Twierdza Norymberska: historia, zdjęcia z opisami dojazdu, recenzje turystów

2024 Autor: Harold Hamphrey | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:20

Jedną z najpopularniejszych i najważniejszych atrakcji w Niemczech, według turystów, jest forteca w Norymberdze. Nazywany jest również Kaiserburgiem, ponieważ w rzeczywistości nie jest to jeden budynek, ale cały kompleks fortec i innych budowli znajdujących się w niemieckim mieście Norymberga. Najstarszy budynek pochodzi z tysięcznego roku naszej ery.

Informacje ogólne

Twierdza norymberska to prawdziwy zabytek, który przetrwał do nas od średniowiecza. Obejmuje Twierdzę Imperatora lub Kaiserburg i Twierdzę Burggrave. Znajdują się one odpowiednio w zachodniej i wschodniej części kompleksu.

Twierdza Norymberska znajduje się na szczycie klifu z piaskowca, który z kolei wisi nad wodami rzeki Pegnitz, a poniżej, u podnóża, dumnie wznosi się Stare Miasto w Sebaldsku. Jeśli dotrzesz do platformy widokowej, możesz zobaczyć ulice tego samego Starego Miasta, a także domy Dzielnicy Rzemiosła.

Wiadomo, że twierdza i Norymberga w czasie II wojny światowej byłynajsilniejsze bombardowanie, więc większość twierdzy jest przywrócona, a nie pierwotna.

Teraz w zamkach-muzeach można zobaczyć, jak żyli niemieccy szlachcice w średniowieczu. A podczas II wojny światowej lochy fortec były używane jako tajne magazyny, w których wynoszono łupy z różnych muzeów, w tym słynną na całym świecie Włócznię Przeznaczenia.

Krótkie historie

Jak już wspomniano, historia kompleksu rozpoczęła się w XI wieku, a w kolejnych stuleciach, w wyniku ciągłych konfliktów pomiędzy sąsiednimi szlacheckimi domami, twierdza była wielokrotnie niszczona i odbudowywana. Norymberga leży wtedy na zakręcie szczególnie ważnych szlaków handlowych, więc najczęściej była to okres prosperity.

Kiedy świat osiągnął późne średniowiecze, miasto było już jednym z centralnych miast Europy. A w 1354 roku Karol IV wydał specjalny dekret, zgodnie z którym wszyscy kolejni cesarze rzymscy byli zobowiązani do zorganizowania pierwszego Reichstagu w Norymberdze.

Właściwie ta niezmienna zasada była przestrzegana do końca wojny trzydziestoletniej i po przeniesieniu Reichstagu do miasta Regensburg. Gdy imperium upadło, miasto wraz z fortecami trafiło do Bawarii. Globalna restrukturyzacja i odbudowa rozpoczęła się tutaj dopiero w XIX wieku, a już w latach 30. ubiegłego wieku Norymberga stała się jednym z głównych miast nazistowskich, w którym propagował swoją ideologię.

Historia twierdzy Burggrave

Pierwszy z kompleksu norymberskiegoW twierdzy wzniesiono gmach burgrabiów. W tej chwili jest to kluczowe. Twierdza znajduje się w północnej części miasta, wszystko na tych samych skałach, o których mowa powyżej. W annałach norymberskich o Norymberskiej Twierdzy Burggrave wspomina się już w 1105 roku. W tym czasie wszystkie ziemie znajdujące się pod murami twierdzy należały do hrabiów Raab.

W XIII wieku, a konkretnie w 1219 roku, władca Fryderyk II przyznaje wolność mieszkańcom twierdzy na podstawie dokumentu, który zakłada wolności. Od tego momentu władza burgrabiów stopniowo maleje, a oni tracą na znaczeniu w regionie.

Do roku 1420 mieszczaństwo jako takie całkowicie zniknęło, a wszystkie fortyfikacje przeszły we władanie miasta. Niestety z tamtych czasów niewiele pozostało po twierdzy burggradzkiej, ale nadal możliwe jest odkopanie najstarszej budowli z XI wieku - wieży z pięcioma narożnikami. W XII i XIII wieku do twierdzy trafiła kaplica nazwana imieniem św. Walpurgii. Nawiasem mówiąc, działa do dziś, księża nadal tam odprawiają nabożeństwa.

Historia Zamku Cesarskiego

Ze zdjęcia fortecy w Norymberdze widać, że największą częścią kompleksu jest Zamek Cesarski, znajdujący się w zachodniej części. Zaczęto ją budować za panowania cesarza Konrada III, czyli w 1140 roku, ale koniec budowy nastąpił już w epoce Fryderyka I.

Pierwszym wzniesionym budynkiem był sam zamek. Jego najważniejszeelementami składowymi były wówczas dwie sale: rycerska i cesarska, a także część mieszkalna, w której władca osiedlał się ze swoim orszakiem.

Kaplice Zamku Cesarskiego

W tym samym okresie wzniesiono lokalną kaplicę - Podwójna. Składał się z dwóch kaplic, które były połączone specjalną zakładką z małym otworem, ponieważ jedna znajdowała się na drugiej.

Znaczenie dwóch kaplic było takie, że górna część była przeznaczona dla cesarza i jego współpracowników. Górna izba była ogrzewana, więc cesarz mógł tam wejść o każdej porze roku i przy każdej pogodzie. Ale do niższego mogli wejść dworzanie i goście pałacu.

Inne budynki Zamku Cesarskiego

Na terenie Pałacu Cesarskiego znajduje się również ciekawa Okrągła Wieża z platformą widokową, z której otwiera się fantastyczny widok na Norymbergę i wszystkie okoliczne okolice. W obrębie murów twierdzy znajduje się również studnia, która niegdyś zaopatrywała mieszkańców w wodę, gdyby zamek był oblegany przez wroga. Głębokość studni wynosi czterdzieści siedem metrów, a oni wykuli ją dokładnie w skale.

Dzisiaj Zamek Cesarski został przekształcony w muzeum i dobrze odrestaurowany. Ponadto otaczają go wspaniałe ogrody, w których można robić niesamowite zdjęcia.

Historia Cesarskiej Twierdzy Miejskiej

Kolejna forteca, która jest częścią kompleksu norymberskiego, należała do miasta cesarskiego i została zbudowana później niż wszystkie. Obejmuje również kilka struktur i znajduje sięwe wschodniej części kompleksu. Status „cesarskiego miasta” Norymberga zdobyła dzięki Fryderykowi II. Największym budynkiem twierdzy jest wieża zwana Luginsland, powstała w 1377 roku, podczas upadku władzy burgrabii w Norymberdze. Z tej wieży można zobaczyć twierdzę Burggrave w całej jej okazałości.

Stajnie cesarskie znajdują się między wieżą Luginsland a pięcioboczną wieżą w twierdzy Burggrave. Kramy zostały wzniesione w 1495 r. i miały bardzo ciekawe cechy architektoniczne: oprócz trzymania w nich koni, na strychach stajni zorganizowano magazyny zboża, a w ścianach wykonano duże okna w celu przewietrzenia górnej części. Do XVI wieku twierdza posiadała własne bastiony.

Jak dostać się do fortec?

Godziny otwarcia twierdzy w Norymberdze zależą od pory roku. Tak więc od kwietnia do września terytorium otwiera się o 9 rano i zamyka o 18:00, ale od marca do października drzwi kompleksu otwierają się o 10 rano i zamykają o 16:00.

Możesz kupić jeden pełny bilet, który obejmuje wizytę we wszystkich płatnych strefach, kosztuje 8 euro (570 rubli). Dzieci poniżej osiemnastego roku życia zwiedzają absolutnie wszystkie budynki za darmo.

Jak dostać się do twierdzy w Norymberdze? W pobliżu kompleksu nie ma zbyt wielu hoteli, więc za przewodnika posłuży Stare Miasto. Aby dostać się jak najbliżej twierdzy, można skorzystać z autobusu miejskiego lub pociągu, przystanek nazywa się „Norymberga”. Nadal musisz przejść od tego do ostatecznego celudwadzieścia minut spacerem.

Adres fortecy w Norymberdze przyda się osobom podróżującym samochodem, ponieważ można go wpisać np. w „Google Maps”: Burg 13, 90403 Norymberga.

Recenzje turystów

Według opinii turystów, na zwiedzanie kompleksu najlepiej jest przeznaczyć cały dzień, bo trzeba będzie dużo chodzić. Wiele osób twierdzi również, że lepiej nosić wygodne trampki z antypoślizgową podeszwą, ponieważ w niektórych miejscach można dobrze ślizgać się na kamieniach noszonych do połysku.

Wielu było zaskoczonych, że nie wszędzie można pójść za darmo. Turyści piszą więc, że odwiedzając sale muzealne Pałacu Cesarskiego trzeba być przygotowanym na przekazanie niewielkiej kwoty pieniędzy. Bilet będzie musiał też kupić każdy, kto chce obejrzeć studnię. Wieża widokowa również jest płatna.

Według większości opinii, oprócz Twierdzy Norymberskiej, zdecydowanie należy zejść do Dzielnicy Rzemieślników, ponieważ w tutejszych domach rzemieślnicy nadal zajmują się swoimi rodzinnymi i dziedzicznymi interesami: gdzieś siedzą dmuchacze szkła, gdzieś kowale, a gdzieś - to jubilerzy. Nawiasem mówiąc, warto odwiedzić Stare Miasto jeszcze przed Bożym Narodzeniem, kiedy na wąskich uliczkach odbywa się prawdziwy kolorowy jarmark.

W recenzjach podróżnicy piszą, że spacer wzdłuż murów twierdzy, wież i dziedzińców najlepiej zorganizować rano, kiedy słońce oświetla zamki, a zdjęcia nie są ciemne. Ale najlepiej po obiedzie wejść na taras widokowy, bo do tego czasusłońce już przesuwa się na drugą stronę i nie świeci przez obiektyw aparatu.

Wadą dla turystów był brak informacji w języku rosyjskim zarówno w broszurach, jak iw programie wycieczek.