Tarakanovsky fort: legendy, zdjęcia, opis, jak się tam dostać

2024 Autor: Harold Hamphrey | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:20

W naszym rozległym świecie jest wiele niesamowitych i interesujących miejsc. Ale niektóre z nich są niestety niezasłużenie zapomniane. Jednym z takich miejsc jest Fort Tarakanowski. Twierdza ta ma wyjątkową wartość kulturową i historyczną. Ponadto wizyta w forcie bez wątpienia nie pozostawi obojętnych miłośników sekretów i tajemnic starożytności.

Historia fortu

Potrzeba budowy fortu Tarakanovsky, zwanego też Dubensky, pojawiła się pod koniec XVIII wieku w związku z upadkiem Rzeczypospolitej.

24 października 1795 r. zlikwidowano państwo polsko-litewskie. W historii świata wydarzenie to jest lepiej znane jako III rozbiór Polski. W rezultacie Imperium Rosyjskie uczestniczące w dywizji zdobyło terytorium o powierzchni ponad 120 tysięcy kilometrów kwadratowych. Terytorium to obejmowało większość ziem litewskich, ukraińskich i białoruskich.

W celu ochrony nabytych posiadłości na początku XIX wieku postanowiono wybudować budowle obronne. Jedną z takich budowli był Fort Tarakanowski.

Cechy konstrukcyjne

Budowa wzgórza w miejscu, w którym znajduje się Fort Tarakanowski, rozpoczęła się w drugiej połowie XIX wieku. Na budowę konstrukcji przeznaczono ogromną sumę 66 milionów rubli. Inżynier wojskowy Eduard Totleben został mianowany głównym architektem. Budowa trwała 30 lat i została ukończona w 1890 roku.

W tym czasie fort był słusznie uważany za najnowocześniejszą fortyfikację w Rosji. Do jego budowy wykorzystano innowacyjne na XIX wiek materiały – cement i beton.

Fort zbudowany jest w kształcie rombu, którego długość boku wynosi 240 metrów. Twierdzę otaczała głęboka fosa, w której znajdowały się ziemne wały wzmacniające mury. Wewnątrz murów twierdzy znajdował się budynek gospodarczy, w skład którego wchodziły magazyny i pomieszczenia mieszkalne. Kazamaty, rozmieszczone wzdłuż obwodu twierdzy, mogły pomieścić do 800 osób. Znajdowała się tam izba chorych i sala operacyjna, studnie i magazyny, zbrojownie i wiele innych. Każda kazamat została wyposażona w instalację wentylacyjną i grzewczą, a także wodno-kanalizacyjną.

Patrząc na współczesne zdjęcia fortu Tarakanovsky, nawet przez zasłonę spustoszenia, można dostrzec dawną potęgę i wielkość twierdzy.

Korzystanie z twierdzy

Na uwagę zasługuje fakt, że w czasie jej istnienia możliwości obronne twierdzy nigdy nie były testowane. Głównym celem fortu była ochrona linii kolejowych na kierunku Kijów – Lwów. Działania wojenne w okolicach fortu toczyły się w czasie I wojny światowej. W 1915 r. fort poddano bez walki,a austriackie wojsko stacjonowało w twierdzy przez około rok. Austriacy zostali wyparci z murów fortu dopiero latem 1916 r. podczas ofensywnej operacji wojsk rosyjskich pod dowództwem generała Brusiłowa. Fort został wyzwolony, ale poniósł znaczne szkody.

Podczas II wojny światowej żołnierze ponownie stracili fort bez walki. Podczas działań wojennych w twierdzy stacjonowali niemieccy najeźdźcy. Później użytkowanie fortu uznano za niewłaściwe, gdyż zdaniem wielu dowódców wojskowych położenie twierdzy nie miało strategicznego znaczenia. Tak więc kolosalna konstrukcja, na budowę której wydano ogromne środki finansowe i ludzkie, pozostała nieodebrana.

W czasach sowieckich próbowali wykorzystać fort jako magazyn. Jednak ze względu na dużą wilgotność ten pomysł się nie powiódł.

Opis twierdzy

Opisując fort Tarakanowskiego, należy zwrócić uwagę na jego główną cechę, która odróżnia go od innych tego typu konstrukcji. Twierdza jest prawie niemożliwa do znalezienia bez znajomości jej dokładnej lokalizacji. Stojąc u podnóża fortu Tarakanovsky, zwiedzający zobaczy tylko wysokie wzgórze pokryte zaroślami. Warto zauważyć, że podczas budowy teren wokół fortu został specjalnie obsadzony roślinami charakteryzującymi się obfitym ulistnieniem. Dziś te rośliny stały się dziką, nieprzeniknioną dżunglą.

Na teren fortu, którego powierzchnia wynosi około 4 ha, można dostać się tylko przezdługi tunel wykopany we wzgórzu. Główny budynek znajduje się w centrum fortu. Wysokość budynku nad ziemią to dwie kondygnacje, a liczba kondygnacji podziemnych nadal nie jest dokładnie znana. Według lokalnych mieszkańców głębokość niektórych studni, które znajdują się niemal na każdym kroku fortu, wynosi cztery piętra. Kazamaty znajdują się wzdłuż obwodu twierdzy.

Dzisiejszy fort Tarakanowski to skupisko zrujnowanych budynków porośniętych gęstą zielenią. Ale w zarysach ruin wciąż domyśla się dawnej wielkości i potęgi twierdzy. Recenzje turystów często porównują fort do starożytnych świątyń w gąszczu amazońskim, często przedstawianych w filmach Indiany Jonesa.

Jak dostać się do fortu Tarakanovsky?

Do twierdzy można dostać się na kilka sposobów. Fort znajduje się na południowych obrzeżach miasteczka Tarakanov w obwodzie rówieńskim. Najłatwiej dostać się do niego z miasta Dubno do Tarakanova autostradą Kijów-Czop. Po przejechaniu miasta należy skręcić z drogi w lewo na drogę gruntową. Bardzo ważne jest, aby nie przechodzić obok, należy skupić się na wysokim wzniesieniu, ponieważ nie ma innych znaków identyfikacyjnych wskazujących na zbliżanie się do celu.

Można również dostać się z dworca kolejowego w Dubnie do przystanku Chlebozavod, udać się w kierunku jazdy wzdłuż linii kolejowej, a wkrótce zjechać na polną drogę, która doprowadzi do murów fortu. Dystans do pokonania to około dwóch kilometrów.

Odwiedź fortecę

Podczas wizytyfort powinien wziąć pod uwagę kilka ważnych punktów. Do tej pory twierdza jest w ruinie, dlatego wędrując po ruinach należy zachować szczególną ostrożność. Tu i ówdzie ze ścian spadają cegły. Kolejnym niebezpieczeństwem są niezliczone podziemne przejścia, w których można łatwo się zgubić.

Z tych powodów, odwiedzając fort po raz pierwszy, powinieneś skorzystać z usług wycieczek z przewodnikiem, które miejscowi chętnie oferują za niewielką opłatą.

Możesz wejść na terytorium twierdzy, przechodząc przez tunel w zewnętrznej ścianie. Pomimo licznych prób, które spotkały fort, łatwo można sobie wyobrazić, jak forteca wyglądała kilka wieków temu.

Fort ma dwie linie obrony. Pierwsza linia (ściana oporowa) ozdobiona jest od wewnątrz pilastrami i łukami o różnych kształtach, z których część prowadzi do lochów twierdzy. Druga linia (wał ziemny) spoczywa na kazamatach otaczających wewnątrz fort. Dwupiętrowy korpus oficerski znajduje się w centrum twierdzy obronnej.

Tajemnice fortu

Twierdza jest owiana tajemnicami i legendami. Większość legend o forcie Tarakanovsky wiąże się z ogromną liczbą podziemnych przejść. Nie wiadomo na pewno, ile pięter znajduje się pod ziemią. Ponadto wiele ruchów nie zostało jeszcze zbadanych przez fanów zagadek. Niektóre przejścia są zaśmiecone i wybetonowane, inne nigdy nie zostały odnalezione.

Miejscowi rozmawiają o duchach, które rzekomo mieszkają w murach fortu. Jakby potwierdzeniem tych legend są kurhany w pobliżu murów twierdzy. Jest to miejsce pochówku żołnierzy austriackich, którzy zginęli podczas przełomu w Brusiłowie. Istnieją również opowieści o zniknięciu turystów, którzy odważyli się zbadać niebezpieczne części twierdzy.

Recenzje fortu

Prawie nie można znaleźć negatywnych opinii o forcie Tarakanovsky. Kogoś pociąga tajemnica, ktoś podziwia potęgę murów twierdzy, kogoś fascynuje niesamowita harmonia dzikiej przyrody i zniszczonych budynków. Możemy śmiało powiedzieć, że wizyta w Forcie Tarakanovsky nie pozostawi nikogo obojętnym. Każdy znajdzie dla siebie coś nowego, ekscytującego i niesamowitego.

Zwiedzanie okolic

Tarakanovsky Fort, czyli Nowa Twierdza Dubno, nie jest jedyną atrakcją w okolicy. Turyści, którzy zdecydują się spędzić kilka dni w podróży po dzielnicy Dubno regionu Równe, mogą odwiedzić Zamek Dubno. Zamek ten został zbudowany w XIV wieku na rozkaz księcia Ostrożskiego. Twierdza odegrała ważną rolę w wielu wydarzeniach historycznych.

Miłośnicy romansów mogą odwiedzić Tunel Miłości w wiosce Klevan. Tunel tworzy żywopłot z zarośniętych drzew, który oplata opuszczoną linię kolejową.

We wsi Onishkovtsy, powiat Dubensky, znajduje się skete Świętej Sprawiedliwej Anny z klasztoru św. Mikołaja ze źródłem leczniczym. Pierwsza wzmianka o tych miejscowościach pochodzi z drugiej połowy XVII wieku. Następnie na miejscu dzisiejszego klasztoru stał kościół Świętej Trójcy, który został zniszczonyAustriacy w czasie I wojny światowej. Później kościół został zniszczony przez władze sowieckie. Nowy kościół został zbudowany dopiero w latach 80.