W carskiej Rosji rodziny szlacheckie miały ogromne majątki. Po rewolucji 1917 roku i II wojnie światowej niewielu z nich miało szczęście przeżyć. Majątek Golicynów jest jednym z majątków, które przetrwały najtrudniejsze wydarzenia historyczne, zostały odrestaurowane, stały się muzeami i zostały objęte ochroną Programu Federalnego Federacji Rosyjskiej. Wewnątrz dziedzińca zachowały się budynki mistrza z budynkami gospodarczymi, zagrody dla bydła i koni, rzeźby, park, świątynie …
Historia wyglądu posiadłości i jej nazwy
Pierwsza wzmianka o terenie, na którym później znajdował się majątek książąt Golicynów, pochodzi z XVII wieku. Należał do klasztoru Nikolo-Ugreshsky wraz z młynem. Później, w 1702 r., przeszła na własność Georgija Stroganowa, syna przemysłowca wywodzącego się ze szlacheckiej rodziny. Początkowo otrzymał młyn ze stawem, a następnie okoliczne nieużytki.
W 1716 roku rozpoczęto budowę kościoła, który został poświęcony ku czci Ikony Matki Bożej Blachernae. Po zakończeniu budowy osiedlu Kuźminki zmieniono nazwęBlachernae. Nazwa została nadana tak dawno, że nikt nie pamięta dokładnie, dlaczego młyn został tak nazwany: albo poprzednim właścicielem był Kuźma, albo klasztor nosił imiona Kuźma i Danila. Tak czy inaczej, w 1740 Georgy Stroganov otrzymał Kuzminki do wyłącznego użytku i zaczął go powoli rozwijać. Wtedy powstał staw, który przetrwał do dziś.
Osiedle ma nowego właściciela
W 1757 roku właścicielem majątku został Jego Najjaśniejsza Wysokość Książę Golicyn Michaił Michajłowicz – potomek jednego z najznakomitszych rodów szlacheckich, brat wicekanclerza. W ich rodzinie były cztery gałęzie, potomkowie trzech żyją do dziś. Po ślubie z Anną Stroganową Golicyn otrzymał jej posag w postaci 518 akrów ziemi i samego majątku Blachernae. Pozostał w posiadaniu rodziny książęcej aż do rewolucji.
Rozbudowa osiedla
Po ślubie córki Stroganowa majątek Golicynów w Kuźminkach zaczął się zmieniać. Przebudowano stary dom, dużo uwagi poświęcono zagospodarowaniu terenu. Na szczególną uwagę zasługuje kaskada czterech stawów, którą można podziwiać do dziś. Park angielski służył jako wzór dla okolicznych właścicieli ziemskich i szlachty. Odbudowano prawie wszystkie budynki: osiedla, konie i stadniny, kościół, molo.
Po śmierci księcia Michaiła w posiadanie wszedł jego syn Siergiej Michajłowicz (według niektórych wypowiedzi jego pra-bratanek). Pod jego rządami majątek Golicynów „Kuzminki” stał się tak sławny dzięki swojemuarchitektury, że porównywano ją z miastami Pawłowsk i Peterhof pod Petersburgiem.
S. M. Golicyn był głównym przemysłowcem i właścicielem odlewni żelaza. Odlano na nich wszystkie arcydzieła architektury parkowej, takie jak bramy, ławki i rzeźby. Do tworzenia pomników, lampionów, żyrandoli i innych małych form architektonicznych książę zapraszał takich mistrzów jak Rossi, Compioni, A. G. Grigoriev, A Voronikhin, M. Bykovsky i inni. Zamieniony w arcydzieło budownictwa i architektury krajobrazu osiedle Golicynów w Kuźminkach było nazywane rosyjskim Wersalem wśród miłośników sztuki.
Dalsze losy osiedla
Posiadłość powiększała się i stawała ładniejsza aż do śmierci księcia Siergieja Michajłowicza. Po jego śmierci majątek książąt Golicyna „Vlakhernskoye-Kuzminki” przeszedł na jego bratanka Michaiła Aleksandrowicza, który pełnił funkcję ambasadora w Hiszpanii. Prawie nie pojawił się w posiadłości.
Później majątek Golicynów w Kuźminkach trafił do jego syna Siergieja Michajłowicza. Na posiadłości nadciąga spustoszenie… Książę przenosi się do Dubrovitsy, redukuje personel służbowy, wynajmuje pomieszczenia na letniskowe domki. Kilka budynków dla urlopowiczów zostało tu nawet ukończonych.
Kiedy majątek Golicynów trafił do jego syna Siergieja Siergiejewicza, trwała pierwsza wojna światowa. Część budynków osiedla przeznaczono na szpital dla funkcjonariuszy. Z powodu ich niedbalstwa wybuchł pożar, spłonął Dom Mistrza i Zachodnie Skrzydło – te budynki pozostały drewniane.
W 1918 roku dobra Golicynów przeszły na własność Instytutueksperymentalna medycyna weterynaryjna. Wyroby zawierające metale szlachetne skonfiskowano na rzecz nowego państwa, żeliwne arcydzieła wysłano do przetopu. Ze starego kościoła powstał dom wypoczynkowy. W 1941 roku, pomimo ciągłych bombardowań armii niemieckiej, majątek Golicynów praktycznie nie został uszkodzony.
W 1960 roku dwór, który popadł w ruinę, otrzymał status pomnika. Park Kuźminki stał się popularnym miejscem rekreacji i centrum różnych wydarzeń kulturalnych.
Podwórko przednie
Kuzminki (posiadłość-muzeum) rozpoczyna się ekspozycją „Podwórko przed domem”. Zawiera wiele elementów, które zasługują na szczególną uwagę: Dom Mistrza, Skrzydło Zachodnie i Wschodnie, Most Wjazdowy, Brama Dziedzińca Przedniego, Ogrodzenie Dziedzińca oraz Pawilon Egipski (kuchnia).
Podwórko przed domem zostało zaprojektowane przez architekta Jegorowa I. V. W celu oddzielenia go od reszty terytorium ogrodzono go płotem i fosą, którą pod Golicynami wypełniła woda. Do domu Pana można było dostać się przez Most Wejściowy z latarniami. Zgodnie z planem wszystkie budynki powinny być dobrze widoczne, dlatego podwórko udekorowano klombami i niewymiarowymi krzewami. Pawilon egipski służył jako kuchnia.
Zespół Kuźminskiego Parku
Dzisiaj Kuzminsky Park to cały kompleks zabytków przyrodniczych i architektonicznych. Zawiera parki angielski i francuski, kaskadę stawów Kuzminsky, Dom na tamie, Groty, Lwie Nabrzeże. parkidziś prawie całkowicie otwarte dla publiczności, są gospodarzami różnych wydarzeń. Wspaniałe stawy są również otwarte dla zwiedzających. Jedynym wyjątkiem jest fragment terytorium należący do instytutu.
Kaskada składa się z czterech stawów: Kuźminskiego Górnego, Kuźminskiego Niżnego, Szibajewskiego, Szczuchy. Na pierwszym znajduje się Lion's Quay. To od niej zaczynały się rejsy statkiem. Między Stawem Górnym i Dolnym, na tamie, w miejscu dawnego młyna, przebudowano dom. Zakwaterowano w nim gości, którzy zostali na noc.
Po jednej stronie znajdował się Pawilon Muzyczny, w którym obecnie odbywają się występy popowe, a po przeciwnej stronie znajdowały się dwie groty – Jeden Łuk i Trzy Łuki. W pierwszym pod Golicynami spektakle teatralne wystawiali gospodarze i goście. Na brzegu Stawu Dolnego znajdował się kurnik, który później został przebudowany na kuźnię.
Świątynia na osiedlu
Posiadłość Golicyna otrzymała swoją drugą nazwę właśnie dzięki tej świątyni. Car Aleksiej Michajłowicz podarował byłemu właścicielowi majątku Stroganowowi listę z ikony Blachernae. Do jej przechowywania wybudowano w latach 1716-1720 drewniany kościół.
Golicyn przebudował kościół - teraz jego mury zostały wykonane z kamienia. Wojska napoleońskie spustoszyły ją, ale po wojnie właściciele majątku odrestaurowali świątynię, zainstalowali marmurowy ikonostas, zegar na dzwonnicy i ponownie ją poświęcili.
Po 1929 r. ukończono 3 piętro, kościół zamieniono najpierw na hostel, a następnie na budynek biurowy instytutu. Po 1990 r. świątynia została przekazana diecezjiRosyjski Kościół Prawosławny i odrestaurowany.
Jak dojechać do Kuzminek
W rzeczywistości muzeum, które dziś jest majątkiem Golicynów w Kuźminkach, to nie tylko opisane przez nas zabytki. Są to altany, rzeźby, koń i podwórko i wiele innych. Jeden dzień to po prostu za mało na zwiedzenie wszystkich eksponatów, dlatego warto przyjechać tu kilka razy.
Dotarcie do muzeum majątku nie jest wcale trudne. Wystarczy podejść do stacji metra Kuźminki i spacerować 15-20 minut. Możesz więc dostać się do głównego wejścia do muzeum. Aby szybciej dostać się na niektóre wystawy na terenie osiedla, możesz skorzystać z autobusu wahadłowego, ale ponieważ rzadko jeżdżą, szybciej będzie metrem lub spacer.
