Spisu treści:
2024 Autor: Harold Hamphrey | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:20
Kapustin Jar (region Astrachań) to centralny rosyjski poligon międzygatunkowy. Jest to jedno z najstarszych ważnych miejsc. Historia rosyjskiej strategicznej tarczy antyrakietowej rozpoczęła się właśnie od rejonu Kapustina Jaru. Jednocześnie obszar ten nadal jest ośrodkiem badawczym, testowym i portem kosmicznym.
Historia składowiska
Miejsce testowe Kapustin Yar (region Astrachań) zaczęło powstawać po drugiej wojnie światowej, kiedy radzieccy naukowcy uzyskali dostęp do niemieckich technologii. Pomimo tego, że ZSRR otrzymał tylko resztki dokumentacji technicznej, to wystarczyło, aby rozpocząć reprodukcję rakiet V-1 i 2.
W maju 1946 r. kierownictwo ZSRR podjęło decyzję o utworzeniu specjalistycznego poligonu doświadczalnego. W rezultacie do tych celów wybrano dzielnicę wsi Kapustin Jar. Pierwszym szefem strony testowej był V. I. Vozniuk, generał porucznik artylerii. Prowadził placówkę przez 27 lat. Składowisko zostało nazwane na cześć wsiKapustin Jar.
Tajemnica obiektu
Kiedy wojsko wylądowało na jego brzegu z pierwszym ładunkiem, nikt nie przypuszczał, że powstał sowiecki kosmodrom. Informacje o celach i założeniach terenu zostały utajnione, a nawet lokalne władze otrzymały rozkaz od kierownictwa, aby zapewnić wszelką możliwą pomoc przybywającym wojskom w ich aranżacji.
Powaga obiektu stała się jasna, gdy zmieniono granice wsi i przeniesiono 200 rodzin w inne rejony. Za tamte czasy ludzie otrzymywali dobre rekompensaty. Przesiedlenia zakończyły się w 1949 r. Wielu pozostałych mieszkańców dostało pracę w grupach kalkulacyjnych, KECh i sektorze usług. Niektórzy odbyli długą służbę.
Rozszerzenie wielokąta
Początkowo obiekt testowy Kapustin Jar (region Astrachań) miał tylko betonowe stanowisko. Rok budowy 1947:
- bunkier;
- klawisz startowy;
- tymczasowa stacja techniczna;
- most;
- stacja do cięcia;
- Baza paliwa rakietowego.
Nieco później pojawiła się autostrada i linia kolejowa, łącząca obiekt ze Stalingradem (obecnie Wołgograd). Życie na strzelnicy było bardzo ciężkie. Ludzie mieszkali w ziemiankach i namiotach, które stały na nagim stepie. Kierownictwo składowiska skuliło się w wagonie specjalnego pociągu. Pierwsze normalne budynki mieszkalne zaczęto budować dopiero w 1948 roku
Pierwsze próby
Jesienią 1947 roku przeprowadzono pierwsze testy na poligonie Kapustin Yar (region Astrachań). Wystrzelono pierwszą rakietę balistyczną ZSRR. Testy wypadły pomyślnie, pocisk trafił w prawy kwadrat. Era sowiecka rakiet i kosmosu została otwarta 10.10.1948 r. W krótkim czasie pojawiła się nowa broń dla Sił Zbrojnych ZSRR. Przez 10 lat wieś Kapustin Jar (obwód astrachański) była jedynym miejscem testowania rakiet balistycznych.
W tym samym czasie składowisko zaczęło być wykorzystywane do wystrzeliwania pocisków geofizycznych i meteorologicznych. W 1951 roku z kosmodromu wystrzelono pierwszą serię rakiet z psami na pokładzie. Od 1956 rozpoczęto testy broni jądrowej. W tym samym czasie składowisko rozwijało się coraz bardziej. Zbudowano nowe kompleksy techniczne i startowe, zwiększono ilość prac badawczych itp.
Kosmiczny
Na początku lat 60. obiekt Kapustin Jar (region Astrachań) został przygotowany do rozpoczęcia eksploracji kosmosu. Wielokąt otrzymał status kosmodromu w marcu 1962 roku. Wtedy to na orbitę ziemską wystrzelono pierwszego sowieckiego satelitę. W 1969 kosmodrom otrzymał status międzynarodowy. Indyjskie satelity zostały wysłane w kosmos z miejsca testowego. Z biegiem czasu liczba startów zaczęła spadać, aż całkowicie się zatrzymała.
W 1987 r. wszystkie testy zostały zatrzymane na poligonie testowym, a przywódcy kraju zamknęli obiekt na 10 lat. Jego odrodzenie rozpoczęło się dopiero w 1998 roku. Ponownie rozpoczęto testy, wystrzeliwanie rakiet i zaplecze badawcze. W 2007 roku przetestowano pocisk manewrujący, a w 2011 roku Iskander-M OTRK.
W 2015 roku Ministerstwo Obrony Federacji Rosyjskiej ogłosiło rychłetesty na poligonie testowym systemów zrobotyzowanych. Rozpoczęły się prace przygotowawcze i modernizacja systemu przesyłowego. Planowane jest przetestowanie systemów robotów bojowych, które powinny odpowiadać za radiolatarnie, urządzenia sygnalizacyjne itp.
Zapisz
Zalecana:
Region Chui: dzielnice, miasta, historia, zabytki
Kiedy zdecydujesz się na wycieczkę do krajów Azji Środkowej, pamiętaj, aby uwzględnić w swoim planie Kirgistan. Republika ta stała się jedną z najciekawszych destynacji turystycznych, co wcale nie dziwi, gdyż przyroda, klimat, kultura i potencjał historyczny uznawane są za unikalne i niepowtarzalne w skali światowej
Staritsa, region Tweru - małe miasteczko ze starożytną historią
W Rosji jest wiele wspaniałych małych miasteczek. Jednym z nich jest Staritsa, region Twer. Znajduje się w górnym biegu Wołgi, na jej stromych brzegach, na zachód od centrum regionalnego. Przyroda jest tu środkoworosyjska, ze zwykłymi wzgórzami, jak wszędzie na Wyżynie Wałdajskiej. Oferują wspaniały widok na łąki, rzeki, lasy. Po raz kolejny jesteśmy przekonani, że nasi przodkowie wiedzieli, jak dobrze wybrać, gdzie ulokować swoją osadę
Astrachań, Katedra Wniebowzięcia. Świątynie Kremla Astrachańskiego
To starożytne rosyjskie miasto znane jest światu nie tylko ze swojej wielowiekowej historii, pięknych krajobrazów i rozwiniętego przemysłu, ale także ze swoich zabytków. Miasto Astrachań, rozłożone nad brzegami Wołgi, jest bogate w swoje wartości kulturowe i historyczne, z którymi będziemy musieli się zapoznać
Centrum rekreacji „Dom słońca”, Astrachań: recenzje i zdjęcia turystów
W regionie Astrachania możesz cieszyć się najpiękniejszą przyrodą, łowić ryby, a nawet polować. Znajduje się tu centrum rekreacji „Dom Słońca” (Astrachań), które w każdym miesiącu roku chętnie przyjmie gości i zapewni im niezapomniane wakacje
Cherny Yar (region Astrachań): historia, zabytki, zdjęcia
Na północy regionu Astrachań, gdzie znajduje się prawy brzeg Dolnej Wołgi, znajduje się malownicza wioska Czerny Jar. Oficjalna data założenia wsi to 1627 r. W tym samym roku na ziemiach położono fortecę Czarny Ostrog, która w 1634 roku została zmuszona do przeniesienia z powodu zawalonych brzegów. Przesunięcie twierdzy wpłynęło również na zmianę nazwy ocalonego budynku na Czernojarską
