Dworzec kolejowy to miejsce, w którym spotyka się większość podróżnych i gości miasta, dlatego można go również przypisać tym atrakcjom, które są znakiem rozpoznawczym każdej miejscowości. Każdy terminal kolejowy jest inny i w pewien sposób wyjątkowy. Popatrzymy na dworzec kolejowy w Mińsku: jak był kiedyś i jak stał się teraz.
Pierwsza stacja Mińsk
Historia mińskiego dworca kolejowego sięga 16 listopada 1871 roku. Wtedy to miało miejsce oficjalne otwarcie mińskiej stacji na linii kolejowej Moskwa-Brześć.
Nawiasem mówiąc, teraz niewiele osób wie, że w historii Mińska były dwa dworce kolejowe. A obecny jest zupełnie inny od miejsca, w którym znajdował się jego poprzednik. Pierwsza stacja znajdowała się tam, gdzie obecnie mieści się Uniwersytet Kultury i Sztuki. Nosił wówczas nazwę Brześć, jednak po pewnym czasie przemianowano go na Aleksandrowski. Właśnie na tej stacji pojawiły się pierwsze pociągi kolejowe z pasażerami. I wtedy właśnie tutaj takiesławni ludzie, tacy jak cesarz Mikołaj II, Józef Wissarionowicz Stalin i inni sławni ludzie. Ta stacja kolejowa w Mińsku funkcjonowała do 1928 r., po czym została zamknięta, a podczas Wielkiej Wojny Ojczyźnianej w 1941 r. wybuchł tam pożar, budynek spłonął doszczętnie i nie był już odrestaurowany. To wszystko na pierwszy terminal kolejowy w Mińsku.
Historia aktualnej stacji
Obecny dworzec kolejowy w Mińsku pochodzi z 1873 roku. Został zbudowany na nowej linii kolejowej Libavo-Romenskaya. Początkowo nazywał się Vilensky lub Libavo-Romensky. Został zbudowany z drewna i tak pozostał przez dwadzieścia pięć lat. Dopiero w 1898 roku budowla przeszła gruntowną restrukturyzację, której dokonano z użyciem kamienia. Wtedy radykalnie zmienił się wygląd budynku. Wyglądał bardzo pięknie, elegancko i malowniczo, w formie wieży z dwiema bajecznymi wieżyczkami pośrodku.
Niestety w czasie wojny polsko-sowieckiej budynek doznał znacznych zniszczeń i został później odbudowany. Pojawiło się drugie piętro, na którym mieściła się sala rekreacyjna i biura administracyjne.
Nowoczesny terminal
W 1940 r. dworzec kolejowy w Mińsku całkowicie stracił swój pierwotny wygląd. Spośród ówczesnych stylów architektonicznych preferowany był neoklasycyzm i właśnie w tym stylu, według projektu architekta I. Rochanika, przeprowadzono generalną przebudowę obiektu. Zniknęła lekkość i zwiewność budynku, została zastąpionaciężkie i ścisłe kontury prostoliniowe.
Podczas Wielkiej Wojny Ojczyźnianej terminal został znacznie uszkodzony, ale w 1949 roku został odrestaurowany w tym samym neoklasycznym stylu. W latach siedemdziesiątych stało się wreszcie jasne, że budynek wymaga przebudowy, gdyż ruch pasażerski znacznie się zwiększył, a dworzec już sobie z tym nie radzi. Ale dopiero w 1992 roku odbył się konkurs na przebudowę budynku, w którym wygrał projekt słynnych architektów Winogradowa i Kramarenko.
W tym czasie wystąpiły spore problemy z finansowaniem, realizacja projektu była opóźniona. Budowa została zakończona dopiero w 2001 roku. Możesz zobaczyć zdjęcie dworca kolejowego w Mińsku w naszym artykule.
Jak widać, nie zaoszczędzili pieniędzy na renowacji terminala i wyszło dobrze. Francuskie witraże, hiszpański granit - wszystko zostało wykonane w najwyższym standardzie. Teraz dworzec w Mińsku jest prawdziwą ozdobą miasta.
Infrastruktura i przepływ pasażerów
Adres dworca kolejowego w Mińsku: Plac Privokzalnaya, 3. To gigantyczny kompleks żelbetowy z najnowocześniejszymi wykończeniami. Jest jednym z największych w Europie i może jednocześnie pomieścić ponad siedem tysięcy pasażerów. Przy wejściu głównym znajduje się biuro turystyczne. Na wszystkich kondygnacjach budynku znajdują się kawiarnie, wiele punktów handlowych, a także kantory wymiany walut. Pod kompleksem znajduje się najdłuższe przejście podziemne. Jego długość wynosi 250 metrów, łączy plac Privokzalnaya z dworcem autobusowym Drużnaja.
