Sofievsky Park (Uman) to miejsce znane wielu. Co roku przyjeżdżają tu goście nie tylko z samej Ukrainy, ale także z bliskiej, a nawet dalekiej zagranicy. Co przyciąga tu wszystkich tych ludzi? Czy rzeczywiście w centralnej części kraju istnieje zakątek, który zasługuje na taką uwagę? Okazuje się, że tak.
Ogólnie można zauważyć, że w pewnym sensie Uman to Ukraina w miniaturze. Czemu? Rzecz w tym, że wystarczy znaleźć się w tym miejscu, a zobaczysz, jak różnorodna jest przyroda tego regionu: wydaje się, że jest tu wszystko - góry i rzeki, ukryte pod ziemią jaskinie i słoneczne polany, niepowtarzalne drzewa i zarośnięte z bujnymi łąkami ziół. Również życzliwi, hojni i bardzo gościnni ludzie mieszkają na Ukrainie, gotowi nakarmić podróżnika, wskazać drogę i udzielić wszelkich informacji niezbędnych do podróży.
Ten artykuł ma na celu szczegółowe opowiedzenie o tak niesamowitym miejscu na świecie, jak Sofievsky Park (Uman). Czytelnik nie tylko dowie się, gdzie znajduje się to terytorium, ale także zapozna się z historią jego występowania. Udzielone zostaną m.in. cenne porady i zalecenia dotyczące tego, co warto odwiedzić w pierwszej kolejności.kolejka.
Perła obwodu czerkaskiego
Uman, „Sofiyivka”, wyjątkowy park na Ukrainie - być może te słowa stały się synonimem wielu zapalonych podróżników. I to oczywiście nie jest przypadkowe. Spróbujmy szczegółowo zająć się tym problemem.
Przede wszystkim warto zauważyć, że Uman to niewielka miejscowość położona w samym sercu Ukrainy, w obwodzie czerkaskim, niemal w równej odległości od dwóch głównych kulturalnych miast kraju - Kijowa i Odessy.
Ogólnie rzecz biorąc, nie ma tu ani szczególnie znaczących wartości historycznych, ani unikalnych zabytków architektury. Mimo to miejsce to co roku odwiedza ponad pół miliona turystów z całego świata. Jaki jest powód tego żądania? Wszystko dzięki temu, że znajduje się tu jeden z cudów Ukrainy - arboretum Sofiyivka, które jest prawdziwym arcydziełem sztuki parkowej.
Ta część miasta dosłownie od pierwszych minut zachwyca niesamowitymi krajobrazami, pięknymi stawami, bajecznymi grotami i fantastycznymi rzeźbami. Nawiasem mówiąc, nie każdy zdaje sobie sprawę, że park, położony w skromnym mieście Uman (Ukraina), może być jednym z najbardziej niesamowitych zakątków świata.
Sofiyivka to także jeden z najbardziej romantycznych zakątków swojego kraju. I nie jest to zaskakujące, bo ten pomnik sztuki krajobrazu nie tylko powstał w imię miłości, ale pozostaje jej symbolem od ponad 200 lat.
„Sofiyivka” tamtych czasówPotocki
Uman na mapie Ukrainy jest dość łatwy do znalezienia. Osada ta położona jest tuż przy skrzyżowaniu ważnych szlaków handlowych i należy zauważyć, że tak było zawsze, od momentu założenia miasta. Dzięki tym informacjom nikogo nie zdziwi, że właśnie ten węzeł komunikacyjny został następnie wybrany na budowę jednej z rezydencji hrabiego S. Potockiego, znanego wówczas kupca i ziemianina.
Wielmożna założył park na terenie swoich posiadłości już w 1796 r. Jednak jego uroczyste otwarcie nastąpiło dopiero w maju 1800 r. Prace były kilkakrotnie przekładane z powodu silnych powodzi w ciągu następnych czterech lat.
Ukończenie budowy zbiegło się w czasie z imieninami ukochanej żony hrabiego, Zofii Glyavone-Witt-Pototskaya. W rzeczywistości park otrzymał swoją nazwę na jej cześć.
Początkowo Ludwig Metzel, oficer artylerii, siostrzeniec Potockiego, został zaproszony jako główny architekt przyszłego arcydzieła krajobrazu zwanego Sofiewskim Parkiem (Uman). Znany jest również całkowity koszt jego aranżacji, który w tym czasie wynosił 2 miliony rubli. srebrny.
Zgodnie z pierwszym planem wejście do parku znajdowało się od strony szklarni, a kompozycja kompleksu przebiegała wzdłuż koryta rzeki. Kamenki. Według projektu Metzla powstały: parkowy system wodny połączonych stawów, wodospadów, śluz i rzek, rzeźb, grot Wenus, Orzecha, Strachu i Zwątpienia, skał Leukadskaya i Tarpeiskaya.
Po śmierci S. Potockiego, Sofiyivkę odziedziczylinajstarszemu synowi z małżeństwa z Józefiną Mniszek, czyli Jerzemu (Juriemu) Szczęsnemu. Ale spadkobierca scedował własność miasta Uman i parku na swoją macochę Zofię, z którą, jak mówią, mieli długi romans. Ale zrobił to nie za darmo, ale w zamian za spłatę długów - 30 milionów złotych.
Z kolei w związku z koniecznością spłacenia nagromadzonych długów pasierba i męża (7,5 mln zł), Sofia została zmuszona w 1808 roku do zaoferowania Humania na sprzedaż rosyjskiemu rządowi carskiemu. Ona nawet osobiście zwróciła się z taką propozycją do Aleksandra I. Ale w tym czasie do transakcji nigdy nie doszło.
Do 1813 roku Sofievsky Park (Uman) był utrzymywany w doskonałym stanie, zasługa L. Metzela była w tym niemała. Jednak po tym, jak ten ostatni wyjechał do pracy w Warszawie, Zofia przestała otrzymywać należytą opiekę i stopniowo popadała w ruinę.
Ale najwyraźniej ten róg wciąż był położony pod szczęśliwą gwiazdą. W 1815 r. w Paryżu ukazał się wiersz Zofiówka autorstwa polskiego pisarza Stanisława Trembieckiego. To ona przynosi parkowi paneuropejską sławę i chwałę.
Po długiej chorobie 22 listopada 1822 r. właścicielka parku Sofia zmarła w Berlinie, więc majątek przeszedł na jej syna Aleksandra. Przywraca „Zofiiwce” jej dawną urodę, uzupełnia ją oszałamiającymi nowymi dziełami, a nawet prosi A. Andrzheevsky'ego o napisanie szczegółowego opisu flory parku.
Jednak ze względu na podejrzenia Aleksandra Potockiego w związku z polskimi buntownikami, choć zaprzeczył temu faktowi w swoim osobistymkorespondencji, jego ziemie zostały skonfiskowane przez państwo rosyjskie po 21 października 1831 r.
Sofiyivka jak Ogród Carycyński
Mimo wszystko park był zarządzany przez Aleksandra Potockiego przez ponad rok i dopiero wtedy został przeniesiony najpierw do Kijowskiej Izby Skarbowej, a nieco później - jako prezent dla Aleksandry Fiodorownej od kochającego męża cesarza Wszechrusi Mikołaja I. Na potwierdzenie tego w 1850 roku na Wzgórzu Kaukazu zamiast cokołu Tadeusza Kościuszki zainstalowano pomnik królowej.
Dzięki złożeniu w 1838 r. ul. Sadovaya, a następnie ponownie wyposażając ją w autostradę, park staje się znacznie bardziej dostępny dla zwiedzających i zaczyna się aktywnie rozwijać. W tym czasie wznoszone są pawilony, uszlachetnia się źródło, główną aleję, a przy wejściu głównym stawia się dwie wieże w stylu gotyckim, około wznosi się pawilon. Altana Anti-Circe i Flora.
Nieco później, na polecenie Mikołaja I, pawilon w stylu gotyckim został zburzony, a zamiast niego pojawił się budynek w stylu renesansowym zaprojektowany przez AI Stackenschneidera. Przebudowują się również wieże wejściowe, tym razem wykonane w stylu antycznym. Dodatkowo grota Apolla jest zapełniona, a tam zainstalowano obelisk z trójgłowym orłem, a elegancka fontanna zwana „Wężem” jest zepsuta.
Park jako główna szkoła ogrodnicza
Pod kierunkiem cesarza Aleksandra II w 1859 r. w mieście o nazwie Uman, park „Zofiejski”, do którego wycieczki cieszą się ostatnio ogromnympopularna, przemianowana na „Uman Ogród Szkoły Głównej Ogrodniczej”. W tej formie istnieje od kilku lat.
W 1870 roku, podobnie jak dwadzieścia lat temu, park ponownie doznaje powodzi - tama Czerwonego Stawu zostaje podmyta, a przez centralną część parku przepływa ogromny strumień wody. Zniszczenie oczywiście było, ale na szczęście udało się uniknąć całkowitej katastrofy.
Według projektu Wasilija Paszkiewicza powstaje tu wyjątkowe arboretum na powierzchni 2 hektarów, ale główne prace nadal mają na celu utrzymanie perły Humania w jej pierwotnej formie.
Należy zauważyć, że w 1897 r. powierzchnia wynosiła 152 ha, a liczba okazów roślin sięgnęła 382 tys.
Słynny Rezerwat Stanowy
Dekret Rady Komisarzy Ludowych Ukraińskiej SRR z dnia 18 maja 1929 r. odnosił się konkretnie do miasta o nazwie Human. Park Sofiewski, którego historia jest fascynująca i niezwykła, został ogłoszony rezerwatem państwowym i uznanym za niezależną organizację. Choć jednocześnie część jego terytorium nadal pozostaje podległa uczelni rolniczej.
W 1945, tuż po wojnie, została ponownie przemianowana, tym razem na Uman State Reserve „Sofiyivka”. A w 1946 r. Przeznaczono już znaczne środki na odbudowę. W tym czasie restaurowanych jest wiele elementów architektonicznych, posągów i zaułków. Na powierzchni 20 hektarów powstaje specjalny kącik szklarniowy, przeznaczony do hodowli różnego rodzaju roślin i wzbogacania flory Sofiyivki.
Akademia Nauk Ukraińskiej SRR w„Zofia”
W 1955 Sofiyivka stała się częścią Centralnego Ogrodu Botanicznego Akademii Nauk Ukraińskiej SRR. Następnie następuje wzrost powierzchni arboretum dzięki gruntom Umanu, instytutowi rolniczemu i jednostce wojskowej. Prace nad ulepszeniem parku nie ustają: remontuje się Pawilon Różany, wymieniane jest ogrodzenie wejścia głównego.
W 1956 roku wszystkie rzeźby w parku zostają zastąpione kopiami, a oryginały przeniesione do magazynu. Uzupełnieniem głównej alei jest źródło Srebrne Strumienie.
4 kwietnia 1980 Park Sofiewski (Uman) zostaje opanowany przez błoto. Jego ślady nadal można zobaczyć ze śladów na drzewach (mniej więcej na wysokości 3 m).
Nowoczesne arboretum „Zofia”
Po katastrofie uszkodzenia 50 obiektów parkowych naprawiono w 4 miesiące. W tym czasie trwa również organizacja części administracyjnej i gospodarczej parku, przywracane są utracone wcześniej obiekty: altana Gribok i okolice. Acherus.
23 stycznia 1991 Park Sofiewski otrzymuje status niezależnej instytucji w ramach Narodowej Akademii Nauk Ukrainy.
Podczas przygotowań do obchodów dwustulecia parku dendrologicznego architekt Y. Kałasznik wykonał świetną robotę. Na przykład stworzono zespół przedparkowy, odrestaurowano stawy, odrestaurowano niektóre elementy architektoniczne, w szczególności rzeźbę Orła i Grotę Apolla.
Względnie źledawno temu, 28 lutego 2004 roku obiekt ten otrzymał swoją oficjalną nazwę, a obecnie nazywa się Narodowy Park Dendrologiczny Sofiyivka.
Jaka jest pierwsza rzecz do zobaczenia w parku?
Jak wspomniano powyżej, Uman jest wyraźnie widoczny na mapie Ukrainy. Tak więc, przyjeżdżając do tego kraju nawet na krótki czas, nie sposób nie poświęcić przynajmniej kilku godzin temu absolutnemu arcydziełom sztuki krajobrazu.
Na co przede wszystkim zwrócić uwagę? Według opinii wielu podróżników, w Sofijówce przede wszystkim warto zobaczyć takie ciekawe obiekty jak:
- Fontanna węża;
- Tarpeian Rock;
- Grota Apolla;
- kreteński labirynt;
- och. Anty-Circe;
- Plac Zgromadzeń;
- Grota Thetis;
- Chińska altana;
- Grota Kalipso;
- Wielki wodospad.
