Przyroda regionu moskiewskiego, jego różnorodność i ochrona

2024 Autor: Harold Hamphrey | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:20

Główną cechą przyrody w Moskwie i regionie moskiewskim jest położenie geograficzne.

Krajobraz

Region moskiewski charakteryzuje się głównie płaską rzeźbą terenu. W zachodniej części wznoszą się wzgórza, osiągając znak ponad stu sześćdziesięciu metrów. Część wschodnią zajmuje głównie rozległa nizina.

Granica zlodowacenia moskiewskiego rozciągała się z południowego zachodu na północny wschód. Na północ od niej dominuje forma glacjalno-erozyjne, którą zdobią rzędy morenowe. Na południu rozpowszechniona jest tylko forma rzeźby erozyjnej.

Klimat

Cechy natury regionu moskiewskiego określają strefę klimatu umiarkowanego. Ze względu na wyraźną sezonowość latem pogoda jest ciepła, a zimą umiarkowanie zimna. Można zaobserwować wzrost kontynentalizmu z północnego zachodu na południowy wschód. DoOkres od 120 do 135 dni średnia dzienna temperatura jest poniżej 0 stopni Celsjusza. Ten czas trwa od połowy listopada do końca marca. Charakter regionu moskiewskiego jest dostosowany do średniej rocznej temperatury, która waha się od 2,7 do 3,8 stopni Celsjusza.

Rzeki

Wszystkie płynące zbiorniki wodne regionu moskiewskiego są bezpośrednio związane z dorzeczem Wołgi. Sama Wołga okrąża tylko niewielką część terytorium w miejscu, w którym leży granica z regionem Tweru. Dopływy Wołgi płyną w północnej części, a dopływy Oka płyną w południowej części, która jest pierwszym i drugim co do wielkości dopływem po Wołdze w regionie moskiewskim. Dorzecze Oki obejmuje również dopływy rzeki Moskwy, która opływa znaczną część Meshchera.

Łączna liczba rzek w regionie wynosi ponad trzysta. Ich długość to ponad dziesięć kilometrów. Każda z nich ma spokojny nurt, dobrze zagospodarowaną dolinę i tereny zalewowe. Najważniejsza jest podaż śniegu. Okres powodzi trwa od kwietnia do maja. Latem ogólny poziom wody jest stosunkowo niski i podnosi się tylko w przypadku długotrwałego deszczu. Od listopada do kwietnia rzeki pokryte są lodem. Spławne są tylko te największe: Oka, Wołga i Moskwa.

Roślinność

Z uwagi na to, że region moskiewski znajduje się w strefach leśnych i leśno-stepowych, gęste lasy zajmują około czterdziestu procent całkowitej powierzchni. Część północną reprezentuje Górna Wołganizinny, zachodni - rejony Mozhaysky, Lotoshinsky, Shakhovskaya. Na tym terenie rozpowszechnił się bór iglasty, którego główną częścią jest bór świerkowy. Charakter regionu moskiewskiego w regionie Meshchera reprezentują lasy sosnowe. Na bagnistych nizinach występują izolowane olsy. W środkowej i niewielkiej części wschodniego obszaru rosną drzewa iglaste i liściaste. Podstawą jest świerk, sosna, brzoza, osika.

W runie dominuje leszczyna, zwana także orzechem laskowym. Różnorodność charakteru regionu moskiewskiego tłumaczy się istnieniem wielu podstref. Jeśli w centrum przeważają drzewa iglaste, to na południu znajdują się lasy liściaste. Obejmuje to dąb, osikę, a także wiąz i klon o ostrych liściach. Taka strefa przejściowa, jak Wyżyna Moskworetsko-Okska, jest bogata w duże lasy świerkowe. Uderzającym tego przykładem jest górny bieg rzeki Lopasni. Dolina Oka pokryta jest lasem sosnowym, z natury charakterystycznym dla stepów.

Na południowych obrzeżach, w tym w okręgu Serebryano-Prudsky, dominuje strefa leśno-stepowa. Ze względu na to, że każda działka jest zaorana, zespół przyrodniczy nie zachował się nawet we fragmentach. Tylko sporadycznie można znaleźć zagajnik lipowy lub dębowy.

Z uwagi na fakt, że od XVIII wieku lasy były poddawane intensywnej wycince, zmienił się charakter regionu moskiewskiego w proporcji gatunków drzew. Las iglasty (w szczególności świerkowy) został zastąpiony lasem drobnolistnym, który reprezentuje brzoza i osika. Do tej pory każdy las ma wartość wodochronną, więc wycinanie praktycznie nie jestjest w toku. Starannie prowadzone są prace konserwatorskie, w trybie rozszerzonym - w rejonie najbliższych przedmieść Moskwy.

W rejonie Szaturskim i Łukowickim rozpowszechnione są bagna. Większość z nich znajduje się we wschodniej części. Naturalne łąki łęgowe prawie nigdy nie występują. Liczba rodzimych roślin gwałtownie spada, jednak coraz szerzej rozmnażają się zieloni przedstawiciele innych gatunków, np. klonu amerykańskiego, barszczu Sosnowskiego i wspólnej zlewni. Ochrona przyrody regionu moskiewskiego jest niezwykle ważna, ponieważ wiele roślin znajduje się w Czerwonej Księdze Federacji Rosyjskiej. Należą do nich kasztan wodny, pantofel damski i inne.

Świat zwierząt

Klasa ssaków na tym obszarze jest reprezentowana przez borsuki, bobry, wiewiórki, wydry, desmani, gronostaje, jenoty, jeże, zające (białe, zające), ryjówki, łasice, lisy, łosie, dziki, sarny, krety, szczury (czarne, szare), kuny leśne, myszy (leśne, żółtogardłe, polne, brownie, myszy niemowlęce), myszy leśne, norki, jelenie (szlachetne, cętkowane, jelenie), piżmaki, norniki (czerwone, szare, zaorane, wodne, gospodynie), fretki czarne. Różnorodność przyrody regionu moskiewskiego nie ogranicza się do wymienionych gatunków. Na granicach można spotkać niedźwiedzia, rysia, wilka. W części południowej żyją chomiki szare, susły cętkowane, chomiki, kuny domowe, fretki.

Niektóre obszary mogą pochwalić się silnymi populacjami zwierząt nietypowych dla tego obszaru. Należą do nich latające wiewiórki, latające wiewiórki amerykańskie, sarny syberyjskie. Przypuszczalnie te gatunki ssaków zostały sprowadzone z innych obszarów. W regionie moskiewskim występuje kilkanaście gatunków nietoperzy: nietoperz nocny (pospolity, wąsaty, stawowy, wodny), nietoperz (las, karły), nietoperz wieczorny (czerwony, mały, olbrzym), dwukolorowy skórzany, brązowe uszy.

Skrzydlata fauna

Kompleks ornitologiczny składa się z ponad stu siedemdziesięciu gatunków ptaków. Sporo jest dzięciołów, drozdów, leszczyny, gili, słowików, derkaczy, czajek, bocianów białych, czapli siwych, mew, perkozów, kaczek i oharów. Jest wiele wróbli, srok, wron, a także innych przedstawicieli ptaków żyjących w centralnej Rosji. Ponad czterdzieści odmian jest sklasyfikowanych jako myśliwskie.

Mieszkańcy wody

Przyroda regionu moskiewskiego jest bogata w zbiorniki wodne, które są domem dla wielu gatunków ryb (kryz, karaś, leszcz, okoń, płoć, rotan, sandacz, szczupak).

Klasa owadów ma wiele odmian. Na przykład istnieje ponad trzysta podgatunków samych pszczół. Mieszkają tu również „mieszkańcy” Międzynarodowej Czerwonej Księgi.

Płazy

Przyroda regionu moskiewskiego jest bogata w sześć gatunków gadów. Zdjęcia niektórych z nich mogliśmy znaleźć w podręcznikach szkolnych. Są to jaszczurki (m.in. kruche, wrzecionowate, żyworodne, zwinne), węże (żmije pospolite, węże pospolite, miedzianogłowy). Istnieją również dowody na to, że na tym obszarze występują niewielkie populacje żółwi błotnych. Klasę płazów reprezentują traszki (pospolita, grzebień), ropuchy (szara i zielona),żaby (trawiaste, torfowe, jeziorne, stawowe, jadalne), grzebiuszka ziemna, ropucha ruda.

Bezpieczeństwo

Krajowy projekt „Naturalna różnorodność regionu moskiewskiego” ma na celu zwrócenie uwagi na obiekty dziedzictwa narodowego, które mają szczególne znaczenie środowiskowe, kulturowe i naukowe.

Należy pamiętać, że w warunkach silnego antropogenicznego oddziaływania na biokompleksy należy zachować i chronić ich unikatowość. W tym celu stworzono specjalnie chronione obszary. Należą do nich Rezerwat Biosfery Prioksko-Terrasny (gdzie żubry są objęte szczególną ochroną), Park Narodowy Losiny Ostrov, a także rezerwat łowiecki Zavidovo i federalne rezerwaty przyrody.

Projekt różnorodności przyrodniczej regionu moskiewskiego rozpowszechnia informacje o specjalnie chronionych obszarach przyrodniczych, które są częścią dziedzictwa narodowego. Takie kompleksy to odrębne odcinki zarówno powierzchni ziemi, jak i wody, a także przestrzeni nad nimi. Zostały one wycofane z użytku przemysłowego i gospodarczego przez władze państwowe, a na mocy decyzji specjalnych władz obowiązuje tu specjalny reżim ochronny.

Zabytki przyrody

Specjalnie chronione obszary to niezastąpione biokompleksy. Pomniki przyrody regionu moskiewskiego obejmują ponad osiemdziesiąt obiektów. W ogrodach przydomowych, kurhanach, małych koloniach ptaków, wydzielonych obszarach kolonii stepowych, odcinkach dolin, wydzielonych wąwozach, koloniach bobrów, miejscach gniazdowaniaptaków, małych jezior, osiedli, niewielkich obszarów leśnych, nadrzecznych starorzeczy, istnieje reżim mający na celu zachowanie ich naturalnego stanu. Wszystkie są wycofane z użytkowania gruntów i podlegają przepisom prawa gruntowego Federacji Rosyjskiej.

Każdy taki zakątek przyrody ma swój paszport, w którym znajdują się informacje o nazwie, położeniu, stopniu podporządkowania, granicach, reżimach ochronnych, dozwolonych sposobach użytkowania, a także dane kontaktowe właścicieli działek, na których znajdują się kompleksy przyrodnicze są zlokalizowane oraz informacje o osobach, które przejęły odpowiedzialność za ochronę biokompleksu.