Zamek Cheverny (Loire i Cher, Francja): opis, historia, wycieczki, recenzje

2024 Autor: Harold Hamphrey | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:20

Dzisiaj wycieczki autokarowe po Europie, w tym we Francji, stały się bardzo popularne. Jest tu coś do zobaczenia. Na przykład nie można nie podziwiać uderzającej symetrii i niezwykłej bieli zamku Cheverny.

Wąski i wysoki budynek łączy dwa skrzydła z kwadratowymi pawilonami nakrytymi lekko zaokrąglonymi dachami. W tym miejscu układ w stylu renesansowym jest nieco rozrzedzony wpływami klasyki, co wyraża się w szeregu nisz ozdobionych popiersiami, co nadaje fasadzie eleganckiej lekkości.

Opis

Czytając opis zamku Cheverny, można dowiedzieć się, że w przeciwieństwie do zamków Chambord czy Blois, których wnętrza są prawie puste, zachował on nienaruszone wspaniałe, wspaniałe meble z okresu Ludwika XIII. Tłumaczy się to po prostu – zamek miał bardzo szczęśliwy udział i był własnością jednej rodziny, z wyjątkiem krótkiego okresu w 1564 roku (był to dar Henryka II dla Diany de Poitiers, ale faworyt przekazał później zamek syn byłego właściciela, Philippe Huro, kanclerza Francji, hrabiego Shevernysky). Pomogło to zachować jedność zespołu i stylu jako całości.

Śnieżnobiała surowa fasada zamku i elegancka pięknapark został zainspirowany Hergé, belgijskim artystą, który stworzył komiks The Adventures of Tenten. Jego Moulinzar jest całkowicie skopiowany z Cheverny.

Zamek Cheverny: Historia

Rodzina z Blois Hurault, a także ich potomkowie, byli właścicielami ziemi Saint-Denis-sur-Loire od prawie ośmiu stuleci z krótkimi przerwami. Na miejscu Cheverny w 1315 r. znajdował się młyn, który Jean Huro, kwatermistrz Ludwika XII, przebudował w 1490 r. na zamek z mostem zwodzonym, fosą, strzelnicami, basztami i innymi fortyfikacjami.

Wtedy rodzina Yuro była już sławna. Mogła być dumna z własnej rodziny – składała się z ministrów, sekretarzy stanu, kanclerzy różnych suwerenów. Philippe, syn Jeana Huro, był kanclerzem Henryka III.

Philippe Huro jest francuskim politykiem. Jako kanclerz brał czynny udział w walce katolików z hugenotami. Po wyniesieniu księcia Andegaweńskiego na króla Polski, polecił hrabiemu Cheverny dbać o jego interesy we Francji. A Filip od razu powiadomił o śmierci Karola IX, a także pomógł mu pilnie wrócić do Paryża.

Henryk III, po zostaniu królem, Philippe Huro mianowany kanclerzem Francji i Strażnikiem Pieczęci. Po powstaniu w Paryżu w 1588 r. Henryk III postanowił ostatecznie pozbyć się Guises. Z tego powodu Yuro, będąc ich zwolennikiem, popadł w niełaskę i został zmuszony do powrotu na ziemie swoich przodków. Słynny historyk de Tou (Philippe był żonaty ze swoją siostrą) informował go na bieżąco o francuskim życiu politycznym.

Henryk IV, po wstąpieniu na tron, zaproponował Yuroponownie tytuł kanclerza i opiekuna pieczęci, ale tylko wtedy, gdy przejdzie na jego stronę. Chętnie się zgodził, stając się lojalnym wyznawcą nowego króla. Philip Huro napisał wspomnienia, które kontynuował jego drugi syn do 1601 r., a także dzieło „Instrukcja dla jego dzieci”. Te jego pisma były wielokrotnie publikowane.

Prawdopodobnie pierwszy zamek, z którego nie pozostało już absolutnie nic, znajdował się na miejscu obecnych oficyn. Jeden z dokumentów archiwalnych mówi, że obecny zamek został zbudowany „na miejscu dawnego” w 1634 roku. Ale znaczenie tego wyrażenia jest trochę niejasne i nie dowodzi, że był w miejscu młyna.

Henri, potomek J. Huro, w 1625 rozpoczął budowę nowego budynku. Rzeźbiarzowi i architektowi Jacquesowi Bougierowi, zainspirowanemu Pałacem Luksemburskim, udało się stworzyć jeden z najczystszych przykładów, odpowiadający stylowi Ludwika XIII. Jako materiał wybrał miejscowy biały piaskowiec - nie ciemnieje z czasem i z roku na rok staje się mocniejszy.

Doskonały wojownik Henri Huro, generał porucznik, w 1599 roku został właścicielem Cheverny. Historyk Durfort de Cheverny, markiz, który mieszkał na zamku w czasie rewolucji, opisał w swoich pamiętnikach tragiczny, słynny epizod. Poślubiwszy młodą Francoise Chabot (w czasie ślubu miała 11 lat), hrabia natychmiast wyruszył na wojnę.

Znajdując się w domu tylko na krótkich wizytach, hrabia z zachwytem zauważył, jak dziewczyna zmienia się w prawdziwą piękność. Yuro kochał swoją żonę bez pamięci. W pewnym momencie, gdy był w Paryżu na dworze Henryka IV, Kingżartobliwie przyłóż 2 palce w kształcie rogów do głowy. Obecni śmiali się, a młody hrabia w lustrze odkrył, co spowodowało tak gwałtowną reakcję otoczenia.

Po spędzeniu nocy w siodle, o świcie pospieszył do zamku. Młoda paź, z którą hrabina często przechodziła na emeryturę pod nieobecność męża, zdołała wyskoczyć przez okno, tylko bezskutecznie - złamał nogę, a hrabia dźgnął go mieczem. Wracając do żony w pokoju z księdzem, oszukany mąż dał żonie godzinę do namysłu, do wyboru między trucizną a ostrzem. Jej wybór padł na truciznę.

Henri Guro wrócił do Paryża tego samego wieczoru - w tym czasie król zasnął. Kiedy powiedziano mu o smutnym wydarzeniu, w które był w jakiś sposób zaangażowany, król bardzo się rozgniewał i wysłał hrabiego do Cheverny na trzy lata.

Podczas wygnania Henri ożenił się ponownie, teraz z Małgorzatą de la Moriniere, córką za kaucją. Jego żona jest opisywana jako mądra, oszczędna kobieta o doskonałym guście, która nadzorowała całą renowację i rozbudowę zamku, korzystając z pomocy artysty Jeana Monniera i architekta Boye. Dekorację wnętrz wykonała w 1650 roku ich córka.

W ciągu historii zamek Cheverny był własnością tylko jednej rodziny, dlatego wnętrza, meble i różne elementy wyposażenia są dobrze zachowane. Ale rodzina Yuro straciła go w 1802 r. i dopiero w 1824 r., w okresie Restauracji, zwrócili go do swojej własności.

Marquis of Vibret, potomek hrabiów Huro, który zmarł stosunkowo niedawno, przekazał zamek swoim siostrzeńcom - wicehrabinie i wicehrabiowi de Sigal,który stał się właścicielami Cheverny po jego śmierci. Część zespołu zamkowego została udostępniona do zwiedzania w 1922 roku.

Architektura

W zamku Cheverny (Francja) osobny blok znajduje się wśród dużego parku z kwiecistym otwartym klombem. Biorąc pod uwagę różne wysokości dachów budynku, jakby dzieląc całą kompozycję na 5 części, można się domyślać budowy kilku epok. Najstarszą częścią jest ta środkowa, która została rozpoczęta w 1510 roku, kiedy ziemie tej posiadłości zostały kupione przez Philipa Yuro, który był opiekunem pieczęci.

Pawilony boczne mają w planie czysty kwadrat, którego bok również określa ich wysokość, dzięki czemu powstaje spokojna, sześcienna bryła. W naturalny i łatwy sposób domyka całą kompozycję. Dekoracja elewacji jest przemyślana: nad wszystkimi oknami umieszczono niewielkie naczółki, pomiędzy oknami na II piętrze znajdują się nisze z popiersiami 12 cesarzy rzymskich, wykonane w stylu klasycystycznym nawiązującym do antyków.

Przed budynkiem znajdowało się ogrodzenie dziedzińca, które później zostało zniszczone. Fasada naprzeciwko ogrodu jest znacznie prostsza.

Wnętrza

Zamek Cheverny, którego wnętrza zadziwiają wszystkich, jak żadna inna pałacowa posiadłość Loary, przetrwał do naszych czasów. Szczególnie ciekawe jest jego wyposażenie – to jeden z najlepszych przykładów sztuki z okresu Ludwika XIII.

Prawe skrzydło parter

Na parterze zamku Cheverny, w prawym skrzydle, ściany jadalni były w 1634 obite skórą z Kordoby zz wytłoczonym herbem Yuro - niebieskim krzyżem na polu w kolorze złotym i 4 znakami słonecznymi w rogach. 34 obrazy oparte na scenach z Don Kichota są autorstwa Jeana Monniera, pochodzącego z Blois, który zdobił zamek w okresie budowy. Parkiet i kominek pochodzą z okresu Ludwika XIV.

Kamienne proste schody wykonane w duchu Ludwika XIII. Zdobią go alegorie form artystycznych oraz broń z owocami. W molo ciągu schodów zainstalowano rycerską zbroję sabaudzką z XVI wieku, w której nad hełmem zamocowano rozłożyste poroże jelenia, sprowadzone z Syberii.

Pierwsze piętro lewego skrzydła

Lobby tutaj ozdobione jest gobelinami z XVII wieku. W Wielkim Salonie wiszą portrety Philippe Huro, Marie-Jeanne, Gastona z Orleanu i innych znanych osób. Na uwagę zasługuje również portret Tycjana autorstwa Cosimo de' Medici. Na podłodze dywan Dargin (połowa XIX w., Kaukaz). Salon wyposażony jest w wyszukane meble.

W salonie ozdobionym flamandzkimi gobelinami z XVII wieku ze scenami opartymi na pracach Teniersa znajduje się stary chronometr wahadłowy, który był używany przez zegarmistrzów jako wzorzec najdokładniejszego czasu. Pokazuje datę, godzinę, fazę księżyca i uderzenia co 15 minut.

Drugie piętro prawego skrzydła

Zamek Cheverny oczywiście nie mógł obejść się bez zbrojowni. Został zaprojektowany przez Jeana Monniera w 1634 roku. Gobeliny z XVII wieku przedstawiają scenę uprowadzenia Heleny przez Paryż. W tym miejscu znajduje się skrzynia Henryka IV z wizerunkiem herbów Nawarry i Francji oraz kolekcja broni.

Przylegająca sala została nazwana „Królewskie Komnaty”. Ten pokój miał być przeznaczony w każdym zamku, ale królowie nigdy nie zatrzymali się w Cheverny. Monier przedstawił na kasetonowym suficie mit o Andromedzie i Perseuszu. Seria gobelinów poświęconych podróżom Odyseusza. Baldachim, podobnie jak narzuta na łóżko, ozdobiony jest orientalnym haftem.

Wokół

Zamek Cheverny ma wspaniały widok z okien otaczającego go parku. Ogród w stylu francuskim o ścisłym układzie został zastąpiony w XIX w. romantycznym parkiem angielskim (obecnie stary ogród jest odnawiany). Oto posągi Gillesa Guerina, a także kilka z tyłu.

Szklarnia jest na północ stąd. Został zbudowany w XVIII wieku. W czasie II wojny światowej ukryto tu różne cenne obrazy, w tym Mona Lisę.

Ten parterowy budynek mieścił sklep z pamiątkami i małe muzeum. W pobliżu znajdował się pawilon, w którym według legendy pisał swoje prace młody Nicolas Poussin. Na skraju parku znajduje się XII-wieczny kościół.

Właściciele zamku uwielbiali polować. Pojawiła się tu rasa psów myśliwskich, z boku której znajduje się litera V, zgodnie z inicjałami osoby, która ją wyhodowała. Koszt psów sięga 10 tysięcy euro. Hodowla, która znajduje się na południe od zamku, liczy obecnie około 70 psów. Dwa razy w tygodniu całe stado zabierane jest na polowanie na jelenie i dziki. Codziennie odbywa się uroczystość tzw. psiej zupy - pokazowe karmienie.

Château de Cheverny (Francja) ma również Salę Trofeów, w której wystawionych jest około 2000 poroży jeleni, które zostały zabite1850

Wino

Loire-et-Cher (Francja) - prowincja, w której znajduje się zamek. Produkowane są tutaj 2 odmiany win, które są kojarzone z zamkiem: „Cours-Cheverny” i „Cheverny”. Jednocześnie ta ostatnia jest biało-czerwona i przygotowywana jest z jagód rosnących w lokalnych winnicach, które zajmują 450 hektarów. W 1992 roku otrzymali znak AOC. Francuzi mówią, że jest to wino „do natychmiastowej przyjemności”. Podawany jest z krwawym mięsem i smażonym drobiem.

Cours-Cheverny jest bardziej oryginalne: to białe wino, które produkowane jest na powierzchni 50 hektarów, tylko z winorośli Romorantin. Nawiasem mówiąc, wiąże się z tym ciekawa historia: technologia produkcji tego napoju wywyższa tę odmianę winogron, zabraniając wszelkiego rodzaju mieszanek, a przestarzałe przepisy nakazują, aby wino to było montowane, innymi słowy, łączone z innymi odmianami.

Recenzje zamku Cheverny

Oczywiście można znaleźć recenzje zamku, w większości entuzjastyczne. I nie jest to zaskakujące – wszystko tutaj jest po prostu przesiąknięte historią. Szkoda tylko, że nie cały zamek jest otwarty dla publiczności…