Najstarsza i być może najbardziej zróżnicowana strona Petersburga to prawdziwe centrum miasta. Chociaż lewy brzeg Newy jest oficjalnie uważany za centrum, dziś życie na Piotrogrodce toczy się bardziej pełną parą. Znajduje się tu wiele atrakcji, muzeów, parków, niezwykłych zakątków i zabytków, ale główną rzeczą, z której szczyci się okolica, jest jedna z najlepszych secesyjnych budowli w Europie.
Powstanie osady
Strona Piotrogrodu geograficznie jednoczy kilka wysp w delcie Newy. Pierwsza osada pojawia się na Wyspie Zajęcy, gdzie w 1703 r. powstała Twierdza Piotra i Pawła. Nieco później na wyspie Petrogradsky (wówczas Fomin) pojawiły się pierwsze budynki. Powstaje tu także pierwsza rezydencja Piotra Wielkiego, wokół której powstaje centrum przyszłej stolicy. Powstają tu gmachy Senatu, urzędy celne, mennica, placówki dyplomatyczne obcych państw,drewniana Katedra Trójcy Świętej.
Stopniowo rozrasta się miasto po stronie Piotrogrodu, budowana jest Akademia i uniwersytet. Osiedla się również Wyspa Aptekarska. Jednak rozwój na obu wyspach jest chaotyczny, przypominający średniowieczne miasta. W 1721 r. na Wyspie Piotrogrodzkiej Piotr Wielki przyjmuje tytuł cesarza Rosji. Jednak od 1717 r. Piotr przeniósł centrum miasta na Wyspę Wasiljewska, gdzie zaczął budować zaplanowane miasto z prostymi ulicami i placami. Petrogradka stopniowo traci na znaczeniu, kilka pożarów i usuwanie budynków przez ludność na drewno opałowe powoduje, że obszar ten staje się coraz mniej reprezentacyjny. W połowie XVIII wieku na miejscu starych budynków wytyczono dwie główne aleje, wyznaczając tym samym prostokątną siatkę dla nowego budynku. Ocalało jednak kilka starych, krętych uliczek. Wraz z powstaniem centrum miasta na lewym brzegu, strona Piotrogrodzka popada w ruinę, staje się obrzeżem miasta.
Rozkwit piotrogrodzkiej strony
Pod koniec XIX wieku strona Piotrogrodzka przeżywa odrodzenie. Jej ziemiami opiekowali się architekci budujący domy dla burżuazji, bohemy i arystokracji. Teren ten był bardziej atrakcyjny ekologicznie, można było tu wybudować nowe domy o pożądanym zakresie. Wszystko to sprawiło, że Piotrogródka szybko stała się najmodniejszym miejscem do życia. Ale jest zabudowany spektakularnymi domami w stylu secesyjnym, który był wówczas postępowy. Powstają tu także liczne kamienice, sklepy i restauracje. Obszar staje sięporządny, z dużą ilością zieleni. Od tego czasu strona piotrogrodzka nie straciła na znaczeniu jako najważniejsza dzielnica Petersburga.
Nowoczesna struktura dzielnicy
Osiemnaście dzielnic administracyjnych z Sankt Petersburga, strona Piotrogrodu jest jedną z najciekawszych historycznych części miasta. Obecnie w obwodzie piotrogrodzkim znajduje się kilka jednostek administracyjnych, w tym historycznie ustanowiona część, zwana stroną petersburską, a następnie stroną piotrogrodzką. Znajduje się na czterech wyspach: Petrogradsky, największa i najbardziej zaludniona, Aptekarsky, Hare i Pietrovsky.
Wyspa Zajęcy
Strona Piotrogrodu słynie przede wszystkim z Twierdzy Piotra i Pawła, która została zbudowana na Wyspie Zająca. Znajduje się w najszerszej części Newy, co jest bardzo dobre ze strategicznego punktu widzenia. To był powód wyboru miejsca pod budowę twierdzy. Początkowo wzniesiono tu drewniane fortyfikacje obronne, przeniesiono tu mennicę z Moskwy. Ale drzewo szybko zaczęło niszczeć, a Piotr postanowił zbudować kamienną fortecę.
Dzisiaj na wyspie, oprócz twierdzy, można zobaczyć zabawny pomnik Zająca, który kiedyś nadał nazwę temu terenowi. Jest też piękny park, kilka ciekawych muzeów i zachwycająca promenada.
Twierdza Piotra i Pawła
Strona Piotrogrodzka jest silnie związana z pierwszymi fortyfikacjamimiasta. Twierdza Piotra i Pawła swoimi konturami niemal całkowicie powtarza kształt wyspy. Francuski inżynier de Guerin stworzył plany pierwszych bastionów. W latach 30. i 40. XVIII wieku wały zostały obrobione w kamieniu według projektu Trezzini, jednocześnie pojawiła się tradycja celebrowania południa wystrzałem armatnim. W latach 1713-1733 D. Trezzini wzniósł na wyspie katedrę Piotra i Pawła, której iglica jest dziś jednym z głównych symboli Petersburga. Katedra została wykonana w stylu wczesnobarokowym, nowym dla Rosji i stanie się wzorem do budowy wielu katedr w całym kraju. Oprócz katedry w twierdzy, dom komendanta, pomnik Piotra I autorstwa M. Shemyakina, dom na łodzi Piotra są interesujące.
Dzisiaj w Twierdzy Piotra i Pawła można spacerować wzdłuż murów bastionu, popatrzeć na więzienie, wspiąć się na dzwonnicę i spojrzeć na miasto z wysokości, udać się do Katedry Piotra i Pawła, aby obejrzeć grobowce cesarskie.
Historia Wyspy Piotrogrodzkiej
Oryginalne nazwy wyspy: Bieriezowy, Fomin, Troicki, później Petersburg i wreszcie Piotrogrodzki. Wyspę Fomin zaczęto budować w 1703 roku, kiedy osiadł tu Piotr Wielki, aby nadzorować budowę Twierdzy Piotra i Pawła. Aby go pomieścić, zbudowano prostą drewnianą chatę, która dziś nazywa się domem Piotra.
Główne arterie komunikacyjne wyspy - Bolszoj, Kamennoostrowski i Mały prospekt po stronie Piotrogrodu - tworzą geometryczny układ obszaru, który zaczął nabierać kształtu na przełomie XIX i XX wieku. Wyspabogate w atrakcje: zoo, planetarium, cumuje tu słynny krążownik Aurora.
Główny rozwój wyspy przypada na przełom XIX i XX wieku, w tym czasie pojawiają się główne atrakcje, które dziś składają się na jej świetność: dwór Kshesinskaya, Witte, spektakularny meczet katedralny, letni pałac Piotra Wielkiego, Katedra Księcia Włodzimierza, zbudowana przez A. Rinaldiego i I. Stasowa. Bolshaya Petrogradskaya Storona jest jedną z najjaśniejszych części miasta, opiera się na dwóch głównych alejach.
Pierwszy bulwar Sankt Petersburga, noszący imię Piotra, zawierał również wiele interesujących budynków, w tym Szkołę Nachimowa, zbudowaną przez Dmitrieva w 1910 roku w stylu baroku Piotra Wielkiego. Nieopodal, przy ulicy Rentgenowskiej, znajduje się jeden z najlepszych budynków w Petersburgu w stylu Art Nouveau – dom Chaeva. Schodząc do rzeki, należy również zwrócić uwagę na niezwykłe postacie chińskich lwów Shih Tsza.
Prospekt Kamennoostrowskiego: historia i zabytki
Dzisiaj aleja jest ruchliwą arterią z pięknymi budynkami. A wszystko zaczęło się w 1712 roku, kiedy ułożono pierwsze kilometry tej ulicy. Stopniowo aleja wydłuża się, rozszerza i staje się ważną arterią komunikacyjną miasta. Za punkt wyjścia alei można uznać Plac Trójcy Świętej, na którym kiedyś stał jeden z pierwszych kościołów w mieście. Dziś stoi tu nowa Kaplica Trójcy Świętej. Aleję otacza wiele ogrodów i parków, które tworzą tak przyjemną atmosferę tej części.wyspy.
Autostrada jest otoczona wspaniałymi domami z początku XX wieku. Do najbardziej efektownych budowli należy tzw. „Dom z wieżami”, wybudowany przez architekta A. Belogruda w stylu retrospektywnym. Kolejną perełką jest Dom Idy Lidval. Został wzniesiony na przełomie XIX i XX wieku przez architekta F. Lidvala dla swojej matki. Budynek jest arcydziełem w stylu Art Nouveau. Dwór S. Witte w stylu dojrzałego eklektyzmu ma wartość historyczną. Jednak prawie każdy dom na alei ma pewną wartość architektoniczną, można na nie patrzeć godzinami.
Big Avenue: budynki i zabytki
Wielka perspektywa strony Piotrogrodu jest również bogata w wspaniałe budynki. Tuchkowski kupan Rinaldi, kaplica Aleksandra Newskiego, kamienica Putilovej, czy „Dom z sowami” – doskonały przykład północnej secesji. Prawie każdy dom przy alei ma wartość architektoniczną. Bolszoj Prospekt Petrogradskaya Storona to prawdziwa encyklopedia architektoniczna z początku XX wieku, tutaj reprezentowane są wszystkie ważne trendy i wielu znanych architektów.
Wyspa Aptekarska
Piotrogrodzką stronę Petersburga zasiedlił Piotr Wielki, który przeznaczył małą wyspę na ogród farmaceutyczny (stąd nazwa), gdzie uprawiano rośliny lecznicze. Stosunkowo mała wyspa dzisiaj, w większości oddana pod Ogród Botaniczny, gdzie można zobaczyć wiele ciekawej flory. Wyspa jest ciekawa również z innymi częściamiziemia miejska jest połączona siedmioma mostami. Na wyspie znajdują się dwa główne uniwersytety, kilka instytutów badawczych, Centrum Telewizyjne w Petersburgu, Dom Muzeum F. Chaliapina, Muzeum Historii Fotografii, Kościół Przemienienia Pańskiego, zbudowany przez słynnego architekta K. Tona w stylu rosyjsko-bizantyjskim.
Mosty Piotrogrodzki
Piotrogrodzka strona Petersburga jest połączona z innymi częściami miasta ośmioma mostami: Tuchkov, Birzhev, Yelagin, Ushakovsky, Kantemirovsky, Grenadier, Sampsonievsky i Troitsky.
Istnieje również kilka mostów „wewnętrznych”: Aptekarski, Silin, Karpowski, Barochny, liczne mosty parkowe. Spacery po mostach i poznawanie ich cech architektonicznych i projektowych może być świetnym sposobem na spędzenie wolnego czasu.
