Ipatievskaya Sloboda w Kostromie: opis, recenzje. Klasztor Świętej Trójcy Ipatiev

2024 Autor: Harold Hamphrey | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:20

Ipatievskaya Sloboda, aka Kostroma, jest skansenem krajobrazowo-architektonicznym i etnograficznym. Znajduje się w pobliżu klasztoru Świętej Trójcy Ipatiev na przedmieściach Kostromy. Jest to jedna z głównych atrakcji miasta.

Opis

Ipatievskaya Sloboda znajduje się na prawym brzegu rzeki Kostroma w historycznym obszarze miejskim znanym jako Zakostromka. Znajduje się na terenach wokół słynnego klasztoru Ipatiev.

W etnomuzeum znajdują się przykłady typowej dla tego regionu architektury drewnianej. W kilku miejscach znajdował się kościół, ulice ze starymi domami, młyny, budynki gospodarcze.

Baza ekspozycji

3 maja 1960 podjęto decyzję o utworzeniu muzeum ludowej architektury drewnianej regionu Kostroma. Oficjalny dokument stał się punktem wyjścia dla istnienia nowego skansenu, znanego dziś jako Kostroma (Ipatievskaya) Sloboda w pobliżu rzeki Kostroma.

Historia o nimformacja rozpoczęła się na długo przed tym - wraz z przeniesieniem pierwszych zabytków architektury ludowej na Nowy Dziedziniec Klasztoru Ipatiev, na terenie i w budynkach, w których znajdowało się wówczas historyczno-architektoniczne muzeum-rezerwat.

Przesiedlenie zabytków architektury drewnianej zaplanowano w dzielnicy mieszkalnej Bogoslovskaya Sloboda w pobliżu klasztoru Ipatiev. Tak więc nad brzegiem rzeki Kostromy, wśród budynków podmiejskich, pojawiły się trzy niezwykłe dzieła architektury ludowej: kościół katedry Najświętszej Bogurodzicy ze wsi Kholm, powiat galicki, dom Muzeum Architektonicznego i Etnograficznego A. E..

Dalszy rozwój

W 1968 roku organizacja otrzymała kawałek ziemi, poza klasztorem Ipatiev, nad Strelką - u zbiegu rzeki Kostromy do Wołgi. Teraz jest to główny kompleks ekspozycyjny muzeum architektoniczno-etnograficznego, w którym gromadzone są zabytki architektury drewnianej różnych typów:

• budynki świątynne (dwa kościoły i trzy kaplice);
• budynki mieszkalne (osiem chat);
• budynki gospodarcze (wiatraki, łaźnie, stodoły, stodoły, kuźnia).

Budynki zostały przetransportowane do Ipatievskaya Słoboda i umieszczone nad brzegiem rzeczki Igumenki, która wpada do rzeki Kostroma, w system odtworzonej ulicy wiejskiej, jako szereg oddzielnych zabytków architektonicznych, każdy z nich który zachwyca wyrazistością i oryginalnym niepowtarzalnym charakterem.

Klasztor Ipatiev

Klasztor Świętej Trójcy Ipatiev w Kostromie, na podstawie którego działa muzeum-rezerwat, jest wybitnym przykładem rosyjskiej architektury narodowej. Data założenia klasztoru nie jest znana, a pierwsze pisemne wzmianki pochodzą z 1432 roku.

Składa się z dwóch "miast": Starego i Nowego. Kompleks jest dobrze chroniony wysokim murem, po bokach którego znajdują się wieże z otworami strzelniczymi. Centralne miejsce zajmuje Katedra Trójcy Świętej ze złoconymi kopułami. W pobliżu znajduje się dzwonnica. Klasztor odegrał ważną rolę jednoczącą w Czasie Kłopotów.

Świątynia Katedry Najświętszej Bogurodzicy

Ipatievskaya Sloboda i klasztor schroniły wiele wspaniałych starych budynków. Jednym z nich jest unikatowy zabytek historyczny, najstarszy w regionie Kostroma, kościół katedralny św. Dziewica zbudowana w 1552.

Reprezentuje oryginalne cechy regionalnej tradycji architektonicznej. Jej najstarszą częścią jest ośmioboczna stopa, ścięta w XVI wieku i zwieńczona już w XVIII wieku elegancką, pięciokopułą beczką na pachwinie. Tradycja datuje budowę świątyni na panowanie Iwana Groźnego.

Dom Erszowa

Pierwszym budynkiem mieszkalnym Ipatievskaya Sloboda w Kostromie był dom A. E. Ershov ze wsi Portyug, który jest częścią dużego majątku. Rezerwat-muzeum przedstawia zespół chaty letniej, izby i wieśniaka, połączonych szerokim korytarzem-mostem. Budynki są przestarzałe1860. Pod względem architektonicznym jest to tradycyjna zabudowa typowa dla regionów północnych.

Dom stoi na wysokiej piwnicy, wyposażonej w małe okna i okiennice. W chacie są:

• szeroka połowa;
• wysokie golbety;
• Rosyjski piekarnik;
• sklepy wzdłuż ścian.

Pomieszczenia mieszkalne są wystarczająco duże, aby pomieścić do 15 członków rodziny.

Kościół Przemienienia Pańskiego Zbawiciela

W latach pięćdziesiątych do Ipatievskaya Sloboda zostały przeniesione cztery łaźnie na palach i niezwykły przykład architektury świątynnej – cerkiew Przemienienia Pańskiego ze wsi Spas-Vezhi w rejonie Kostroma. Niestety pożar z 2002 roku mocno zniszczył ten wyjątkowy zabytek, ale nadzieje na jego odbudowę nie zgasły.

Perła architektury, będąca jedyną zachowaną do naszych czasów budowlą świątynną na palach, była wyjątkowym punktem orientacyjnym całego Terytorium Kostromy. Wiadomo, że kościół został rozebrany przez jarosławskich stolarzy braci Muliewa w 1713 roku. Świątynia typu Klet z pięciobocznym ołtarzem i emporą obejmującą refektarz i plac centralny posadowiona jest na 24 dębowych palach.

Dom Chapyginy

Co jeszcze zobaczyć w Kostromie? Niedaleko Kostromy znajduje się starożytne miasto Nerechta. Dom E. P. Chapyginy z początku XX wieku został przeniesiony z rejonu Nerechtskiego ze wsi Bolszoje Andrejkowo. Niewielka chata zbudowana z cienkich bali nakryta jest dachem z desek zamiast oryginalnej strzechy. Zagroda dla zwierząt z wydłużonym połacią dachu, dobudowana z bokuściany, mogło pomieścić kilka kóz lub owiec. Część mieszkalna składa się z ciasnej chaty i malutkiego nieogrzewanego palnika lub selnika. Oddziela je „most”, z którego prowadzi przejście na podwórze.

W małej chatce etnografowie z miłością odtwarzają skromne życie mieszkańców wioski. Dziś turyści mogą zobaczyć, jak gospodynie rozpalały w piecu, gotowały jedzenie, opiekowały się bydłem, przędzioną i tkając płótno. Właściciele dogadywali się z łykami, wyplatali kosze, zajmowali się pracami stolarskimi i rolniczymi.

Dom Tarasowa

Dalej wzdłuż ścieżki znajduje się duża chata, postawiona na dwóch nogach, z rejonu Wochomskiego. Budynek składa się z kilku pomieszczeń: chaty, izby, wieśniaka, garderoby, podwórka, mostu-korytarza. Podwórko rozmieszczone jest na dwóch kondygnacjach: na pierwszym - obory dla zwierząt; druga kondygnacja (povit) jest zaśmiecona sianem, przechowywane są tu również sprzęty gospodarstwa domowego. Obok chaty znajduje się spichlerz - stodoła do przechowywania zboża. Osiedle jest ogrodzone wysokim zaplotem (ogrodzeniem) z masywnymi mocnymi bramami.

Dom K. S. Tarasowa ze wsi Muchino w rejonie Wochomskim jest niezwykłym, jedynym w swoim rodzaju pomnikiem w Ipatievskaya Sloboda. Jest to tradycyjna północna chata z czarnym paleniskiem. Często takie budynki nazywano „czarnymi tubami”. W chacie znajduje się ceglany piec, nad nim znajduje się otwór, który jest zakryty drewnianym zaworem. Dym częściowo wyszedł do tej dziury, częściowo rozprzestrzenił się wzdłuż chaty. Sadza i sadza osadzały się na suficie i ścianach. Niskie nadproża w drzwiach i wysokie progi dobrze utrzymywały ciepło. Aby utrzymać czystość, w każdą sobotęzamiatano sufity, a ściany i podłogi wydrapywano i myto.

Owin

Teraz nie znajdziesz takiego budynku, który był powszechny w przeszłości dla wsi, gdzie suszono snopy zboża. W Ipatievskaya Sloboda swoje miejsce znalazła stodoła ze wsi Pustyn, powiat szaryjski, unikatowy zabytek wiejskiego życia.

Te budynki są niebezpieczne dla pożaru, więc zostały umieszczone w pewnej odległości od domów. Utonęli późną jesienią, rozpalili ogień w dole pod chatą, przybitą do jej ściany. Właściciele zadbali o to, aby ogień palił się mocno, równomiernie, ogrzewając górną część stodoły, gdzie na pale rusztu układano snopy zboża do wyschnięcia. Rano zostały wymłócone. Uwolnione ziarno było przesiewane i wsypywane do pojemników w stodołach. W razie potrzeby zabierano je do młyna, aby mieli je na mąkę lub zboża.

Młyny

Drewniane wiatraki to wspaniałe budowle, które były nieodzownym elementem rosyjskiego krajobrazu wiejskiego. Dziś piękne, lekkie, smukłe budowle całkowicie zniknęły ze współczesnego wiejskiego życia i są dziś zachowane jedynie w skansenach jako godne zabytki ludowego rzemiosła. Wiatraki filarowe zostały przetransportowane do Muzeum Kostroma (Ipatievskaya) Słoboda ze wsi Razlivnoye i Germanov Pochinok, Soligalichsky District.

Pośrodku konstrukcji znajduje się nieruchomy filar, głęboko wkopany w ziemię, wokół którego mała stodoła (klatka) z wyposażeniem młyna obraca się skrzydłami do wiatru na specjalnych podporach pochylonych do środka. Umieszczony w przedniej ścianie stodołypoziomy wał, na którym zamontowane są skrzydła, wprawiające w ruch kamienie młyńskie i tłuczki młyna.

Innym rodzajem wiatraków są tak zwane młyny namiotowe. Charakteryzują się pochyleniem ścian w kierunku górnej części głównego tomu. W „szatrowce” obraca się tylko górna część konstrukcji młyna. Młyn namiotowy został przetransportowany do Kostromy ze wsi Spas w rejonie Nerechckim.

Recenzje

Ipatievskaya Sloboda jest ważnym punktem orientacyjnym nie tylko w Kostromie, ale w całym regionie Górnej Wołgi. Turyści wysoko cenią zarówno działalność organizacyjną muzeum, jak i prezentowaną ekspozycję, nazywając ją jedną z najlepszych w kraju. Często kompleks jest odwiedzany w ramach wycieczek grupowych, ale przydzielony czas nie zawsze jest wystarczający. O wiele ciekawiej jest poświęcić dzień na badanie muzeum-rezerwatu. W tym czasie można powoli spacerować po eksponatach, coś przekąsić i zrelaksować się pod baldachimem drzew.

Co zobaczyć w Kostromie, oprócz osady:

• Pobliski klasztor Ipatiev.
• VRK „Terem Snow Maiden”.
• Promenada.
• Wieża strażacka.
• Strachy handlowe z XVIII-XIX wieku.
• Klasztor Objawienia Pańskiego Anastasina.
• Muzeum kory lnu i brzozy.
• Państwowe Muzeum Sztuki i Historyczno-Architektoniczne w Kostromie.

Oczywiście, to tylko niewielka część tego, co ma do zaoferowania piękne stare miasto nad Wołgą.