Najlepszym miejscem do oglądania majestatycznych, ośnieżonych i niesamowicie pięknych szczytów Elbrusa jest terytorium zwane Bermamyt. Tutaj porozmawiamy o tym miejscu stworzonym przez samą naturę - o płaskowyżu Bermamyt: jak się tam dostać, o jego otoczeniu, lokalizacji.
Duży i Mały Bermamyt: wzrost
Te dwa ogromne głazy (masywy) - Wielki Bermamyt i Mały - wydają się leżeć u samych stóp gigantycznego Elbrusa, chociaż w rzeczywistości odległość od nich do szczytów wynosi prawie 30 kilometrów. Wynika to z faktu, że bardzo przejrzyste powietrze gór skrywa niewielką (wizualnie) odległość.
Big Bermamyt jest uważany za główny szczyt płaskowyżu. Ale to także złudzenie optyczne. Najwyższy punkt Bermamytu ma 2592 metry, czyli w rzeczywistości jest o 50 metrów niższy niż mały (2643 metry nad poziomem morza). Okazuje się, że w rzeczywistości Mały Bermamyt jest najwyższym punktem grzbietu. Mały ma swoją nazwę w związku z mniejszym obszarem, jaki zajmuje. Jest to również południowa granica regionu Kaukaskich Wód Mineralnych.
Bermamyt Plateau: zdjęcie, opis, lokalizacja, klimat
Bermamyt to piękny, niepowtarzalny i niesamowity twór przyrody Północnego Kaukazu. Niezwykle przejrzyste i zimne wschody słońca, jasne i kolorowe zachody słońca – to wszystko przyciąga niewyobrażalnie dużą liczbę ludzi do tych cudownych, romantycznych miejsc.
Sam płaskowyż znajduje się w miejscu otwartym na wiatr. Jest swego rodzaju zwierciadłem i kreatorem pogody wszystkich części tego południowego regionu. Nic dziwnego, że w czasach sowieckich działała tu stacja pogodowa.
Płaskowyż Bermamyt znajduje się na południowy zachód od Kisłowodzka, około 40 kilometrów stąd.
Najbardziej popularny pod względem zwiedzania jest Big Bermamyt. Małe znajduje się na południe.
Współrzędne płaskowyżu Bermamyt: 43° 42' 19,3788' N; 42° 26' 34.2456 E.
Pogoda w tych miejscach jest dość nieprzewidywalna. Śnieg padający w czerwcu nie jest rzadkością w tych miejscach. Temperatura w nocy nawet latem może spaść do +5. W ciągu dnia możliwa jest bezwietrzna pogoda i upały, błyskawicznie zmieniające się wraz z pierwszym powiewem wiatru w chłód. Letnie noce są tu zazwyczaj dość czyste.
Krajobrazy
To miejsce jest idealne do fotografowania krajobrazów. Majestatyczne skały, zbocza nizin porośniętych zieloną trawą, alpejskie kwiaty, urocze poranne i wieczorne mgły, wspaniałe góry, dziwaczne chmury o przeróżnych formach w dzień i niewielkie zachmurzenie w nocy są uwielbiane przez wielu podróżników - miłośników romantycznego wypoczynku. Płaskowyż Bermamytbardzo lubi malarzy pejzażowych. To prawda, że są trudności związane z tym, że trudno się do niej dostać (więcej o tym poniżej).
Co jest niezwykłego w tych niesamowitych naturalnych miejscach?
1. Prawie cała zachodnia krawędź nadaje się do oglądania Elbrusa.
2. Ze względu na dużą wysokość i oddalenie od miast niebo jest tutaj bardzo przejrzyste, co sprzyja filmowaniu Drogi Mlecznej, meteorytów itp.
3. Z samego środka płaskowyżu rozpościera się dobry widok na kaukaskie Wody Mineralne, łatwo rozpoznawalne po konturach góry Beshtau.
4. Na tym płaskowyżu znajduje się miasto Shatzhatmaz (wysokość 2140 m n.p.m.). Mieści się w nim stacja meteorologiczna, górnicza stacja astronomiczna oraz baza naukowa Rosyjskiej Akademii Nauk.
5. Na północnym wschodzie płaskowyżu Bermamyt znajduje się Pasmo Pastwisk, podzielone na dwie części rzeką Podkumok (Pasmo Dżynale i Wzgórza Darya - 1300 i 1500 m n.p.m.). Płaskowyż Borgustan schodzi z wyżyn Darya w kierunku północno-wschodnim.
Jak dostać się na płaskowyż Bermamyt
Przeważnie drogi prowadzą tylko do Bolszoj Bermamyt. Największym zainteresowaniem cieszy się południowa część płaskowyżu. Z niego otwiera się bardzo niesamowity widok na Elbrus. Na zachodnim grzbiecie znajduje się również wiele ciekawych klifów i malowniczych „amfiteatrów”. Odwiedzający płaskowyż ułożyli kamienne zjeżdżalnie, które idealnie wpasowują się w krajobraz. Na północnym zachodzie (spacerując wzdłuż klifu) można zobaczyć skały z ciekawskimitytuły - „Dwóch braci” (lub „Mnisi”). Płaskowyż Bermamyt jest bardzo kuszący. Jak dojechać samochodem?
Łagodnie opadający szczyt Big Bermamyt (prawie płaski) jest dostępny nawet samochodem.
Należy jednak pamiętać, że dotarcie do tych miejsc nie jest łatwe i przyjemne. Długość całej drogi wynosi około 40 kilometrów. Droga, można powiedzieć, jest trudna, ale jak na SUV-a całkiem przejezdna. Prowadzi po stromych skałach wąwozu Bieriezowskiego, a następnie przez łąki subalpejskie.
Musisz jechać po nieutwardzonej drodze, która przecina niezbyt ładny płaskowyż. Na samym początku, jeśli jedzie się z Kisłowodzka, droga rozciąga się nad wąwozem Berezovka. Zazwyczaj przewodnicy rozjaśniają tę monotonną ścieżkę opowieściami i relacjami o ciekawych historiach i ciekawych nazwach gór i skał napotkanych na tej ścieżce. Te ostatnie są dość ciekawe: Kamień Samotności, Góra Alabastrowa, Skała Strażnicza, Wrota Wilka.
Wędrówki
Istnieje inna droga do Wielkiej Bermamytu. Jest ciekawsza, ponieważ przechodzi przez słynną dolinę Narzanov. To prawda, że część tego trzeba przejść pieszo, wspinając się po dość stromym zboczu (na szczyt z wąwozu rzeki Khasaut). To nachylenie nie jest odpowiednie dla pojazdów.
Skaliste klify Małego Bermamytu są trudne do zdobycia, więc są rzadko odwiedzane.
Świt na płaskowyżu: Duchy
Najciekawszym widokiem na płaskowyżu Bermamyt jest niesamowity wschód słońca. W pierwszych promieniach słońca Elbruspokryta lekką mgiełką. Wraz ze wschodem słońca coraz bardziej gęstnieje na Elbrusie, pokrywając jego śnieżnobiałe szczyty. Takie przedstawienie trwa godzinę, po czym szczyt pasma Kaukazu wyłania się rozpoznawalnie na tle błękitnego nieba. W tej chwili Elbrus mieni się wszystkimi znanymi kolorami tęczy.
Oprócz wszystkiego, od czasu do czasu na Bermamycie można zobaczyć tak zwanego ducha Brocken. W samych chmurach pojawia się tęczowy krąg, a w jego wnętrzu w powiększeniu widoczne są postacie turystów (zwiedzających). I każdy z ich ruchów jest przekazywany dokładnie. Te kręgi często szybko znikają.
Te "duchy" to powiększone cienie postaci ludzkich na tle chmur znajdujących się po przeciwnej stronie wschodzącego nad horyzontem słońca. Wszystko to dzieje się w związku z załamaniem i rozkładem na widmo promieni świetlnych przez kryształki lodu w chmurach cirrus.
Ze względu na specyfikę warunków pogodowych wygodnie jest odwiedzić płaskowyż Bermamyt od połowy maja do końca listopada. Innym razem głęboka pokrywa śniegu może przeszkadzać, zatrzymując się przez długi czas w zagłębieniach.
