W tym artykule skupimy się na Republice Kałmucji. Stolica tego regionu, Elista, w niczym nie przypomina innych miast w Rosji. Warto tu przyjechać chociażby po to, by zapoznać się z urzekającym światem buddyjskiej mądrości. Kałmucji nie można jeszcze nazwać turystycznym rajem, ale region stale się rozwija, pojawiają się nowe hotele. W tej krainie starożytnych nomadów można mieszkać w prawdziwym wozie, oglądać stada dzikich koni, jeździć na wielbłądzie. Przeczytaj ten artykuł o tym, jak dostać się do Republiki Kałmucji, gdzie się osiedlić, co zobaczyć i spróbować oraz co zabrać ze sobą na pamiątkę. Zwrócimy również uwagę na trudną historię ludzi stepu i ich współczesny styl życia.
Lokalizacja
Republika Kałmucji znajduje się w europejskiej części Federacji Rosyjskiej. Na południu graniczy z terytorium Stawropola. Jednak większość rdzennej ludności republiki praktykuje buddyzm. To właśnie sprawia, że Kałmucja jest interesująca. Nie trzeba lecieć do Tajlandii czy Mongolii, żeby zobaczyć pagody, modlitewne stupy i posągi siedzącego w medytacji Buddy. Wszystko to jest w Eliście. Kałmucja, położona na południu Federacji Rosyjskiej, ma dość znaczne rozmiary. Jego powierzchnia siedemdziesięciu sześciu tysięcy kilometrów kwadratowych jest większa niż terytorium Belgii, Szwajcarii, Holandii czy Danii. Rozciąga się z południa na północ przez czterysta pięćdziesiąt osiem kilometrów, a ze wschodu na zachód przez 423 km. Na południu naturalnymi granicami republiki są rzeki Kuma i Manych. Na południowym wschodzie obmywa ją Morze Kaspijskie. Od północnego wschodu terytorium Kałmucji zbliża się do Wołgi. A w północno-zachodniej części ogranicza ją Wyżyna Ergeninska.
Klimat
Republika Kałmucji, ze względu na swoje duże terytorium, położona jest jednocześnie w trzech strefach naturalnych - pustyniach, półpustyniach i stepach. Rzeźba terenu jest tu przeważnie płaska, dlatego często występują tu silne wiatry, które czasami przechodzą w wiatry suche. Klimat w republice jest kontynentalny. Temperatura latem może osiągnąć +42 stopnie. Zimy nie są śnieżne, ale z ostrymi mrozami. Kontynentalizm klimatu gwałtownie wzrasta z zachodu na wschód. Ale na południu republiki średnia styczniowa temperatura sięga tylko minus ośmiu stopni Celsjusza. Zimą jest najzimniej w regionach północno-wschodnich. Tam przymrozki mogą sięgać -35 stopni Celsjusza i poniżej. Ale republika może pochwalić się ogromną liczbą pogodnych dni. Słońce świeci tu około 184 dni w roku. Wiąże się to również z długim okresem ciepłym - 250-270 dni. I choć średnia temperatura w lipcu to tylko +24,5°C,częste maksymy. Bez przesady można powiedzieć, że ten temat Federacji Rosyjskiej kwestionuje region Wołgogradu o tytuł najgorętszego regionu.
Gospodarka
Na terenie republiki znajdują się złoża związane z prowincją kaspijską złoża ropy i gazu. Obecnie eksploatowane są studnie Ermolinsky i Burulsky. Duży potencjał w rozwoju regionu mają zasoby energetyki wiatrowej. Rząd Kałmucji podejmuje pierwsze kroki, aby ruch mas powietrza nie szkodził rolnictwu, ale przynosił korzyści. W szczególności trwa budowa farmy wiatrowej Kałmuk. Dużym problemem dla rolnictwa jest brak świeżej wody. Opady są niewielkie - około dwustu do trzystu milimetrów rocznie. Dlatego zbiorniki są ważne dla rolnictwa. Największy z nich, Czograjskoje, znajduje się na granicy terytorium Stawropola.
Rzeki i jeziora Kałmucji
Piaszczyste wybrzeże Morza Kaspijskiego, pełne małych zatok, stanowi ogromny potencjał dla rozwoju turystyki na Kałmucji. Niestety, nie był jeszcze używany. Wołga przecina terytorium republiki tylko na odcinku dwunastokilometrowym. Inne arterie słodkowodne to Kuma (oddziela Kałmucję od Dagestanu), Wschodni i Zachodni Manych, Jegorłyk. Większość rzek Kałmucji jest niewielka, wysychają latem, a innym razem niosą gorzko-słoną wodę. Dlatego głównymi krajobrazami republiki są suche stepy i półpustynie. Nie sposób jednak nie wspomnieć o jeziorach, któreKałmucja jest sławna. Prawdopodobnie widzieliście już zdjęcie Wielkiego Jeziora Yash alta. Lecznicze właściwości jego wody przewyższa jedynie Morze Martwe. Jak dotąd na jego brzegu stoi tylko jeden ośrodek leczniczy. Został wybudowany niedawno i prawdopodobnie wkrótce powstaną tu inne podobne instytucje. W końcu ludzie przyjeżdżają na dzikie brzegi jeziora, aby leczyć wiele chorób - od układu oddechowego po rozrodcze.
Nie da się pominąć w ciszy jeziora Manych-Gudilo okrytego legendami. Swoją nazwę zawdzięcza wiatrowi, który wydaje żałobne, przerażające dźwięki nad powierzchnią. Miejscem gniazdowania ptactwa wodnego jest Deed-Khulsun. Inne ważne jeziora to Sostinsky i Sarpinsky, Small Yash alta.
Flora i fauna Kałmucji
Kalmykia, której zdjęcia często pokazują niekończące się stepy i półpustynie, jest najbardziej bezdrzewnym tematem w całej Federacji Rosyjskiej. Roślinność tutaj reprezentowana jest przez trawę pierzastą, bębnicę i inne gatunki, które przystosowały się do suchego klimatu i słonawych gleb. Na jeziorach republiki gniazduje około stu trzydziestu gatunków ptaków. Spośród nich dwadzieścia trzy są wymienione w Czerwonej Księdze Federacji Rosyjskiej. Ale to, z czego słynie Kałmucja, to fakt, że na jej terenie mieszka jedyna populacja saiga w Europie. Aby chronić ten zagrożony gatunek przed całkowitym wyginięciem, w 1990 r. utworzono Rezerwat Czarne Ziemie. Rozciągał się między Kumą a Wołgą na obszarze stu dwudziestu tysięcy hektarów. Tutaj jest też wspomniane przez nas jezioro Manych-Gudilo z dwunastoma wyspami. Turyści przyjeżdżają tutaj, abyspójrz na gniazda łabędzi, dropiów, kędzierzawych pelikanów, a także popatrz na biegające stada dzikich koni. Dobrze być na Manych-Gudilo przy wietrznej pogodzie. Następnie wokół jeziora krążą gigantyczne fale (do 12 metrów wysokości!). A wiatr wyje tak, że wydaje się, że wszystkie złe duchy z legend kałmuckich przybyły tu na szabat. Co prawda na brzegu jeziora nie ma jeszcze baz turystycznych. Zakwaterowanie jest możliwe tylko w prywatnym sektorze wsi Yash alta lub w pensjonatach rezerwatu.
Populacja Kałmucji
Według danych Rosstatu za 2015 rok w republice mieszka dwieście osiemdziesiąt i pół tysiąca osób. A w spisie z 2010 r. liczba ta wynosiła 289 481. Ten spadek liczby ludności jest spowodowany migracją wewnętrzną. Ale w ostatnich latach ten odpływ się zmniejszył. Kałmucja stopniowo przestaje być regionem pogrążonym w depresji. Biorąc pod uwagę rozległe terytorium republiki, można sądzić, że gęstość zaludnienia jest tu niewielka: około czterech osób na kilometr kwadratowy. Obywatele stanowią czterdzieści pięć procent wszystkich mieszkańców regionu. A jeśli pamiętasz, że w Republice Kałmucji stolica liczy 103 730 osób, okazuje się, że gęstość zaludnienia jest jeszcze mniejsza. Oprócz Elisty są jeszcze dwa miasta - Lagan i Gorodovikovsk. Według spisu z 2010 r. skład etniczny w republice przedstawia się następująco: większość (57%) to Kałmucy, 33% to Rosjanie, a pozostałe 10% to inne narodowości.
Władze
Chural Ludowy Republiki przyjmuje ustawy i ustawy. Ten Parlament składa się z dwudziestu siedmiu posłów. Khural reprezentuje władzę ustawodawczą. Najwyższym urzędnikiem jest Głowa Republiki. Kieruje władzą wykonawczą i tworzy rząd Kałmucji. Przez siedemnaście lat głową republiki był Kirsan Nikołajewicz Iljumżinow. Ten człowiek zrobił wiele, aby Kałmucja, stolica Elista i inne miasta i wsie nabrały europejskiego wyglądu. W 2010 roku na wniosek Prezydenta Federacji Rosyjskiej W. W. Putina zastąpił go Aleksiej Maratowicz Orłow.
Historia regionu
Ona nie jest prosta, a czasem tragiczna. Po tych stepach wędrowały różne ludy. Następowali po sobie Cymeryjczycy, Sarmaci i Scytowie, a także Chazarowie, Hunowie, Kumanowie i Pieczyngowie, pozostawiając po sobie kurhany i pozostałości starożytnych osad. To wyjaśnia tak różnorodną kulturę Kałmucji. W XIII wieku ziemie te wchodziły w skład Złotej Ordy. Na Kałmucji zachowało się ponad dwieście zabytków kultury i historii. Pięć z nich jest chronionych przez Federację Rosyjską. Kałmuccy, podobnie jak Tatarzy krymscy, padli ofiarą deportacji. Z rozkazu Stalina eksmitowano ludzi ze swoich rodzinnych wiosek. Tysiące z nich nigdy nie wróciło do domu. Pomnik „Exodus and Return”, autorstwa Ernesta Neizvestnego, poświęcony jest tym tragicznym kartom w historii Kałmuków. Pomnik znajduje się w Eliście.
Kultura współczesna jest nierozerwalnie związana z religią dominującą w Republice. W końcu Kałmucy to jedyni ludzie w Europie wyznający buddyzm. Wszędzie tutaj można znaleźć khurule - charakterystyczne kompleksy lamaistyczne. Przez długi czas Kałmukom nie wolno było praktykować swojej religii. Nie było ani jednej działającej świątyni, a stare uległy zniszczeniu. Najstarszy zachowany khurul we wsi Tsagan-Aman, pochodzący z początku XX wieku.
Jak się tam dostać
Przyjmuje większość gości Republiki Kałmucji, stolicy Elisty. Miasto posiada jedno lotnisko. Odbiera regularne loty z Moskwy, Stawropola, Rostowa nad Donem i Mineralnych Wod. Podróż autobusem ze stolicy Federacji Rosyjskiej, choć będzie kosztować mniej niż samolot (1800 rubli), ale trwa dłużej niż jeden dzień. Aby dostać się do Elisty pociągiem, musisz najpierw dojechać do Stawropola. Tam należy przesiąść się do innego pociągu jadącego wzdłuż odgałęzienia ze stacji Divnoye. Ze Stawropola do Elisty spędzisz osiem godzin w drodze, jeśli wybierzesz transport lądowy. Linia autobusowa łączy również stolicę Kałmucji z Wołgogradem i Astrachań.
Elista
To miasto nazywane jest stolicą buddyjską. Został założony pod koniec XIX wieku. Elista, stolica Kałmucji, to małe miasteczko. Mieszka w nim tylko sto tysięcy ludzi. Dlatego, aby go poznać, możesz polegać na własnych nogach. Mimo że po mieście nieustannie jeżdżą minibusy, w mieście nie ma korków. Kolor Elisty urzeka turystów. Szczególnie uderzająca jest obfitość stup modlitewnych i świątyń buddyjskich. Zaleca się odwiedzić Złotą Siedzibę Siakjamuniego. To największa świątynia buddyjska w Europie. Składa się z siedmiu poziomów. Zdobi go dwunastometrowy posąg Oświeconego, pokryty złotem płatkowym i inkrustowany prawdziwymi diamentami. W świątyni znajdują się święte relikwie: na przykład ubrania Dalajlamy z XIV wieku. W Pagodzie Siedmiu Dnizainstalował dwumetrowy bęben modlitewny z klasztoru tantrycznego w Indiach. Ma mantry napisane złotymi literami w kilku językach.
Co wypróbować i co kupić
W restauracjach i kawiarniach Elista ceny są rozsądne. Średnio obiad kosztuje od trzystu do czterystu rubli. Koniecznie spróbuj pierogów berigi, bortsok smażonych na oleju, zupy z podrobów, herbaty jagnięcej i jomba.
W pamięci Republiki Kałmucji, stolica oferuje szeroką gamę pamiątek. Są to głównie ubrania z sierści wielbłądziej oraz wyroby z filcu – np. pudełka jurty. Koniecznie trzeba odwiedzić specjalny obszar Elisty – City Chess. Tutaj wszystko sprowadza się do szachów. A na głównej ulicy mini-miasta - Alei Ostap Bender stoi pomnik Wielkiej Intrygi. Miasto Szachy zostało zbudowane przez Kirsana Iljumżinowa, byłego szefa Kałmucji i jednocześnie prezesa Międzynarodowego Stowarzyszenia Szachowego.
