Rosja jest niesamowita nie tylko dzięki światowej sławy pięknościom i zabytkom. Głównym atutem naszego kraju są jego ogromne przestrzenie, możliwość podróżowania w miejsca, gdzie nie ma tłumów turystów. Jednym z tych odległych zakątków są Wyspy Komandorów. Dosyć trudno jest je od razu znaleźć na mapie, a dostać się tu można tylko z Kamczatki, małym samolotem latającym raz w tygodniu, a nawet wtedy tylko przy dobrej pogodzie, co tu rzadko się zdarza. A jednak mimo wszystkich trudności ten region jest wart zobaczenia!
Wyspy dowódców: położenie geograficzne
Dowódcy znajdują się u wschodnich wybrzeży Kamczatki na Morzu Beringa, w sensie geologicznym są kontynuacją Wysp Aleuckich. Archipelag formalnie składa się z dużej liczby obszarów lądowych otoczonych wodą, ale tylko cztery z nich można w pełni nazwać wyspami: Medny, Bering, Ariy Kamen i Toporkov. W przeciwnym razie Wyspy Komandorów to skały wystające z wody (nazywane też kamieniami), nieprzydatne dla ludzkiego życia. Takich kamieni jest w sumie dziesięć, ale to tylko te, któremają swoje nazwy, bo w przyległych wodach znajdują się dziesiątki bezimiennych klifów. Rzeźba Dowódców jest w większości górzysta, z nieznacznymi strefami płaskimi i bardzo rzadką roślinnością charakterystyczną dla regionów tundry. Ale są też małe świeże rzeki i jeziora, rosną tu jagody i zboża.
Cechy klimatyczne
Ponieważ archipelag leży na zimnym Morzu Beringa, pogoda jest tu bardzo kapryśna i surowa. Nie bez powodu Wyspy Komandorów nazywane są krainą wiatrów i mgieł! Klimat w regionie jest deszczowy i wietrzny, a pogoda może zmieniać się kilka razy w ciągu dnia i różnić się w zależności od wyspy. Lata są zazwyczaj chłodne, do 15 stopni Celsjusza (przez cały okres obserwacji maksymalna temperatura wynosiła 24 stopnie), zimy są chłodne, z temperaturami dochodzącymi do -24 stopni, co wraz z przeszywającym wiatrem wiejącym od Oceanu Spokojnego, stwarza bardzo trudne warunki dla okolicznych mieszkańców. Mimo tej pogody ocean zimą nie zamarza.
Wyspy dowódców: atrakcje
Dowódcy nie są miejscem, w którym można zobaczyć życie w mieście. Na archipelagu jest tylko jedna osada - wieś Nikolskoje, a populacja wszystkich wysp nie sięga nawet tysiąca osób. Ale możemy śmiało powiedzieć, że te miejsca to naturalna spiżarnia. Nie ma tu dużych ośrodków, przemysł nie jest rozwinięty, a ludzie pokojowo koegzystują z naturą. Jeszcze w 1993 roku na archipelagu otwarto rezerwat biosfery, a dziś goliczy około czterystu gatunków i czterdzieści podgatunków roślin naczyniowych. Istnieją również unikalne endemiczne gatunki ryb, ptaków i zwierząt.
Obiekty etnograficzne
Wyspy Komandorów mają również wiele zabytków. To tutaj, w Cape Commander, zakotwiczył statek „Święty Piotr” wyprawy na Kamczatkę, dowodzony przez słynnego współpracownika cesarza Piotra Wielkiego, Vitusa Beringa. Zgodnie z koncepcją władcy musiał znaleźć przesmyk lub cieśninę, która stanowi naturalną granicę między dwoma kontynentami. Załoga statku była zmuszona przebywać tutaj przez długie dziewięć miesięcy i przez cały ten czas walczyć o przetrwanie. Sam Vitus Bering nie wytrzymał przeciwności losu – został pochowany na jednej z wysp. Później kolejna ekspedycja odnalazła grób, postawiono na nim pamiątkowy krzyż, a obszar lądu nazwano imieniem słynnego podróżnika i kapitana. Warto ostrzec tych, którzy przyjeżdżają na Wyspy Komandorskie i chcą osobiście zobaczyć grób Duńczyka, który służył rosyjskiemu władcy, że pomnik można łatwo pomylić ze zwykłym pamiątkowym krzyżem wzniesionym w pobliżu.
Co jeszcze jest ciekawego w historii Wysp Komandorów? Urlopowiczów zapraszamy do obejrzenia domów zbudowanych przez amerykańskich żeglarzy na początku XX wieku. Oni, podobnie jak rosyjscy marynarze, przyjeżdżali w te miejsca po ryby i zwierzęta morskie, bo co roku przechodzą tu ścieżki wydr morskich, fok, wielorybów, więc jest na czym zarobić.
Flora i fauna
Co roku Wyspy Komandorskie stają się obiektem wypraw ornitologicznych. Faktem jest, że na archipelagu gniazdują dziesiątki gatunków ptaków morskich, a także urządzają bazary i wychowują potomstwo niektórych gatunków ssaków morskich. Różnorodni przedstawiciele ptaków gromadzą się na wyspach, a ich zgiełk rozprzestrzenia się po powierzchni oceanu na setki metrów wokół. W Czerwonej Księdze znajdują się wyjątkowe zwierzęta. Są to dowódca lisa polarnego, rybitwy aleuckiej, lobarii płucnej, gęsi kanadyjskiej i innych. Najjaśniejszymi (w każdym znaczeniu tego słowa) przedstawicielami lokalnej fauny są słusznie maskonury, zwane także papugami dowódcy. Na tle ponurych, szarych krajobrazów wyspiarskich ich kolory są szczególnie jaskrawe. Na cześć tych ptaków jedną z największych wysp archipelagu nazwano Toporkov.
Rodzaje turystyki
Wieś Nikolskoje jest „stolicą” dowódców i, jak już wspomniano, jedyną osadą na archipelagu. To miejsce, w którym zwarto mieszkają Aleuci - lud, który osiedlił Wyspy Komandorskie jeszcze przed przybyciem Rosjan. Turystyka tutaj ma na celu w szczególności poznanie rodzimych tradycji i życia rdzennej ludności, chociaż już dawno (na początku XIX wieku) przyjęli rosyjską kulturę i prawosławie. Dla zwiedzających w Nikolskoje organizowane są przedstawienia: Aleuci ubierają się w stroje ludowe ze skór i grają na instrumentach muzycznych wykonanych z części ciała zwierząt. Każdy może przymierzyć koraliki z muszli, obejrzeć narzędzia myśliwskie i artykuły gospodarstwa domowego wyspiarzy.
Znikająca kultura
Współcześni dowódcy żyją dokładnie tak samo jak ich przodkowie - handel futrami i morzem. Ale niestety ostatnio zauważono smutną tendencję: liczba native speakerów języka aleuckiego naturalnie z roku na rok maleje, tradycje giną i są zastępowane przez współczesne, miejscowa ludność przestaje przekazywać ludowe skarby swojego ludu. młodsze pokolenia. Dlatego warto się pospieszyć, aby odwiedzić Wyspy Komandorów, aby jeszcze mieć czas na uchwycenie prawdziwej rodzimej kultury wyspiarskiej.
Aleuckie Muzeum Krajoznawcze
To główny ośrodek życia naukowego archipelagu. Oto jeden z jedenastu pozostałych na świecie szkieletów syreny morskiej, które żyły na dowódcach, zanim stały się miejscem połowu ryb: zwierzęta zostały wytępione w ciągu zaledwie czterdziestu lat. Krowy morskie nie miały środków do walki o byt i dlatego nie mogły przeżyć. Według różnych ekspedycji ważyły do dwustu funtów, a ich długość ciała sięgała dziewięciu metrów.
Muzeum Sztuki S. Paseniuka
W Nikolsky znajduje się prywatne muzeum słynnego podróżnika na Wyspy Pacyfiku i Daleki Wschód - Siergieja Pasenyuka. Tutaj gromadzone są wszelkiego rodzaju eksponaty z miejsc, w których przebywał. Na wszystkich pamiątkowych i drukowanych wyrobach dedykowanych Dowódcom można zobaczyć szkice i fotografie Paseniuka, przedstawiające albo słupek indeksowy z u góry czaszką pieczęci - symbolem wysp; ten posąg „Uciekający po falach”, przedstawiający anioła, który przynosi światłostatki na morzu.
Dowódcy, do których trudno jest dotrzeć
Co jeszcze możesz robić podczas podróży przez archipelag, oprócz kontemplacji urzekającego piękna oceanu i dzikiej przyrody? Trudno znaleźć odpowiedź na to pytanie. Na Wyspach Dowódców nie ma innych opcji wakacji. Tutaj z trudem można zapoznać się z egzotyczną i kolorową kuchnią, ponieważ wszystkie produkty sprowadzane są z Kamczatki. Maksimum na jakie można liczyć to zakup kilku kilogramów czerwonego kawioru lub mięsa jakiegoś płetwonogiego za stosunkowo niską cenę. Na archipelagu nie ma też elementarnej infrastruktury turystycznej, więc goście nie przebywają tu dłużej niż jeden lub dwa dni. Podróżni mieszkają albo w namiotach, które sami przynieśli, albo w zniszczonych domach. Wyspy Komandorów są strefą przygraniczną i nie należy o tym zapominać. Istnieje dość ścisła kontrola dostępu. Ponadto jest to w większości rezerwat przyrody, więc łodzie i statki nie mogą tu pływać bez pozwolenia. Więc nurkowanie nie wchodzi w rachubę. A pogoda, muszę przyznać, nie sprzyja.
Na zakończenie
Dowódcy to miejsce dla tych, których pociąga naprawdę dzika przyroda bez żadnej cywilizacji. Są to niegościnne i trudno dostępne wyspy, ale i tak piękne! Wrzący ocean toczący się po skałach potężnymi falami; tysiące ptaków i zwierząt morskich – wszystko to sprawia, że zdesperowani wędrowcy czują się jak Robinsonowie, prawdziwi pionierzy. Niewątpliwiewycieczka na Wyspy Komandorskie pozostanie w pamięci każdego, kto spędził tu przynajmniej kilka godzin.
