Republika Korei: symbole, historia, zabytki

2024 Autor: Harold Hamphrey | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:20

Kiedy mówimy o Korei, przez tę nazwę możemy mieć na myśli nie tylko Półwysep Koreański, ale także dwa kraje na nim położone. Jeden z nich znajduje się na północy, a drugi na południu. Pierwsza to Korea Północna. Skrót ten oznacza Koreańską Republikę Ludowo-Demokratyczną. Ale najczęściej, mówiąc o Korei, mają na myśli kraj położony na południu. Jego oficjalna nazwa to Republika Korei.

Położenie geograficzne

Półwysep Koreański znajduje się na południe od rosyjskiego Władywostoku i Kraju Nadmorskiego. To wschodnia część Azji. Z obu stron półwysep otoczony jest Morzem Japońskim i Morzem Żółtym. Koreańska Republika Ludowa, położona na północy, jest oddzielona od Chińskiej Republiki Ludowej (Chiny) rzeką Amnok. Linie te przebiegają w północno-zachodniej części KRLD. Na wschód płynie rzeka Duman. Oddziela Koreę Północną od Chin i Rosji. Cieśnina Koreańska oddziela półwysep od Japonii.

W południowej części tego kawałka ziemijest Republika Korei. Granicą lądową państwa jest jedna. Znajduje się na północy Republiki Korei, gdzie kraj sąsiaduje z KRLD. Na zachodzie jej granice z Chinami leżą po drugiej stronie Morza Żółtego. Na wschodzie, na Morzu Japońskim, graniczy z Krajem Wschodzącego Słońca.

Teren okupowany przez Koreę Południową zajmuje powierzchnię 99 720 kilometrów kwadratowych. Jednocześnie całkowita długość jego granicy państwowej wynosi 238 km.

Większość Republiki Korei to wyżyny i góry. Najwyższym punktem w kraju jest szczyt wulkanu Hallasan (1950 m). Jest tu bardzo niewiele nizin i równin. To tylko 30% całego terytorium kraju. Większość z nich znajduje się w południowo-wschodniej i zachodniej części Korei Południowej. Mieszka tutaj większość mieszkańców kraju.

Należy do tego stanu i prawie trzech tysięcy wysp. Są one jednak w większości bardzo małe i niezamieszkane. Jeju to największa wyspa w Republice Korei. Znajduje się w odległości 10 km od południowego wybrzeża.

Historia starożytna

Według naukowców pierwsi ludzie na terenie Półwyspu Koreańskiego pojawili się ponad 70 tysięcy lat temu. Ta część ziemi była stosunkowo gęsto zaludniona w okresie paleolitu. Potwierdza to duża liczba narzędzi wykonanych z kamienia, które badacze odkryli podczas wykopalisk archeologicznych.

Korea jako kraj rozpoczęła swoje istnienie w 2333 rpne. W tym okresie, zwanym Gojoseon, na terenie półwyspu istniały trzy stany. Pomiędzy nimi- Goguryeo, a także Silla i Baekje. To właśnie w pierwszym z nich powstał buddyzm. Począwszy od III w. pne mi. ten kierunek religijny zaczął się najaktywniej rozwijać. Ponadto, studiując źródła pisane, naukowcy odkryli, że mniej więcej w tym samym czasie na Półwyspie Koreańskim zaczęły się sztuki walki, które później stały się podstawą współczesnego aikido.

Wczesne Stany

Nieco później na terenie Półwyspu Koreańskiego powstały trzy ośrodki polityczne - w Kogul, Silla i Baekje. Znajdowały się nie tylko na półwyspie, ale także w Mandżurii. Historycy odkryli dowody na istnienie mniej znaczących formacji państwowych.

W VII wieku Silla podbiła terytoria Kogule i Pakche. Po 300 latach władzę nad tymi terytoriami przejęła Korea. W tym samym czasie na północy półwyspu rozwinął się kraj o nazwie Parhae.

Późne Stany

Terytoria trzech krajów - Silla, Taebong i Hupaekje - zostały zjednoczone. W rezultacie powstał stan Korea. To od niego wzięła się współczesna nazwa - Korea.

W XIII wieku Obszar ten był pod panowaniem Mongołów. Trwające kilkadziesiąt lat rządy zaborców negatywnie wpłynęły na dalszy rozwój kraju.

Wtedy do władzy doszła dynastia Joseon. Władcy Korei przenieśli stolicę kraju do Seulu. Następnie w mieście rozpoczęto budowę pałaców. Kraj zaczął nawiązywać stosunki dyplomatyczne z sąsiednimi Chinami. Konfucjanizm stał się w nim głównym kierunkiem religijnym. Zamiast chińskiegostworzył własny alfabet - hangul. Podczas panowania dynastii Joseon dokonano wielu ważnych odkryć. Podstawowe prace naukowców ujrzały światło. Według badaczy to właśnie wtedy powstała słynna ceremonia parzenia herbaty.

Od 1592 do 1598 kraj był najeżdżany przez Japończyków. I w końcu została przez nich ujarzmiona.

W XIX wieku. wybuchła wojna między sąsiednią Japonią a Chinami. Walki spowodowały poważne zniszczenia na terytorium Korei, ponieważ miały miejsce głównie na jej granicy. W 1876 roku strony podpisały rozejm gwarantujący niepodległość kraju. W 1894 r. zakończyło się panowanie dynastii Joseon. Następnie król Gojong stanął na czele kraju, tworząc Imperium Han.

W latach 1904 - 1905 pokój został przerwany przez wojnę rosyjsko-japońską. Zakończyło się aneksją Korei. Japonia sprawowała władzę nad tym państwem do 1945 roku. Okres ten charakteryzuje się twardą polityką asymilacji. W 1945 roku zjednoczone państwo zostało podzielone na dwie części. Jej południowe terytorium znajdowało się pod wpływem Stanów Zjednoczonych, a północne znajdowało się pod wpływem ZSRR.

Najnowszy okres

Historia Republiki Korei rozpoczęła się po podpisaniu wspólnego porozumienia radziecko-amerykańskiego, kiedy supermocarstwa podzieliły swoje strefy wpływów na półwyspie. Stało się to w 1945 roku. Zgodnie z tą umową ta część Korei, która znajdowała się na południe od 38 równoleżnika, znalazła się pod jurysdykcją Stanów Zjednoczonych. A terytoria na północy są pod jurysdykcją ZSRR.

Republika Korei doświadczyła różnychokresy. W ciągu całego jego istnienia nastąpiła zmiana rządów autorytarnych i demokratycznych. Krajem rządziły różne rządy, a w zależności od ich zmiany Republika otrzymywała swoją numerację. Przyjrzyjmy się bliżej każdemu z tych kamieni milowych w historii.

Pierwsza Republika

Data założenia państwa położonego w Korei Południowej to 15.08.1945 r. Jego nazwa, przetłumaczona z języka urzędowego, dosłownie brzmi jak Wielka Republika Korei Han.

Pierwszym prezydentem został wybrany Syngman Lee. Nieco później, 9 września 1945 r., powstała Północnokoreańska Republika Ludowa (KRLD). Prowadził ją Kim Il Sung. W tym samym roku Korea Południowa przyjęła swoją pierwszą konstytucję.

Okres Pierwszej Republiki był dość trudny. Został przyćmiony przez wojnę, która toczyła się między Koreą Północną a Południem. Siły zbrojne ONZ, ZSRR i Chin brały czynny udział w działaniach wojennych. Rezultatem tej wojny były ogromne straty gospodarcze i materialne, które zostały wyrządzone obu krajom.

Koniec ery Pierwszej Republiki nastąpił w 1960 roku. Zmiana rządu nastąpiła po rewolucji kwietniowej i wyborach, które nastąpiły po tych wydarzeniach.

Druga Republika

Przez pewien czas władza nad Koreą Południową przechodziła w ręce tymczasowej administracji kierowanej przez Ho Chonga. Ale w wyniku wyborów przeprowadzonych 29 lipca 1960 roku zwyciężyła Partia Demokratyczna. W rezultacie powstała Druga Republika, kierowana przez prezydenta Yoon Bo-song.

Przejęcie władzy przez rząd wojskowy

Druga tablicaRzeczpospolita okazała się krótkotrwała. Już w 1961 r. w kraju miał miejsce wojskowy zamach stanu, a władzę przejął generał dywizji Pak Chung-hee. W 1963 roku w Korei Południowej odbyły się wybory. Ich wynikiem był wybór generała Paka na prezydenta.

Trzecia Republika

Pak zwyciężył także w wyborach w 1967 r. W nich zdobył 51,4% głosów. W 1971 roku generał ogłosił stan wyjątkowy w kraju.

W Trzeciej Republice jej rząd ratyfikował traktat pokojowy z sąsiednią Japonią. Korea Południowa zalegalizowała również rozmieszczenie sił zbrojnych USA na swoim terytorium. Z tego powodu jej relacje z Ameryką stały się jeszcze bliższe. Republika Korei udzieliła ogromnego wsparcia Stanom Zjednoczonym podczas wojny z Wietnamem. Wysłała prawie 300 000 swoich żołnierzy do prowadzenia operacji wojskowych w tym kraju.

Ten okres charakteryzuje się również początkiem poważnego postępu w gospodarce. Działania podjęte przez rząd znacząco podniosły PKB państwa.

Czwarta Republika

W 1972 roku Korea Południowa przyjęła nową konstytucję. Zgodnie z jej postanowieniami znacznie wzmocniono rolę prezydenta w rządzeniu krajem. W tym czasie mieszkańcy Republiki Korei nie przestali organizować antyrządowych protestów. W związku z tym generał Park Chung-hee postanowił przedłużyć stan wyjątkowy.

W czasie istnienia IV RP nastąpił regres wartości demokratycznych. Rząd przeprowadzał ciągłe aresztowania dysydentów. Jednak pomimo kryzysu politycznego gospodarka kraju rosłaszybko.

Piąta Republika

W 1979 roku generał Pak został zabity. Władza przeszła w ręce generała Chun Doo-hwana. Kraj został natychmiast ogarnięty licznymi demokratycznymi demonstracjami. Wydarzenia te zakończyły się słynną na całym świecie masakrą w Gwangju.

Walka o demokrację w Korei Południowej trwała długie 8 lat. Jednak wysiłki ludu nie poszły na marne. W 1987 roku w kraju odbyły się demokratyczne wybory.

Szósta Republika

Powstało po przejściu kraju do demokracji. W 1992 roku kraj wybrał swojego pierwszego cywilnego prezydenta. Gospodarka Republiki Korei kontynuowała szybki rozwój. Jednak okresowo wyrządzały mu znaczne szkody w wyniku globalnych kryzysów światowych.

Herb

Przejdźmy do rozważenia symboli kraju. Herb Republiki Korei wyraża hołd dla dawnych tradycji miejscowej ludności, ściśle splecionych z nowoczesnością. Został zatwierdzony specjalnym dekretem prezydenckim w grudniu 1963 roku. Godło Republiki Korei odzwierciedlało najważniejsze symbole dla miejscowej ludności. Możesz je również zobaczyć na fladze kraju.

Główne godło Republiki Korei ma głębokie znaczenie, a jednocześnie jego projekt jest dość prosty. Jego głównym elementem jest czerwono-niebieski trąba powietrzna (tegyk). Jest zamknięty w kole umieszczonym w pięcioboku. Ta symbolika jest narodowa. Republika Korei na swoim herbie ukazywała ciągłą konfrontację pomiędzy „yin” i „yang”, które są przeciwstawnymi siłami. Ale ogólnie te symboletworzą harmonię i nierozerwalną jedność. Głębokie znaczenie tkwi w kolorach postaci. Tak więc kolor czerwony oznacza szlachetność, a kolor niebieski kojarzy się z nadzieją.

Prostokąt otaczający taegeuk jest stylizowanym wizerunkiem kwiatu malwy. Roślina ta jest również symbolem narodowym. W Republice Korei kwiat ten jest czczony od czasów starożytnych. Przez cały czas ludzie kojarzyli to z dobrobytem i nieśmiertelnością.

Cały wzór herbu Ovit to biała wstążka. W jego dolnej części widać nazwę kraju - Republika Korei. Jest napisany hieroglifami, które są elementami składowymi fonemicznego pisma Hangul.

Flaga

Ten symbol stanu jest dość łatwy do rozpoznania. Flaga Republiki Korei ma kształt prostokąta, którego stosunek długości do szerokości mieści się w granicach 2:3. Tkanina ma białe tło z trygramami i centralnym emblematem.

Flaga Republiki Korei jest biała nie bez powodu. Faktem jest, że to on jest obywatelem kraju. Biel w buddyzmie uosabia czystość i świętość, zdolność kontrolowania własnych myśli. Jest również uważany za kolor matki.

Centralnym emblematem flagi jest taeguk. Jest taka sama jak na herbie tego państwa.

Flaga została zaprojektowana po raz pierwszy w 1883 roku. Była symbolem państwowym dynastii Joseon. Wtedy na fladze pojawiły się trygramy. Na nowoczesnym panelu umieszczono je bliżej rogów. Trygramy oznaczają wiele pojęć. Jeśli rozważymy je zaczynając od góry,znajdujące się w pobliżu szybu i poruszające się zgodnie z ruchem wskazówek zegara, wówczas takie symbole uosabiają Niebo i Księżyc, Ziemię, a także Słońce. Trygramy można również uznać za południe i zachód, północ i wschód. Wskazują również pory roku, oznaczające lato i jesień, zimę i wiosnę. Odpowiadają również czterem żywiołom - powietrzu i wodzie, ziemi i ogniu. Wykonane trygramy w kolorze czarnym. Dla Koreańczyków oznacza to sprawiedliwość, czujność i odporność.

Flaga Korei Południowej została oficjalnie zatwierdzona w 1948 roku

Hymn

Główne znaczenie tej symboliki w każdym kraju polega na zapewnieniu niepodległości, a także niezależności. Hymn Republiki Korei jest bardziej liryczną odą. Opisuje ciężki los ludu, który poniósł wielkie straty w wyniku zagrożeń zewnętrznych, ale nie stracił serca i pozostał wierny swojemu narodowi.

Początkowo pisanie muzyki do hymnu przewidywało jego wykonanie na instrumentach dętych, którym miały towarzyszyć skrzypce. Do tej pory istnieje kilka wersji. Jeden z nich został wymyślony przez kreatywnych muzyków w Korei Południowej. To rockowa wersja hymnu, która jest szczególnie popularna wśród młodych ludzi.

Podziały administracyjne

Korea Południowa składa się z 9 prowincji. Jeden z nich jest autonomiczny. Prowincje zawierają mniejsze jednostki. Są to powiaty i miasta, miasta i gminy, powiaty miejskie i gminy, a także wsie.

Seul

Stolica Republiki Korei jest największym miastem w kraju. Seul znajduje się nad brzegiem rzeki Hangang. Jego nowoczesna nazwamiasto otrzymało w 1946 roku od koreańskiej „duszy”, co oznacza „stolicę”.

Pierwsza wzmianka o osadzie ludzkiej, która znajdowała się na terenie dzisiejszego Seulu, dotyczy I wieku. n. mi. Od II poł. IV w. miasto, którego nazwa brzmiała jak Vireson, stało się stolicą wczesnego stanu Baekje. Nieco później zmieniono nazwę tego ośrodka administracyjnego. Zaczęło się nazywać Hanson, a od XIV wieku. - Hanyanga. W tym samym czasie wokół miasta pojawił się potężny mur forteczny, z powodzeniem wpasowujący się w skaliste zbocza okolicznych gór.

Seul rozwijał się stopniowo do XVI wieku, aż został poważnie uszkodzony przez wojska japońskie. Po wypędzeniu najeźdźców miasto przez jakiś czas kontynuowało swój spokojny byt. W 1627 został ponownie zaatakowany, teraz przez wojska mandżurskie.

W swojej historii miasto musiało przeżyć kilka przewrotów pałacowych. I dopiero pod koniec 18 roku w Seulu rozpoczął się okres rozkwitu kulturalnego i gospodarczego. Po przyłączeniu Korei do Japonii miasto stało się znane jako Gyeongseong.

W 1948 r. mieścił się tutaj rząd Korei Południowej. Ale w czasie wojny na półwyspie w mieście władza ciągle się zmieniała. Albo przeszedł pod kontrolę Republiki Korei Północnej, albo został zdobyty przez wojska chińskie. W wyniku walk miasto zostało poważnie zniszczone. Naród koreański przystąpił do jego odbudowy dopiero po zakończeniu wojny.

W latach 1980-1990 Seul znacznie rozszerzył swoje kontakty z Phenianem, stolicą Koreańskiej Republiki Ludowej. Nieco później, w 2000 roku, szefowie obu państw podpisali międzynarodową umowę o współpracy i pojednaniu.

Dziś Seul jest głównym ośrodkiem kulturalnym, gospodarczym, transportowym i turystycznym Korei Południowej. Na jego terenie znajduje się wiele unikalnych zabytków. Dzięki temu stolica kraju jest popularnym celem turystów z całego świata.

Atrakcje

Dwa kraje położone na półwyspie we wschodniej Azji mają te same korzenie historyczne. Dlatego w Korei Południowej i w Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej zabytki, które przyszły do nas od czasów starożytnych, mają ten sam motyw.

Najciekawszym turystą w KRLD jest miasto Kaesong. W starożytności była stolicą jednego państwa koreańskiego zwanego Koreą. Dziś miasto to słynie z produkcji żeń-szenia, ponieważ skupiają się w nim jego główne plantacje i fabryki do przetwarzania rośliny leczniczej.

W historii Kaesong miały miejsce trzy wojny, w wyniku których wiele starożytnych budowli w nim znajdujących się zostało zniszczonych. Jednak niektóre z nich przetrwały do dziś, wzbudzając zainteresowanie wśród turystów. Jest to konfucjańska instytucja edukacyjna z X wieku, most zbudowany w XIII wieku oraz pozostałości murów starożytnej świątyni.

Tym turystom, którzy odwiedzili Koreę Południową, doświadczeni podróżnicy radzą odwiedzić kultoweStruktury. W kraju jest wiele sanktuariów i świątyń. Większość z nich to buddyści.

Jedną z tych świątyń jest Świątynia Sinhungsa. Znajduje się na zboczu góry Seoraksana i jest najstarszą budowlą buddyjską na świecie. Został zbudowany w 653 r., przeżył kilka pożarów i został po nich całkowicie odrestaurowany. W drodze do świątyni turystów wita rzeźba Buddy, która wykonana jest ze złoconego brązu i ma imponujące wymiary.

Bardzo niezwykły budynek w Korei Południowej to kolejna świątynia. Znajduje się w środku górskich lasów i nazywa się 1000 Buddów. Świątynia to krąg posągów tego bóstwa. Łącznie jest ich kilkaset. W centrum kręgu znajduje się posąg bodhisattwy wykonany z brązu. To bóstwo jest przedstawione na lotosie.

Jedna z najstarszych świątyń buddyjskich znajduje się w Seulu. Został wzniesiony w 794 roku na zboczu góry Sudo. To jest świątynia Boneunsa.

Na ulicach Seulu podróżni mogą również znaleźć kościół katolicki. To katedra Mendon, która została zbudowana stosunkowo niedawno, bo w 1898 roku. Budynek wykonany jest w stylu neogotyckim i znany jest z tego, że na początku XX wieku. pochowano tu relikwie męczenników koreańskich.

Wśród ciekawych zabytków Korei Południowej są:

• Klasztor Dong-khak-sa;
• świątynia jaskiniowa na szczycie góry Thohamsan - Seokguram;
• Sanktuarium Jongmyo;
• Pałac Deoksugung;
• Park Narodowy Seoraksan i wiele innych.