Kraje Schengen. Lista uczestników. Wiza Schengen

2024 Autor: Harold Hamphrey | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:20

Wszystkie kraje europejskie co roku przyciągają wielu turystów z całego świata. Słynie z wysokiego standardu życia, rozwoju krajów, kultury, sztuki, bogatej historii i doskonałej obsługi. Aby odbyć podróż do któregokolwiek z krajów Unii Europejskiej, wymagana jest specjalna wiza - Schengen, a cała Europa nazywana jest strefą Schengen. Jednym z najatrakcyjniejszych kierunków turystycznych są kraje Schengen, lista tych krajów jest uzupełniana z roku na rok.

Historia

Europejska Wspólnota Gospodarcza w ciągu ostatnich dziesięcioleci dążyła do osiągnięcia Czterech Wolności – przepływu usług, towarów, kapitału i ludzi w Europie. Aby osiągnąć te cele, podpisano wiele traktatów i porozumień regulujących stosunki między krajami europejskimi. W 1958 roku podpisano porozumienie o utworzeniu Europejskiej Unii Celnej, co znacznie uprościło przepływ towarów w strefie.i usług, przemieszczanie się obywateli utrudniała kontrola paszportowa i wizowa – każdy wjeżdżający obywatel musiał złożyć dokumenty i przejść kontrolę celną. Spowodowało to pewne niedogodności i zajęło sporo czasu przy każdej przekroczonej granicy. Aby ułatwić przemieszczanie się obywateli w Europie, zawarto układ z Schengen - jego podpisanie miało miejsce w czerwcu 1985 r. na pokładzie Princess Marie Astrid w pobliżu wsi Schengen - stąd nazwa układu. Miejsce to zostało wybrane ze względu na swoje położenie - na przecięciu granic trzech państw - Luksemburga, Niemiec i Francji. Umowę podpisali szefowie pięciu państw – Luksemburga, Francji, Niemiec, Holandii i Belgii. Państwa te jako pierwsze zostały nazwane „krajami Schengen”, ich lista wciąż jest uzupełniana. Stopniowo wszyscy pozostali członkowie UE przystąpili do obecnego porozumienia. Istotą tej umowy było uproszczenie granic między uczestniczącymi krajami, zniesienie kontroli celnej, paszportowej i wizowej.

Kraje

Większość krajów UE to kraje strefy Schengen. Ich lista zmienia się od czasu do czasu. Obecnie strefa Schengen obejmuje 27 państw: Austria, Węgry, Niemcy, Belgia, Grecja, Dania, Islandia, Włochy, Łotwa, Hiszpania, Litwa, Liechtenstein, M alta, Luksemburg, Holandia, Norwegia, Polska, Słowacja, Słowenia, Portugalia, Finlandia, Czechy, Szwajcaria, Francja, Szwecja i Estonia. Kraje układu z Schengen – lista z 2014 r. – znacznie odbiegają od danych z lat poprzednich. Ze wszystkich stanówktóre są członkami Unii Europejskiej, tylko Wielka Brytania i Irlandia odmawiają podpisania układu z Schengen - aby odwiedzić te państwa, należy uzyskać własną wizę krajową, zachowano paszport i kontrolę celną.

Jak dostać się do strefy Schengen

Aby uzyskać wizę Schengen, należy spełnić kilka warunków - zgodnie z przepisami musisz wystąpić o pozwolenie do ambasady kraju, w którym będziesz przebywać najdłużej. Jeśli podróż odbywa się do kilku krajów i pobyt jest w przybliżeniu taki sam w każdym, wizę musi wydać ambasada kraju wjazdu do UE. W ambasadzie należy podać maksimum informacji o sobie, złożyć wszystkie dokumenty i spełnić wszystkie wymagania. Formularze dokumentów i wypełniania ankiet można znaleźć na oficjalnych stronach internetowych ambasad. W przypadku odmowy możliwe jest ponowne złożenie wniosku po pewnym czasie.

Kategorie wizowe

Istnieje kilka rodzajów wiz wydawanych przez kraje strefy Schengen. Lista 2014 obejmuje następujące elementy. Kategoria wizowa A - lotnisko. Wydawane podczas przejazdu przez Europę. Kategoria B to wiza tranzytowa, która jest ważna na wielokrotne wjazdy do krajów UE, czas pobytu nie może przekroczyć 5 dni. Kategoria C - krótkoterminowy, okres pobytu nie może przekroczyć 90 dni, przez sześć miesięcy. Kategoria D obejmuje wizy krajowe różnych krajów UE, okres pobytu na nich pozwala na przebywanie w Europie dłużej niż 90 dni. Warunki podróży w strefie Schengenpodlegają prawu krajowemu państwa, które wydało wizę. W niektórych przypadkach kraje wydają wizy oznaczone jako LTV. Oznacza to, że obywatel może poruszać się tylko w obrębie kraju, który wydał wizę – a nie po całej strefie Schengen. Wizy do krajów Schengen wydawane są za pośrednictwem ambasad. Rejestracja trwa do 30 dni - w zależności od kategorii i kraju zamieszkania. Możesz sam ubiegać się o pozwolenie na wjazd lub szukać pomocy w biurach podróży lub pośrednikach.

Dokumenty do rejestracji

Jednym z najtrudniejszych do uzyskania jest pozwolenie na wjazd do krajów Schengen. Lista dokumentów wymaganych do uzyskania wizy jest okresowo aktualizowana. Dokumenty są wymagane, aby wystąpić do ambasady o zezwolenie na wjazd. Przede wszystkim paszport. Ponadto musi być ważny przez sześć miesięcy po podróży. Zdjęcia ustalonej próby i wypełnionego kwestionariusza - ściśle według próbek dostarczonych przez ambasadę. Zaświadczenie z miejsca świadczenia usługi lub pracy - musi wskazywać wszystkie numery kontaktowe i adres przedsiębiorstwa, w przypadku obywateli niepracujących, na przykład studentów, wymagane jest zaświadczenie z instytucji edukacyjnej. Pamiętaj o potwierdzeniu wypłacalności finansowej - przedstaw zaświadczenie o zakupie waluty za 50 euro dziennie na osobę lub wyciągnij wyciąg z karty kredytowej lub rachunku bankowego. W przypadku obywateli niepracujących konieczne jest podanie informacji, kto płaci za wyjazd orazmiejsce zamieszkania w kraju. Na pewno będziesz potrzebować ubezpieczenia zdrowotnego, informacji o wszystkich członkach rodziny - dzieci, małżonków itp., aktów małżeństwa i dokumentów dla dzieci - wraz z kserokopią. Wszystkie dodatkowe dokumenty wymagane przez ambasadę muszą być dostarczone na żądanie.

Przyczyna odrzucenia

Kraje Schengen mają dość surowe wymagania dla wszystkich wjeżdżających obywateli. Najczęstsze przyczyny odmowy to: naruszenie wcześniej wydanej wizy, brak niektórych niezbędnych dokumentów, obecność informacji o popełnionym przestępstwie, podanie fałszywych informacji o sobie, niewystarczające zabezpieczenie finansowe. Pracownicy Ambasady mogą odmówić wydania wizy z powodu wątpliwości, czy obywatel wróci po podróży. Aby tego uniknąć, zaleca się potwierdzenie obecności majątku i krewnych w Twoim kraju ojczystym.