Baku to stolica Azerbejdżanu i jedno z najpiękniejszych miast we wszystkich krajach WNP. Populacja metropolii przekracza dwa miliony ludzi, co warunkuje istnienie rozbudowanego systemu transportowego, którego „wisienką na torcie” jest Baku Metro. W zeszłym roku obchodziła swoje 50. urodziny.
Międzynarodowy System Transportowy Baku
Dziś prawie wszystkie rozpowszechnione środki transportu są reprezentowane w stolicy Azerbejdżanu. Samolotem można się tu dostać przez Międzynarodowy Port Lotniczy im. Hejdara Alijewa, który łączy kraj z państwami Europy i Azji. Dworzec kolejowy w Baku jest największym w Azerbejdżanie. Codziennie odjeżdżają stąd pociągi do wszystkich części byłego Związku Radzieckiego. W planach jest połączenie kraju linią kolejową z Turcją. Baku to także port na Morzu Kaspijskim. To przez największe jezioro na świecie odbywa się połączenie z sąsiednim Kazachstanem i Turkmenistanem. W tej chwili istnieją dwa skrzyżowania: Baku-Aktau, Baku-Turkmenbashi.
Radziecka historia metra w Baku
Metro w stolicy Azerbejdżanu zostało otwarte w 1967 roku i stało się piątym podziemnym systemem otwartym w dniuterytorium ZSRR po Moskwie, Leningradzie, Kijowie i Tbilisi. Budowę metra w Baku po raz pierwszy rozważano na początku lat 30. XX wieku, ale początkowo potrzeby przemysłowe kraju, a po wojnie i zniszczeniach, stale ingerowały w te plany. Budowę pierwszego etapu rozpoczęto dopiero w 1960 roku. Siedem lat później, 25 listopada 1967 r., otwarto metro w Baku. Pierwszy odcinek obejmował ponad sześć kilometrów torów i pięć stacji: Icheri Sheher, Sahil, 28 maja, Ganjlik i Nariman Narimanov. Ta linia metra jest zaznaczona na mapach kolorem czerwonym. Pierwsze przystanki nowego systemu metra znajdują się w samym centrum stolicy Azerbejdżanu.
22 kwietnia 1968 r. metro w Baku otrzymało nową stację: uruchomiono 2,24-kilometrowy odcinek, który stał się odgałęzieniem od stacji 28 maja. Nowy punkt lądowania nazwano „Shaumyan”, a dziś nazywa się „Shah Ismail Khatai”. Teraz pociągi kursowały w dwóch kierunkach: w pierwotnym i nowym, z odgałęzieniem do stacji Shahumyan.
Na kolejne otwarcie stacji trzeba było czekać dwa lata: w maju 1970 „czerwona” linia została przedłużona do stacji Ulduz, a już we wrześniu z tej samej stacji „Nariman Narimanov” ruszył wózek widłowy do przystanku „Platforma Depot”, który obecnie nazywa się „Bakmil”. Dwa lata później znacznie powiększono pierwszą gałąź metra w Baku: ułożono prawie pięć kilometrów nowych torów i otwarto trzy nowe stacje: Koroglu, Kara Karaev i Neftchilar. Na tym jejbudowa zatrzymała się na 17 lat, a uwagę zwrócono na nową „zieloną” linię metra.
Początkowo nowa linia metra została otwarta jako kolejny oddział metra w Baku. W 1976 roku otwarto odcinek 28 maja – Nizami, do którego dziewięć lat później dodano pięć kilometrów torów i cztery nowe stacje: Elmlyar Akademiyasy, Inshaatchylar, 20 stycznia i Memar Ajami. Ostatnia rozbudowa w czasach ZSRR miała miejsce w 1989 roku: przedłużono „czerwoną” linię i otwarto dwie nowe stacje na trzech kilometrach toru.
Okres postsowiecki
Po rozpadzie ZSRR tempo budowy metra wyraźnie spadło. W 1993 roku w ramach „zielonej” linii otwarto nową stację „Jafar Jabbarli”. Teraz ten przystanek pełni rolę „28 maja” - to tam przyjeżdżają pociągi z Shah Ismail Khatai.
Kolejne otwarcia stacji miały miejsce już w XXI wieku. W 2002 roku po raz ostatni przedłużono pierwszą gałąź metra w Baku i otwarto stację Hazi Aslanov. W latach 2008, 2009 i 2011 sukcesywnie przedłużano „zieloną” linię i otwierano stacje „Nasimi”, „Azadlyg prospekt” i „Darnagyul”. W 2016 roku otwarto nową „fioletową” gałąź metra w Baku. W tej chwili ma dwie stacje: „Dworzec autobusowy” i węzeł „Memar Ajami”, z którego można dojechać do stacji o tej samej nazwie „zieloną” linią.
Mapa metra Baku
Metro w stolicy Azerbejdżanu obejmuje obecnieobejmuje 34,6 km torów i 25 stacji.
