Rezerwat Ałtaj - główna atrakcja terytorium Ałtaju

2024 Autor: Harold Hamphrey | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:20

My, ludzie XXI wieku, przyzwyczajeni do tego, że nie oddalamy się od cywilizacji na dłużej niż kilka dni, nie, nie i zaczynamy tęsknić za tymi dniami, kiedy mogliśmy beztrosko spacerować po parku, żyć w wsi lub spędź noc w namiocie przy ognisku.

Czy w dzisiejszym świecie jest to nadal możliwe? „Oczywiście”, odpowiedzą doświadczeni podróżnicy. Jednak, aby zrealizować plan, będziesz musiał starannie wybrać miejsce pobytu. Na przykład przejdź do rezerwatu Ałtaj. Dlaczego warto wybrać to miejsce? Co jest w tym tak niezwykłego, że od dziesięcioleci z przyjemnością przyjeżdżają tu zarówno mieszkańcy sąsiednich osad, jak i goście z bliskiej i dalekiej zagranicy.

Ten artykuł nie tylko powie czytelnikom, jak wygląda Rezerwat Zachodni Ałtaj, ale także podzieli się wieloma przydatnymi informacjami niezbędnymi do wygodnego spędzania czasu na łonie natury.

Opis ogólny

Rezerwat Stanowy Ałtaj rozpoczął swoją działalność dość dawno temu, 7 października 1967 r., kiedy na terenie rezerwatu, który istniał od 1932 do 1951 r., utworzono nowy obszar chronionyzielony obszar.

Należy zauważyć, że czysto geograficznie znajduje się w górach Syberii Południowej i obejmuje regiony Turoczacki i Ułagański Republiki Ałtaju.

Rezerwat Ałtaj szczyci się imponującą powierzchnią 881 238 hektarów.

Zauważ, że długość terytorium rezerwatu z południowego wschodu na północny zachód wynosi 230 km, a szerokość 30-40 km.

Cele i zadania

Rezerwat Przyrody Ałtaj został stworzony, aby osiągnąć bardzo konkretne cele.

Postaramy się wymienić te najbardziej podstawowe:

• zachowaj najcenniejsze i najrzadsze piękno jeziora Teletskoye i jego krajobrazy;
• chroń lasy cedrowe;
• uratuj najważniejsze zwierzęta łowne, które są na skraju wyginięcia, takie jak jelenie, łosie, sobole i tak dalej.

Ponadto do głównych celów utworzenia tego rezerwatu należy chęć stałego stacjonarnego badania przyrody regionu jako całości. Głównym zadaniem Państwowego Rezerwatu Przyrody Ałtaj jest możliwość zapewnienia, zachowania i badania:

• typowe i unikalne systemy ekologiczne;
• naturalny przebieg zjawisk i procesów przyrodniczych;
• fundusz genetyczny flory i fauny;
• poszczególne gatunki i zbiorowiska zwierząt i roślin.

Cechy lokalnej flory

Rezerwaty terytorium Ałtaju w ogólności, jak również wyżej wymienione terytorium w szczególności, są bardzo bogate w rzadkie, a czasem zupełnie unikalne rośliny.

Najpopularniejszymi gatunkami drzew są jodła, świerk, modrzew, brzoza, cedr, sosna. Alpejskie, ekologicznie czyste lasy cedrowe są uważane za prawdziwą dumę.

Trudno sobie wyobrazić, że czasami średnica rosnącego tutaj drzewa cedrowego może osiągnąć 1,8 metra, mimo że jego wiek to aż 400-450 lat.

Ogólnie rzecz biorąc, Rezerwat Zachodni Ałtaj jest bogaty i różnorodny. Posiada około 1500 gatunków roślin wyższych, 111 grzybów. Tylko 272 gatunki porostów.

W rezerwacie jest 668 gatunków glonów znanych ludzkości. Siedem gatunków porostów z kolekcji, którymi mogą się pochwalić rezerwaty terytorium Ałtaju, znajduje się w Czerwonej Księdze Rosji. Te niższe rośliny to laboratoryjne (zarówno siatkowate, jak i płucne), obramowane stikta i inne.

Ciekawe, że w tych rejonach występuje zróżnicowany skład gatunkowy zwierząt i roślin. Duże zróżnicowanie roślinności powstaje dzięki lokalnej różnorodności warunków klimatycznych i przyrodniczo-historycznych, a także złożonej rzeźbie terenu o wysokości w niektórych miejscach sięgającej 3500 metrów.

Spośród 1500 znanych tu gatunków przedstawicieli flory są endemity i relikty. Teren rezerwatu jest nie tylko imponujący, ale także bardzo dobrze położony: u zbiegu systemów górskich Ałtaj, Tuwa i Sajan. O wyjątkowo bogatej faunie rezerwatu decyduje różnorodność warunków przyrodniczych, a także złożoność granic biogeograficznych i przyrodniczychrozwój historyczny.

Zwierzęta rezerwatu Ałtaju

Sable to jeden z głównych gatunków fauny żyjącej w tajdze Ałtaju. Orzechy drzewa cedrowego zajmują znaczące miejsce w jego diecie, więc rozmieszczenie tego zwierzęcia na terenie rezerwatu zależy od rozmieszczenia cedru, a rezerwat Ałtaj ma dość tych drzew.

Żyją tu zwierzęta kopytne, jelenie, renifery, sarny syberyjskie, kozy syberyjskie, jelenie syberyjskie i owce górskie.

Najliczniejszym gatunkiem na terenie rezerwatu jest maral, duży jeleń tajgi. Jak wszystkie jelenie, co roku z początkiem wiosny zrzuca poroże, a w zamian odrastają nowe. Młode poroże nazywane są porożami. Mają wielką wartość jako surowce do produkcji leków.

Rzadcy mieszkańcy rezerwatu

Syberyjski jeleń piżmowy występuje w lasach rezerwatu Ałtaj. Nie ma rogów, ale na górnym dziąśle są dobrze rozwinięte kły. Ich długość wynosi około 10-12 cm. Piżmo męskiego jelenia piżmowego może być wykorzystywane do produkcji wysokiej jakości perfum.

Ten rezerwat, podobnie jak Rezerwat Tigireksky Terytorium Ałtaju, słynie jako naturalne siedlisko innego dość rzadkiego zwierzęcia - syberyjskiego kozła górskiego.

Na południowej stronie, a także na sąsiednim terenie, owce górskie żyją na wolności. To prawda, należy zauważyć, że ze względu na eksterminację zarówno drapieżników, jak i ludzi, zwierzęta te są tylkokilkadziesiąt, więc wraz z panterą śnieżną figurują w Czerwonej Księdze.

Niewiele osób wie, że zaledwie około 35 lat temu do rezerwatu wkroczył dzik z Tuwy. A dziś jest już dość powszechny na terenie tego rezerwatu, z powodzeniem rozmnaża się i stopniowo zwiększa liczebność.

Rezerwat Ałtaj jest również uważany za dom dla dużych drapieżników, takich jak wilk, niedźwiedź, rosomak i ryś. Niedźwiedź mieszka w górach Ałtaju. Jest wyjątkowo mobilny i podczas biegania rozwija dość dużą prędkość. Przed udaniem się do legowiska gromadzi ogromną ilość tłuszczu, co uważa się za lecznicze. W wiosenne wieczory, a także rano można zobaczyć niedźwiedzie pasące się na południowych stokach gór, gdzie zjadają młode pędy.

Struktura rezerwy

Obecnie Rezerwat Ałtaju składa się z czterech działów:

• naukowe;
• edukacja ekologiczna;
• bezpieczeństwo;
• ekonomiczne.

Jedna z najważniejszych funkcji w rezerwacie realizowana jest przy pomocy działu ochrony.

Głównym zadaniem nauki jest badanie naturalnego przebiegu procesów zachodzących w kompleksach przyrodniczych znajdujących się na terenie rezerwatu Ałtaj. Przy pomocy kadry naukowej prowadzone są badania w różnych kierunkach. Dziś dział naukowy Rezerwatu Ałtaj aktywnie uczestniczy w badaniach nad argalą, jeleniem piżmowym i panterą śnieżną.

Sektor edukacji ekologicznej powstał w celu utworzenia rosyjskiegozrozumienie przez społeczeństwo problemu związanego z ochroną przyrody i bezpieczeństwem środowiska. W związku z tym specjaliści rezerwatu organizują różne imprezy nie tylko z gośćmi rezerwatu, ale także z ludnością.

Historia stworzenia

24 maja 1958 r. Rada Ministrów RSFSR wydała zarządzenie mające na celu przywrócenie tego parku przyrodniczego, którego powierzchnia w tym czasie wynosiła 914777 ha.

Jednak latem 1961 rezerwat Ałtaj został ponownie rozwiązany. W okresie od 1965 do 1967 r. środowisko naukowe Syberii podniosło kwestię konieczności stworzenia takiego szczególnego miejsca chronionego na terenie znajdującego się tu wcześniej rezerwatu.

24 marca 1967 r. Komitet Wykonawczy Ałtajskiej Regionalnej Rady Delegatów Robotniczych postanawia zorganizować specjalnie chronioną strefę w celu zachowania unikalnego kompleksu przyrodniczego tajgi Teletskoje i jeziora Teletskoje.

Co zobaczyć najpierw?

Do rezerwatu Ałtaj można dostać się tylko z jeziora Teletskoye, więc na pewno będziesz miał okazję poznać i docenić tzw. Altyn-Kol.

To jezioro otrzymało swoją rosyjską nazwę od Kozaków, którzy po raz pierwszy pojawili się tutaj w XVII wieku. Pochodzenie niezwykłej nazwy związane jest z plemieniem Ałtajów Teles, które żyło nad brzegiem jeziora.

Ponadto w rezerwacie znajdują się ciekawe trasy, takie jak Jezioro Kholodnoe, wodospady Korbu, Kishte i Niedostępne.

Nawiasem mówiąc, nie wszyscy wiedzą, że wodospad Korbu znajduje się na środku jeziora Teletskoye. Posiada dobrze wyposażony taras widokowy i stanowiska informacyjne, a wysokość wynosi 12,5 metra. To jeden z najpiękniejszych wodospadów w rezerwacie.

Wodospad Korbu

To miejsce znajduje się nad rzeką Korbu o tej samej nazwie, która wpada do jeziora Teletskoye. Cały prawy brzeg jeziora również znajduje się na terenie rezerwatu Ałtaj.

Wodospad tworzy chmurę pyłu wodnego, który stale unosi się wokół niego.

Goście rezerwatu, położonego na przestronnym tarasie widokowym wodospadu, mogą podziwiać wspaniały widok. W sezonie zimowym, kiedy rzeka zamarza całkowicie, wodospad Korbu tworzy ciągłą malowniczą ścianę lodu.

Do wodospadu można dostać się tylko w jeden sposób: trzeba przepłynąć jezioro za pomocą łódki. Ta wycieczka jest bardzo popularna wśród turystów. Istnieje jednak pewne niebezpieczeństwo dla wędrowców zmierzających do wodospadu przez jezioro, ponieważ istnieje szansa, że rozpocznie się góra lub dół, co czasami sprawia, że podróż jest prawie niemożliwa.

Od 1978 roku wodospad Korbu jest pomnikiem przyrody.

Wodospad Kiszte

To niesamowite i malownicze miejsce położone jest nad rzeką o tej samej nazwie, która wpada do jeziora Teletskoye na prawym brzegu.

Turyści mają okazję podziwiać niesamowite piękno tego wodospadu z bliska.

Pamiętaj, że dotarcie doWodospad jest możliwy tylko przy pomocy motorówki, ponieważ nie wpływa do niego łódź rekreacyjna. Szum spadającej wody słychać nawet z jeziora, dlatego tak naprawdę nazywano je Kishte, co w tłumaczeniu oznacza „wołanie”.

Ma również drugie imię - Sable. Należy zauważyć, że wodospad znajduje się na terenie rezerwatu Ałtaj, więc aby go odwiedzić, trzeba mieć specjalne zezwolenie.

Co jest zabronione w rezerwie?

Wszelka działalność sprzeczna z celami rezerwatu jest zabroniona. Dlatego na jego terytorium jest niemożliwe:

• znajduje, przepuszcza i mija osoby i pojazdy nieupoważnione;
• wytnij drewno, zbierz żywicę, sok drzewny, rośliny lecznicze i surowce techniczne, zbieraj dzikie owoce, jagody, grzyby, kwiaty;
• koszenie siana, wypas bydła, umieszczanie uli i pasiek;
• polowanie i łowienie ryb;
• buduj budynki, drogi i inną komunikację;
• zanieczyścić terytorium różnymi odpadami i śmieciami;
• niszczyć i niszczyć znaki informacyjne i stoiska rezerwatu, a także robić wszystko, co zakłóca naturalny rozwój procesów przyrodniczych i zagraża naturalnym kompleksom i obiektom.