Starożytne miasto Lichosław znajduje się w regionie Tweru. Został założony w 1624 roku, a dziś według oficjalnych danych mieszka w nim około 12 tysięcy osób. Mimo niewielkich rozmiarów można z zainteresowaniem spędzić w mieście cały dzień i zapoznać się z zabytkami Lichosławia.
Muzeum „Marmolada Tale”
Być może w Rosji rzadko widuje się tak „pyszną” atrakcję jak muzeum marmolady. Ze wszystkich zabytków Lichosławia ten jest chyba najbardziej popularny, ponieważ muzeum powstało na podstawie produkcji tego przysmaku, który był znany daleko poza regionem Tweru. Pomimo tego, że deser ten wygląda na prosty, to jednak jego produkcja wymaga specjalnej technologii.
Wiele osób ma pytanie: dlaczego muzeum nazwano „bajką”, skoro można było wybrać bardziej realistyczną nazwę? Faktem jest, że wszyscy goście, przekraczając próg, trafiają do prawdziwej bajkowej opowieści. Wszystkie wycieczki krajoznawczerealizowane przez bohaterów rosyjskich baśni ludowych. Tutaj możesz sprawdzić, czy znasz wszystkich bohaterów. Podczas wycieczki dowiesz się o pochodzeniu marmolady, o metodach jej przygotowania, o jej popularności w Rosji i na świecie. I oczywiście możesz osobiście skosztować kilku odmian najświeższej marmolady. A żeby poczęstować przyjaciół lub zadowolić rodzinę, na terenie muzeum znajduje się sklep, który oferuje świeże przysmaki po cenach producenta.
Muzeum Ceramiki
Czy trzeba powiedzieć, że Lichosław jest centrum produkcji ceramiki. Unikalne w swoim designie artykuły gospodarstwa domowego, naczynia i zabawki są podziwiane nie tylko w Rosji, ale także daleko poza jej granicami. Przez kilka lat z rzędu ceramika z Lichosławia, muzeum i rzemieślnicy zostali honorowymi laureatami różnych wystaw.
Od momentu powstania produkcja zmieniła kilka nazw i wreszcie, będąc pod patronatem lokalnego kompleksu przemysłowego, przekształciła się w wyjątkowe przedsiębiorstwo „Rzemiosło Artystyczne”. Osiągnięciem miejscowych rzemieślników było przywrócenie technologii polerowania ceramiki. Teraz możesz kupić różne czerwone i czarne polerowane przybory kuchenne i naczynia. Produkcja ceramiki to jedna z atrakcji Lichosławia, w którą zawsze można się zagłębić i spróbować swoich sił w produkcji. Odbywają się specjalne wycieczki z małymi warsztatami tworzenia naczyń, które można również samemu ozdobićpod okiem doświadczonych artystów. Takie wycieczki spodobają się zarówno dzieciom, jak i dorosłym.
Przychodnia kolejowa
Jeden z najpiękniejszych i jednocześnie najstarszych budynków Lichosławia można bez wahania nazwać dawną przychodnią. Budynek został wzniesiony pod koniec XIX wieku i pełnił funkcję szpitala na dworcu kolejowym, który zapewniał również pomieszczenia dla personelu medycznego.
Budynek jest pięknie ozdobiony brązowym i mlecznym deskowaniem, które na początku XIX wieku uważano za bardzo drogi materiał. On, jak koronka, oprawia fundamenty budynku. Najlepiej przyjechać tu na wycieczkę latem lub wczesną jesienią, kiedy unikalną architekturę budynku obramowuje gęste roślinność. W pobliżu znajduje się fabryka grzejników Lichoslavl.
Muzeum Krajoznawcze Pervitinsky
Wśród zabytków Lichosławia szczególne miejsce zajmuje Muzeum Historyczno-Rewolucyjne. Wszystkie eksponaty zostały zebrane przez Iwana Wasiljewicza Zorina, historyka, nauczyciela i wojownika. To pod jego kierownictwem muzeum zostało otwarte w 1981 roku, które sam Iwan Wasiljewicz nazywa galerią twarzy i biografii. Ekspozycja dedykowana jest bohaterom Wielkiej Wojny Ojczyźnianej, znanym ludziom i kupcom mieszkającym na tych ziemiach. Część ekspozycji opowiada o nauczycielach - absolwentach Seminarium Nauczycielskiego w Twerze.
Kilka stoisk w muzeum jest poświęconych Bohaterowi Związku Radzieckiego, rodowitej tej ziemi, Aleksiejowi Sewastjanowowi, który w 1941 roku zrobił barana na niebie nad oblężonym Leningradem. Ten wyczyn zaszczepił nadzieję we wszystkich mieszkańcach.głodne miasto, wzmocnione odwagę i wytrzymałość. W 2015 roku muzeum zostało ponownie otwarte po długim remoncie.
Świątynia Ikony Matki Bożej „Znak”
Świątynie Lichosławia zajmują szczególną pozycję w całym regionie Tweru. Początki Kościoła Matki Bożej datuje się na rok 1505, a według niektórych przekazów zakonnicy prowadzili księgi kościelne, które niestety nie zachowały się, spłonęły w pożarze w Czasie Kłopotów.
Kościół, który możemy teraz obserwować, zaczął być budowany w 1823 roku przez samych parafian. Zajęło im to około dwudziestu lat. Aby pięknie ozdobić świątynię, w pobliżu, nad brzegiem rzeki, wybudowano cegielnię. Oprócz głównej sali świątynia ma kilka drugorzędnych budynków, w których przechowywane są przybory kościelne i mieści się brama.
Świątynia otoczona jest pięknym ogrodzeniem z kutego żelaza, na wewnętrznych ścianach znajdują się sceny z Biblii i twarze świętych, między innymi Michaiła Twerskiego, Arsenija Twerskiego, Efraima Nowotorżskiego. Ale cudowna ikona Matki Bożej „Znak” jest uważana za główne bogactwo świątyni. Istnieje piękna legenda, że w dawnych czasach, gdy we wsi wybuchła zaraza i ludzie ginęli jeden po drugim, jeden z kapłanów śnił o Matce Bożej i powiedział, że w jednej ze świątyń Nowogrodu Wielkiego przechowywano ikonę. Musiała być doprowadzona do kościoła na piechotę. Następnie ksiądz udał się do Nowogrodu i przyniósł go na głowę. Po zainstalowaniu ikony zgony ustały.
Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
Centrum niewypowiedzianeLichosław jest świątynią Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Założony w 1887 roku, zdaje się skupiać wokół siebie wszystkie ulice miasta, które do niego przychodzą. To prawdziwa ozdoba miasta, główna atrakcja, z której mieszczanie są bardzo dumni, ponieważ na początku XIX wieku to mieszkańcy miasta zbudowali kościół wyłącznie we własnym zakresie. Budowa świątyni zajęła czterdzieści lat!
Przeżyj tę wyjątkową strukturę i ciężkie czasy. W 1937 roku w niespokojnych czasach proboszcz świątyni został zastrzelony przez żołnierzy Armii Czerwonej, kopuła została rozebrana. Później budynek zamienił się w kino miejskie. Służyła również jako wieża spadochronowa. Świątynię zaczęto restaurować w 1989 roku według zachowanych starych fotografii. Następnie powołano nowego rektora, a w 2002 roku, po konsekracji, świątynia znów zaczęła zachwycać swoim pełnoprawnym wyglądem.
Kościół wstawienniczy
Kościół pojawił się na ziemi regionu Twer w 1777 roku i natychmiast przekształcił się w wyjątkowy budynek dzięki wykorzystaniu w architekturze i dekoracji elementów narodowych małego ludu Karelii, który mieszkał na tej ziemi. Warto zauważyć, że przez 240 lat modlitwy nie zatrzymały się tam ani razu, dzięki mnichom i mieszkańcom tam służącym, którzy uważają za swój obowiązek wspieranie tej dobrej sprawy.
