Zabytki Nalczyka. Nalczyk, Republika Kabardyno-Bałkarska

2024 Autor: Harold Hamphrey | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:20

W naszym dzisiejszym artykule do recenzji zostanie przedstawione jedno z najpiękniejszych miast Kabardyno-Bałkarii - Nalczyk (Rosja). Jest niewielki obszarowo, ale wyjątkowy pod względem cech historycznych, przyrodniczych i kulturowych. Jak każde inne miasto ma swoją biografię, swój wizerunek. Po obejrzeniu zabytków Nalczyka naprawdę zakochasz się w perle Kabardyno-Bałkarii. Więc zacznijmy.

Elbrus

Ten dwugłowy przystojny wulkan jest uważany za jeden z największych wygasłych wulkanów na naszej planecie. Wysokość zachodniego szczytu to 5642 m, 5621 m - wschodniego. Przedziela je siodło (5200 m). Odległość między szczytami to około 3 km. Pod względem wielkości Elbrus ustępuje jedynie wulkanowi Aconcagua i ziejącej ogniem górze Llyulaylako (odpowiednio 6960 m i 6723 m). Kiedyś Elbrus miał kolosalną władzę. Jego prochy leżą u podnóża góry Maszuk - prawie 100 km od miejsca erupcji. Podbój Elbrusa jest bardzo trudny ze względu na niską temperaturę (-1,4°C nawet latem), szalonywiatry i dość wyczuwalny zapach siarkowodoru. To prawda, że nie dezorientuje to wszystkich turystów i wspinaczy. Co roku na ten wulkan wspinają się dziesiątki odważnych mężczyzn. Lepiej wspiąć się z południowego stoku, gdzie koncentruje się infrastruktura: kolejka linowa, hotele, restauracje. Dwugłowy olbrzym po cichu przechowuje w głębinach bezcenne bogactwa. U jego podnóża - słynne źródła lecznicze "Dolina Narzanowa". Elbrus jest widoczny ze wszystkich zakątków regionu.

Ogród Atazhukinsky

To jest nazwa parku miejskiego. Ujawniając zabytki Nalczyka, nie można nie zwrócić na to uwagi. Park to prawdziwa duma mieszkańców. A goście, którzy przyjeżdżają do Nalczyka, nazywają to „zielonym cudem”. To imponujący teren zielony w samym centrum miasta, który łączy się z terenem kurortu. To rodzaj muzeum i rezerwatu. Istnieje ponad pięćdziesiąt gatunków drzew i krzewów, które rosną tylko w Kabardyno-Bałkarii. Ponadto ogromną liczbę nasadzeń sprowadzono z Korei, Japonii, Ameryki, Chin, Syberii, Europy Północnej i Azji. Zakres artykułu nie pozwoli na wyliczenie i choćby krótkie opisanie poszczególnych gatunków. Powiedzmy, że w parku rosną nawet te rośliny, których nie ma już w ich ojczyźnie (na przykład miłorząb z Korei i Chin, pawie z Japonii itp.). Dziś tylko miasto Nalczyk (Republika Kabardyno-Bałkańska) może pochwalić się tym pięknem.

Pałac Uroczystości i Zielony Teatr

Elegancki budynek architektoniczny, zatopiony w zieleni kameralnego parku, powstałzbudowany w 1957 roku z okazji 400. rocznicy wstąpienia republiki do Rosji. To jeden z najbardziej malowniczych zakątków Nalczyka. Pałac Uroczystości położony jest w pobliżu górskiej rzeki i jeziora. Architektowi projektu (Georgy Mosulishvili) udało się tak harmonijnie wkomponować obiekt w parkowy zespół, że nie tylko nie wydaje się on obcy, ale wręcz wtapia się w królestwo lip, jesionów, grabów, wiązów, buków, leszczyny. A wiosną, kiedy zbocze góry pokryte jest śnieżnobiałymi wrzodami pachnących dzikich drzew, Pałac Uroczystości wygląda szczególnie czule.

Wielu miło wspomina Zielony Teatr. Nawiasem mówiąc, został wybudowany wraz z Pałacem Uroczystości. Wtedy była to restauracja. W 2002 roku został zrekonstruowany, ale zachowały się unikatowe rozwiązania architektoniczne i niepowtarzalny wygląd całości. Teraz można tu zaprosić nawet światowej klasy artystów: łączna powierzchnia amfiteatrów to 1050 metrów kwadratowych. m. W piwnicy znajduje się kawiarnia z salą bankietową. Pierwsze i górne piętra zarezerwowane są na sale prób, obszerne foyer, garderoby. Konstrukcja trybun (2560 miejsc) jest monolityczna i prefabrykowana, projektowana od kilkudziesięciu lat. Nowa scena teatralna może pomieścić dużą orkiestrę

Muzeum. Tkachenko

Nalczyk jest właścicielem wielu instytucji kulturalnych. W galerii przechowywane są prace Lewickiego, Bryulowa, Ajwazowskiego, Szyszkina, Lansere, Kuindzhiego, a także wystawiane są tu prace współczesnych lokalnych mistrzów. W 1959 roku postanowiono otworzyć muzeum sztuki. Wystawy zmieniają się co 1,5 miesiąca (odbiory osobiste, osobiste, jubileuszowe, tematyczne, wymiany). bardzo szerokireprezentowany przez okres sowiecki. Dzieła sztuki ludowej są niezmiennie popularne.

Restauracja Sosruko

Bez wątpienia jeden z zabytków Nalczyka. Ponadto mieszkańcy uważają go za symbol miasta. Został zbudowany na Kizilovce (góra o wysokości 600 metrów) i jest widoczny z każdego zakątka Nalczyka. Restauracja to niezwykła konstrukcja architektoniczna, wykonana w formie głowy potężnego bohatera z wyciągniętą ręką z pochodnią. „Sosruko” wielokrotnie otrzymywał nagrody i wyróżnienia za oryginalność. Restauracja serwuje dania kuchni narodowej. Autorami projektu byli F. Kałmykow (rzeźbiarz), Z. Ozov (rzeźbiarz), Palagaszwili (architekt). Po kapitalnym remoncie przeprowadzonym w 2004 roku pojawiły się dwie hale - myśliwska i młodzieżowa (dwupoziomowa), ozdobny wodospad z ptakami oraz kran, z którego wlewa się do miski makhsym.

Restauracja stała się głównym ogniwem centrum „Malaya Kizilovka” (centrum wycieczek). Na górę można dojechać samochodem, ale większość ludzi woli wyciąg krzesełkowy. Ta ostatnia prowadzi również do miasta atrakcji.

Meczet Katedralny

Zlokalizowany na terenie dawnego kina (ul. Szogentsukov). Charakter narodowy i regionalny jest tu odczytywany we wszystkim: w samym obrazie, w materiałach, w dekoracji. To bardzo kolorowa i jasna budowla - niebieska kopuła, ściany przeszklone odblaskowymi złotymi witrażami, dekoracja z "dzikich" kamieni. Sam meczet znajduje się na małym okrągłym terenie. Dookoła - kostka brukowa z wzorem zorientowanym na Mekkę iozdobne ogrodzenie. Całkowita powierzchnia meczetu to 1700 mkw. m. Może jednocześnie pomieścić około 1000 parafian.

Łuk Przyjaźni

Otwarcie tego pomnika zbiegło się w czasie z 450. rocznicą przyjaznego związku między Kabardyno-Bałkarii a Rosją. Budynek został zaprojektowany przez Muzarib Bzhakhov i zbudowany kosztem osobistych środków prezydenta Arsena Kanokova.

Początkowo łuk miał być ozdobiony płaskorzeźbami przedstawiającymi sceny z historii Adyghe i eposu Nart. Na cokołach planowano zamontować odlane z brązu figury ludzi, którzy wnieśli znaczący wkład w rozwój kraju. Kandydatów było wielu - od księcia Kanokowa po cara Groznego. Planowano także inną nazwę ("Triumfal"). Jednak wszystkie te propozycje zostały odrzucone przez Publiczną Radę Doradczą. Debata trwała długo. W rezultacie postanowili zainstalować posągi z brązu bez ich personifikacji. Nazwa również została zmieniona.

Pamiątkowy Łuk Przyjaźni został utrzymany w surowym stylu. Teraz, dopasowując się do ogólnego zespołu, miasto Nalczyk (Republika Kabardyno-Bałkarska) uważa ją za jedną z kilku swoich wizytówek.

Świątynia

Zbudowany na cześć Marii Magdaleny. Kościół szczególnie szanuje tych, którzy jako pierwsi dowiedzieli się o zmartwychwstałym Chrystusie. Wśród nielicznych była Maria z Magdali (nazwa miasta). Imię to zostało nadane podczas chrztu córce Temryuka Idarowa (córki księcia kabardyjskiego). Następnie została żoną Iwana Groźnego. Małżeństwo dynastyczne dodatkowo scementowało unię Kabardy i Rosji (1557).

Świątynia może pomieścić tysiąc wiernych. Jest to świątynia z pięcioma kopułami, zbudowana w stylu bizantyjskim, z uwzględnieniem wszystkich kanonów prawosławnych. Pierwszy kamień położono we wrześniu 2004 roku. W tym samym czasie odbyła się konsekracja. Teraz jest to piękny dwupiętrowy budynek. Pierwszy poziom zajęto pod chrzcielnicę, warsztaty, pomieszczenia gospodarcze, drugi – dla wiernych. Większość jest zarezerwowana dla chóru. Stąd można dostać się do dzwonnicy. Pierwszy poziom to ganek, zadaszony ganek. Cały teren zajmuje 7 tysięcy metrów kwadratowych. m, 800 mkw. m.

W 2010 roku, 18 kwietnia, odbyło się pierwsze nabożeństwo - Boska Liturgia. Ta świątynia to nie tylko zabytki Nalczyka, to godność prawosławnych i wszystkich mieszkańców KBR.

Hipoddrom

Konie zawsze były wysoko cenione przez górali. Rasy kabardyjskie zawsze różniły się od wielu innych. Są bezpretensjonalne, wytrzymałe, piękne i pełne wdzięku. W obrębie rasy szczególnie cenione są podgatunki Bekan, Shagdiy, Sholokh. Hodowlę koni zachęcała carska Rosja. Dla kawalerii zakupiono dziesiątki tysięcy zwierząt, głównie rasy kabardyjskiej.

Próby wyścigowe koni na gładkich torach wyścigowych to rodzaj egzaminu oceniającego hodowlę koni. Podjęto decyzję o budowie hipodromu w 1939 roku. Wojna spowodowała jednak ogromne zniszczenia inwentarza żywego. W krajowym funduszu hodowlanym pozostało tylko kilkadziesiąt koni pełnej krwi. Spadek był tak ogromny, że hodowla została przywrócona dopiero w latach 60., a nawet wtedy tylko częściowo. Okres pierestrojki prawie całkowicie zniweczył wszelkie wysiłki. Wydawało się, że hodowla koni umarła. Prace hodowlane praktycznie ustały,testy nie zostały przeprowadzone. Hipodrom w Nalczyk walił się… Impuls do rozwoju „półmartwej” infrastruktury wyścigowej nadano dopiero w 2006 roku, kiedy władze zaczęły rozumieć, że znaną markę Hipodrom Nalczyk należy przyjąć z najwyższą starannością. powaga. Pierwszą osobą, która zainwestowała część swoich osobistych środków (50 mln rubli) w hodowlę koni, był A. B. Kanokov (prezydent republiki). Pomysł poparło wielu właścicieli koni. Dziś kompleks naprawdę rozkwita. Mało tego, spełnia najwyższe światowe standardy i jest naprawiany przez ekspertów.

Wycieczki

A tak wygląda Nalczyk na mapie:

O zabytkach Nalczyka można mówić długo i być może bez końca. Tutaj każdy kamień ma swoją historię, każdy zakątek jest dumny z rdzennych mieszkańców. Nie możesz sobie nawet wyobrazić, jak kolorowy jest Nalczyk - jeziora, góry, lasy z dziwaczną roślinnością, gościnni ludzie, niesamowita kuchnia! Samodzielne poznanie miasta i jego okolic zajmie dużo czasu. Dla tych, którzy mają do dyspozycji tylko kilka dni, przemyślane są wizyty studyjne. A dla tych, którzy są gotowi poradzić sobie na własną rękę, oferujemy pomoc na głównych trasach Nalczyka.

1 (taksówka). Pochodzący z ul. Gaz (rynek Strelka), do Malbakhov, Osetinskaya, wzdłuż Alei Szogencukowa, do szpitala miejskiego nr 2, Attoev i do wsi Khasanya.
2 (trolejbus). Ze Strelki idzie do Malbakhov, do Osetinskaya, potem - Aleja Szogencukowa, Bałkarska, potem Aleja Lenina, Aleja Kuliewa i Orbita (Kirow).
3 (trolejbus). ZSzogenow do dywizji Taman, wzdłuż Osetii, Malbakhov, do Strelki.
4 (trolejbus). Wynika z TU (zarządu), wzdłuż dywizji Szogenowa, dywizji Taman, Osetinskaya, Shogensukov Avenue, Balkarskaya, Lenin Avenue, Kuliev Avenue, do Orbita (ul. Kirova).
5 (taksówka). Od rogu ul. Shogenov-Kalmykov-Keshkov do Puszkina, na ul. Tołstoj na wydział FC i PMNO.
6 (taksówka). Od ul. Czeczeńskiej do Nedelina, wzdłuż Aszurowa, Kabardyńskiej, Keshokov, Shogensukov Ave., ul. Kirow, do 5. osiedla (Tarchokov).
7 (taksówka). Od fabryki konserw przez Profsojuznaya, Mostovaya, Keshokov (sowiecka), Puszkina, Tołstoja, przez Chernyshevsky, przez Kirova, Elbrusskaya, Kalyuzhny, Malbakhov, Gas (Strelka), po Teplichny Lane. Finał – Północ.