Bawaria to kraina jezior, gór i rzek. Przez siedem wieków było wolnym państwem, a dziś jest integralną częścią Niemiec. Średniowieczny status zachowała Bawaria, ale od stu lat nie daje jej żadnych przywilejów.
O pierwszych mieszkańcach Bawarii
Dziś na jego terenie znajdują się duże miasta przemysłowe, a kiedyś żyli myśliwi i pasterze. Stroje bawarskich górali można zobaczyć na festiwalach folklorystycznych w Niemczech. Kraina Bawarii obfituje w wiele pięknych i strasznych legend o mieszkańcach tutejszych jaskiń, o zaczarowanym Fryderyku Barbarossie, który przez kilka stuleci siedział w ciemnej grocie, na tronie z prawdziwej kości słoniowej. W XII-XV wieku Bawarczycy byli jednak ludźmi naiwnymi, przesądnymi, jednak jak wszyscy średniowieczni.
Malownicza kraina gór i wód
Bawaria zajmuje rozległe terytorium, rozciąga się na nią lasy frankońskie, Alpy, Fichtelsbirge. Jest tu wiele jezior i rzek, wśród nich Dunaj, śpiewany przez poetów niemieckich i rosyjskich. Łącznie jest ponad półtora tysiąca zbiorników. Bawaria graniczy z krajami Badenii-Wirtembergii, Turyngii, Hesji, a takżeAustria i Czechy.
Średniowiecze
Pierwszymi mieszkańcami ziem zajmowanych dziś przez miasta bawarskie byli Celtowie. Byli wśród nich także Etruskowie. Przez pewien czas terytorium należało do włoskiej dynastii królewskiej. Prawdziwa historia Bawarii zaczyna się od panowania księcia Wittelbacha, członka dynastii opisanej bardziej szczegółowo poniżej.
Nowy czas
Po wojnie austriacko-pruskiej, w którą zaangażowała się Bawaria, część jej ziem, zgodnie ze wstępną umową, przeszła w ręce Niemców. Ponadto królestwo, a to terytorium miało wówczas taki status, okazało się być w izolacji politycznej. Sytuacja zmieniła się na lepsze po wojnie francusko-pruskiej, w której brała udział także Bawaria. Król Ludwig zawarł porozumienie z niemieckim monarchą Wilhelmem.
W 1871 roku na mapie Europy pojawiło się nowe państwo niemieckie, w skład którego wchodziła Bawaria. Pół wieku później człowiek, który miał rozpętać II wojnę światową w 1939 r., próbował zorganizować w Monachium powstanie, które przeszło do historii pod nazwą „pucz piwny”. W latach 40. bombardowania ucierpiały największe bawarskie miasta.
Populacja
W Bawarii oprócz Bawarczyków mieszkają Frankończycy i Szwabowie. Tutaj można usłyszeć mowę, która znacznie różni się od literackiego języka niemieckiego. Berlińczykowi czasami trudno jest zrozumieć osobę, która mówi w dialekcie szwabskim.
Według roku 2015 ponad12 milionów ludzi. Po II wojnie światowej do rdzennej ludności dołączyli uchodźcy mieszkający na byłych terenach niemieckich. W latach 50. przybyło tu kilka tysięcy Niemców sudeckich z pogranicza Czech.
Miasta
Mówiąc o historii Bawarii, nie można przemilczeć takich miast jak Norymberga czy Monachium. Rozpoczęli swój rozwój w średniowieczu, kiedyś podnosząc się z okropności wojny trzydziestoletniej. Wydarzenia, które miały miejsce w Norymberdze i Monachium podczas II wojny światowej, również mają ze sobą wiele wspólnego. Ale zanim przytoczę kilka faktów z historii, warto wspomnieć o innych bawarskich miastach, liczących ponad 50 tysięcy osób. Wśród nich: Augsburg, Inogstadt, Regensburg, Würzburg, Erlangen, Fürth, Bamberg, Landshut.
Monachium
To miasto jest stolicą tego kraju związkowego Niemiec. Bawaria zajmuje powierzchnię 70 000 km2. Monachium - 300 km2. Co roku do stolicy Bawarii przyjeżdża około trzech milionów turystów, a wielu z nich chciałoby zostać tu na zawsze. To największe miasto w kraju związkowym Bawaria zamieszkuje ponad milion mieszkańców. Mówią, że bardzo trudno im nie zazdrościć. Co jest tak atrakcyjnego w tym mieszczańskim mieście?
Monachium jest kulturalnym centrum Bawarii. Otaczają go jeziora Starnberger i Ammersee. To bardzo przyjazne, gościnne miasto, bogate w zabytki architektury, przyciągające turystów z całego świata. Stolica państwa, Bawaria, potrafi zainteresować każdego. Monachium nazywane jest „królestwem piwa i baroku”,„metropolia o czułym sercu”. Istnieje wiele innych epitetów, których używa się, gdy mówi się o tym starożytnym mieście.
Wiadomo, że na początku XII wieku na terenie Monachium mieszkali mnisi. Stąd nazwa miasta. Następnie, w odległym średniowieczu, nazywano go Monachium, co w tłumaczeniu ze staroniemieckiego oznacza „położone obok klasztoru”. Oficjalna data założenia to 1158. Wtedy to klasztorna twierdza zamieniła się w miasto. Wśród zabytków Monachium znajduje się kościół i obelisk zbudowane na miejscu zamieszkania Wittelsbachów, przedstawicieli arystokratycznej dynastii, dzięki którym miasto zyskało niegdyś znaczenie na europejskich przestrzeniach.
Bawaria to ziemia należąca do Wittelsbachów od siedmiu wieków. Dopiero w 1918 r. weszło w skład Niemiec (wówczas Republiki Weimarskiej). Brama Izary, położona na wschód od Monachium, przypomina o czynach jednego z nosicieli tej legendarnej rodziny. Napisy na wieżach tego średniowiecznego budynku opowiadają o życiu Ludwika Bawarskiego. Niedaleko bramy znajduje się Muzeum Walentynkowe, które działa według dość dziwnego harmonogramu: otwiera się o 11:01, zamyka o 17:29.
Stary dziedziniec jest jedną z głównych atrakcji Monachium. Zamek na jego terenie został zbudowany w 1255 roku, a od czasu do czasu mieszkał w nim władca Świętego Cesarstwa Rzymskiego. W odrestaurowanym Starym Dworze mieszkają obecnie lokalni finansiści, którzy mają jednak do dyspozycji tylko pokoje. Sam dziedziniecuznany za zabytek architektury antycznej i dostępny dla turystów.
Jesienią 1810 r. mieszkańcy Monachium mieli okazję wziąć udział we wspaniałej uroczystości zorganizowanej z okazji ślubu Ludwiga z księżniczką Teresą. Impreza ta odbyła się na Theresienwiese (nazwa powstała później) i to ona posłużyła za podstawę słynnego Oktoberfest, który odbywa się corocznie w stolicy Bawarii.
Adolf Hitler rozpoczął swoją karierę polityczną w Monachium. Dziś w tym mieście nic nie przypomina największego zbrodniarza XX wieku. To prawda, że coś jeszcze pozostało z czasów nazistowskich. Na przykład dom, w którym znaleziono ciało siostrzenicy Führera, Geli Raubala. Jest to piękny czterokondygnacyjny budynek z poddaszem użytkowym i balkonami. Bürgerbräukeller, w którym Hitler wymyślił plan zorganizowania puczu piwnego, trwał do 1979 roku.
Norymberga
Historia miasta zaczyna się wraz z pojawieniem się wioski Norimberg w królestwie Franków. Już w średniowieczu stała się jedną z największych osad niemieckich. Ożywiony był handel krajów południowych z północnymi, wschodnimi z zachodnimi. Jednak Norymberga nie tylko handlowała, ale także produkowała. To tutaj wynaleziono zegarek kieszonkowy, klarnet, tokarkę, naparstek. W Norymberdze stworzyli kulę ziemską, która jeszcze nie miała Ameryki.
W architekturze miasta znajdują się dzieła zarówno gotyku, jak i renesansu. Zabytkowe budynki Norymbergi to między innymi Frontier Post, Golden Bull House, Petraeus House, Courthousejurorzy.
