Klasztor Mirożski, Psków: historia i nowoczesność. Klasztor Spaso-Preobrazhensky Mirozhsky

2024 Autor: Harold Hamphrey | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:20

W zachodniej części Federacji Rosyjskiej znajduje się regionalne centrum regionu Psków, miasto Psków. Jego powierzchnia wynosi 95,5 km². Znajduje się na rzece Velikaya. Artykuł opowiada o samym mieście i jego głównej atrakcji - klasztorze Mirożskim w Pskowie.

Nazwa i legenda miasta

W naszych czasach istnieją dwie główne wersje pochodzenia nazwy miasta. Według pierwszego nazwa pochodzi od rzeki Psków (prawego dopływu rzeki Velikaya), gdzie znajdowała się osada, a sama nazwa rzeki pochodzi od słowa „ples”, co w języku staroruskim oznacza część rzeki między ostrymi zakrętami.

Druga wersja zakłada, że terytorium przyszłego miasta ma swoją nazwę od słowa „piskava”, co w języku liwskim (jeden z języków bałtyckich) oznacza „wodę żywiczną”.

Istnieje legenda o powstaniu miasta, która mówi, że księżniczka Olga (żona pierwszego starożytnego rosyjskiego księcia Igora Rurikovicha) w 957 roku zobaczyła omen: trzy promienie słoneczne jasno uświęconebrzeg rzeki Velikaja i postanowił zbudować kościół na tej stronie.

Wokół katedry powstało więc miasto, które później otrzymało nazwę „Trójca”. Legendy tej nie potwierdzają badania historyczne, w 957 miasto już istniało.

Historia miasta Psków

Historycy nie ustalili dokładnego roku założenia Pskowa. Pierwsza wzmianka o tej osadzie pochodzi z 903 w Kronice Laurentian (rękopis nosi imię mnicha Lavrenty). Dlatego zwyczajowo uważa się tę datę za rok założenia miasta Psków. Jego historia zaczyna się od tej daty.

W 1348 roku na terytorium Rosji powstało średniowieczne państwo Psków, które istniało przez 162 lata. Jej stolicą był Psków.

Od 1510 miasto było częścią Wielkiego Księstwa Moskiewskiego i do XVIII wieku było jednym z głównych miast starożytnej Rosji.

Twierdza Psków (2,5 km²) wzniesiona w swoim czasie była fortem obronnym zachodnich granic państwa, otoczona pięcioma pasami kamiennych murów fortecznych i była uważana za nie do zdobycia dla zewnętrznych wrogów.

W całej swojej historii budowla obronna Pskowa, wokół której rozrosło się miasto, została zdobyta tylko raz (nie licząc okupacji podczas działań wojennych w czasie I i II wojny światowej).

Stało się to po tym, jak niemieccy krzyżowcy, spustoszywszy Jurjewa (miasto założone przez Jurija Dolgorukowa w 1152), postanowili zdobyć Psków. Miasto było okupowane przez 1,5 roku, po czym zostało wyzwolone przez wojska rosyjskie pod dowództwem dowódcy AleksandraNewski.

Po zakończeniu Wielkiej Wojny Północnej (1700-1721) między Rosją i jej sojusznikami przeciwko Szwecji, Psków stracił swoje znaczenie obronne, ponieważ zgodnie z umową podpisaną w mieście Nishtad (Finlandia) granice Imperium Rosyjskie przeniosło się na zachód.

Miasto stało się prowincjonalne w województwie pskowskim i rozpoczęło swój rozwój w XIX wieku. Drewniane parterowe domy mieszkalne zostały zastąpione kamiennymi trzypiętrowymi budynkami.

W związku z rozwojem gospodarki i handlu z innymi miastami Rosji w 1882 roku rozpoczęto budowę kolei. Przez miasto przebiegała linia kolejowa „St. Petersburg – Warszawa”.

Ciekawostka: na wybudowanym w 1860 r. dworcu kolejowym w Pskowie, w królewskim powozie, 2 marca 1917 r. cesarz rosyjski Mikołaj II podpisał akt abdykacji.

W 1904 wybudowano pierwszą elektrownię, a 8 lat później w mieście nastąpiło otwarcie ruchu tramwajowego. W tym okresie rozwinęła się opieka zdrowotna, oświata, budownictwo kościelne i instytucje kultury.

Teraz Psków, dom dla ponad 200 tysięcy rdzennych mieszkańców, jest nowoczesnym gospodarczo rozwiniętym miastem, które przyciąga miłośników historii dużą liczbą zabytków kultury.

Diecezja

Diecezja pskowska została utworzona w 1598 roku, w podziękowaniu za obronę zachodnich granic Rosji przed polskimi oddziałami Stefana Batorego. Do 1917 r. prowadziła budowę na terenie Pskowakościoły wojewódzkie, klasztory, seminaria duchowne i wiele innych instytucji kościelnych.

Po wydarzeniach rewolucyjnych działalność diecezji została zawieszona. Ale zaczął się odradzać w 1945 roku. Teraz pod przewodnictwem diecezji obwodu pskowskiego budowane są nowe miejsca kultu i odnawiane są stare kościoły i świątynie.

Diecezja organizuje kościelne imprezy kulturalne i edukacyjne oraz wspiera rozwój sztuki prawosławnej. W Pskowie turyści mogą zapoznać się z życiem członków wspólnot religijnych i zobaczyć klasztorne krużganki: Klasztor Pskowski-Jaskinie, Klasztor Kobiet Snetogorsk, Klasztor Krypetsky. Klasztor Miroż jest bardzo popularny wśród miłośników podróży.

Historia Klasztoru Mirożskiego w Pskowie

Na brzegu lewego dopływu rzeki Velikaya, czyli rzeki Mirożki, w XII wieku wybudowano zespół zabudowań klasztornych. Klasztor znajduje się w pobliżu Kremla Pskowa. Kiedyś służył jako centrum kulturalne Pskowa.

W tamtych czasach teren klasztoru znajdował się za fortyfikacjami Pskowa. Był więc dogodnym celem dla wroga zewnętrznego. W 1299 r. Rycerze Zakonu Krzyżackiego, zrujnując handlową i przemysłową część miasta (teren ten znajdował się poza murami twierdzy), spalili klasztor Spaso-Preobrazhensky Mirozhsky. Ten ostatni został następnie przywrócony.

Po rewolucyjnych wydarzeniach 1917 roku klasztor został zamknięty. A na jego terytorium organizacja miejska „Wycieczka do Pskowastacja.”

W 1994 roku główne budynki zespołu klasztornego zostały przeniesione do miejscowej diecezji. Następnie rozpoczęło się odrodzenie Klasztoru Miroż.

Budynki klasztorne

Co zobaczyć w Pskowie dla gości miasta? Turyści mogą odwiedzić teren klasztoru, zapoznać się z zabytkami, do których należy Katedra Przemienienia Pańskiego Zbawiciela, budynek świątyni Apostoła Szczepana, zimowa kwatera opata i budynek budynków bratnich.

Obecnie w świątyni, zbudowanej w XII w., mieszczą się ekspozycje związane z historią klasztoru. Co zobaczyć w Pskowie dla turystów? Miejscowa ludność powie, że może zapoznać się z malowidłami ściennymi (freski) nieznanych mistrzów z tamtego okresu.

Wyjątkowość tego typu sztuki świątynnej polega na tym, że zachowały się one do naszych czasów. Centralną część obrazu zajmuje fresk (Deesis), który przedstawia siedzącego na tronie Jezusa Chrystusa Matkę Bożą, Jana Chrzciciela.

Freski zachowały się dzięki temu, że w XVII wieku podczas kolejnej renowacji zostały one pobielone. Po 200 latach zostały odrestaurowane przez konserwatora zabytków Władimira Susłowa. W celu zachowania malowideł ściennych muzeum jest otwarte tylko podczas suchej pogody, ponieważ konserwacja fresków wymaga stałej temperatury.

Kościół św. Szczepana Apostoła Pierwszego Męczennika

Miłośnicy historii mogą uczestniczyć w nabożeństwie obecnego kościoła św.który według Biblii był jednym z uczniów Jezusa Chrystusa.

W świątyni zbudowanej w XVII wieku znajduje się ikonostas wykonany przez współczesnego malarza ikon pod kierunkiem Archimandryty Zinona. Turyści mogą również zobaczyć starożytne ikony i relikwie duchowieństwa, kanonizowane przez Kościół Prawosławny jako święci.

Warsztaty artystyczne

W Katedrze Apostoła Szczepana znajduje się warsztat artystyczny, w którym kształcą się przyszli malarze ikon. W 1789 roku wybudowano dwukondygnacyjny budynek - budynek braterski i dołączony do kościoła I Męczennika Stefana.

Budynek został zbudowany na fundamentach starożytnych pomieszczeń mieszkalnych mnichów. Początkowo pierwsze piętro było celą klasztorną, ale po powodzi okazały się nienadające się do zamieszkania. Następnie pierwsze piętro zostało zaadaptowane na kuchnię i refektarz, a cele klasztorne umieszczono na drugim piętrze.

Głównym wejściem na teren klasztoru są Bramy Święte, nad którymi w 1885 roku zbudowano dzwonnicę i teraz, jak dawniej, zapowiada ona rozpoczęcie nabożeństwa w kościele św. z dźwiękiem.

W zachodniej części klasztoru Mirożskiego w Pskowie znajduje się budynek dawnego opata. Został zbudowany w 1881 roku jako zimowa kwatera archimandryty. Obecnie w tym budynku mieści się centrum malarstwa ikon diecezji pskowskiej. Teren klasztoru jest ogrodzony kamiennym murem. Pozostała niezmieniona od czasu jej budowy na początku XIX wieku.

Ikona Matki Bożej

W religii chrześcijańskiej kult nie jesttylko święci, ale także ikony. Główną świętą relikwią tutejszego klasztoru jest ikona Matki Boskiej Mirożskiej.

Pojawił się w Pskowie w 1198 roku. To chrześcijańskie zjawisko miało miejsce nad rzeką Mirożką, nad którą już znajdował się klasztor.

W 1596 roku, podczas masowej choroby zakaźnej w regionie, do klasztoru przybyli mieszkańcy Pskowa. Modlili się przed obrazem Matki Bożej i otrzymali uzdrowienie.

W związku z tymi leczniczymi właściwościami ikony napisano nabożeństwo dla pskowskich świątyń i ustalono datę uroczystości (7 października). W 1922 roku klasztor został zamknięty. Następnie ikona została przeniesiona do muzeum historycznego.

Po przywróceniu życia monastycznego w klasztorze, sanktuarium powróciło na swoje pierwotne miejsce. Turyści mogą to zobaczyć odwiedzając kościół św. Apostoła.

Jak dostać się do klasztoru?

Klasztor Mirożski w Pskowie znajduje się 20 minut spacerem od Kremla Pskowskiego. Z dworca kolejowego do świątyni (2 km) można dojechać autobusami linii nr 2, 2A, 5 lub taksówką o stałej trasie nr 2T do przystanku Damba.