny budynek został wybudowany w 1912 roku, w sam raz na 100. rocznicę słynnej na całym świecie bitwy, która odmieniła losy wojny z 1812 roku. Mieści się w nim bogata ekspozycja ukazująca potomkom wspaniałych wojowników, jak rozegrała się bitwa pod Borodino.

Kompleks architektoniczno-pomnikowy

W miejscu, w którym był jeden z rzutów Bagrationa,Dziś wznosi się piękny zespół architektoniczno-pomnikowy. Zawiera:

• Klasztor Spaso-Borodino, który został zbudowany w latach 1830-1870

• Kościół Spaski.

• Klasztor Kołocki, w którym znajdowała się kwatera główna Michaiła Kutuzowa.

• Kościół Narodzenia Pańskiego z końca XVII wieku.

Klasztor Spaso-Borodino został założony przez Margaritę Michajłowną Tuczkową w miejscu śmierci jej męża, generała A. A. Tuchkowa. W 1994 roku w jej domu powstała niewielka ekspozycja, mieszcząca się w 3 pokojach. Opowiada o życiu tej wspaniałej pary i historii założenia klasztoru. W głównym pomieszczeniu znajduje się pomnik generała Tuchkowa.

Współczesne życie rezerwatu muzealnego

W XXI wieku muzeum-rezerwat zaprezentował zwiedzającym nową ekspozycję zatytułowaną „Borodino – Bitwa Gigantów”. Mieści się w budynku zbudowanym w pobliżu baterii Raevsky. Podstawą ekspozycji są autentyczne przedmioty związane z bitwą pod Borodino. Obejmuje: banery i standardy; broń; mundury wojowników dwóch armii; nagrody; dokumenty; karty; przedmioty osobiste. Prezentowane są tu również znaleziska z pola bitwy. Wśród nich są fragmenty granatów, rdzeni, pocisków. Ekspozycja obejmowała różne dzieła sztuki stworzone przez uczestników i współczesnych tamtych starożytnych wydarzeń. Są też obrazy tematyczne artystów XIX-XX wieku.

Na terenie pola Borodino znajduje się osada „Doronino”, która jest interaktywnamuzeum życia wojskowego i chłopskiego. Jego główną cechą jest to, że wszystkie budynki, przedmioty, rzeczy i szczegóły wnętrz są prawdziwe.

Inne eksponaty muzealne

Jedną z najpopularniejszych ekspozycji rezerwatu muzealnego jest „Galeria Wojskowa”. Znajduje się w refektarzu kościoła klasztoru Spaso-Borodino. Bitwa na polu Borodino miała bardzo dużą skalę, dlatego na wystawie znajduje się ponad 70 portretów oficerów armii rosyjskiej, w tym wielu znanych i mało znanych generałów. Ponad jedna trzecia tych dowódców została ranna lub zszokowana w bitwie. Bitwa na polu Borodino jest bardzo autentycznie odzwierciedlona w różnych planach i trybunach.

Święto prawosławne i inscenizacja bitew

Borodino od 2005 roku stało się miejscem odbywania się Międzynarodowego Festiwalu Młodzieży „Bracia”. Wiele klubów patriotycznych uczestniczy w rekonstrukcjach odtwarzających bitwy Wojen Ojczyźnianych z lat 1812 i 1941. Z roku na rok bierze w nich czynny udział coraz więcej różnych organizacji. Takie hobby daje współczesnym ludziom możliwość spojrzenia na historyczne wydarzenia ich ojczyzny oczami ludzi, którzy w nich uczestniczyli. Takie zbliżenie z przeszłością pozwala w pełni doświadczyć swojej historii i ciągłości pokoleń. Członkowie klubów historii wojskowości biorą czynny udział w wielu programach edukacyjnych, pokazach pokazowych i kręcą filmy dokumentalne.

Jak dostać się do muzeum

Wielu chce odwiedzić Borodinopole. Jak się do niego dostać z Moskwy? Dotarcie do rezerwatu muzealnego wcale nie jest trudne. Możesz dostać się tutaj:

• Samochodem, kierując się do 102 km autostrady Mińskiem. Następnie skręć w prawo, w kierunku Mozhaisku. Stamtąd, kierując się drogowskazem na wieś Borodino, trzeba przejechać tylko 12 km.

• Autobusem na trasie międzymiastowej nr 457 „Moskwa-Możajsk”. Możesz wziąć go na przystanku przy stacji metra "Park Pobedy". Następnie przejdź do przystanku Borodino.

• Pociągiem można dostać się z Dworca Białoruskiego do Dworca Borodino, a następnie trzeba przejść około 3 km do samego muzeum. Czas podróży to około 3 godziny.

Rezerwat-muzeum przyjmuje zarówno wycieczki grupowe, jak i zwykłych turystów. Doświadczeni pracownicy muzeum pomogą wybrać trasę przez teren pola Borodino i kompleksu architektoniczno-pomnikowego. Opowiedzą o wszystkich momentach jednej z największych bitew w historii naszej Ojczyzny.

W miejscowości Borodino znajduje się kawiarnia „Ranczo Mozhayskoye”, gdzie turyści mogą odpocząć i zjeść.